عشقهای فراموششده/ بهرام و گل اندام (جلد سخت)
57,000 تومان
بهرام، شهزادهی روم، دردانهی پدر روزهای خوش و آرامی را میگذراند تا روزی که پای به شکارگاه میگذارد. آهوی دلربایی را میبیند، آهو بهقدری زیبا و دلفریب است که بهرام به دنبالش میدود.
آنقدر دور میشود که از همراهانش جدا میماند و راه را گم میکند. گذارش به قصری پُرشکوه بر بلندای کوهی میافتد …
یکبار در قرن نهم امینالدین محمد صافی قصهی عشق و دلدادگی بهرام و گلاندام را به نظم کشید و حالا یاسمن شکرگزار با روایتی سرشار از احساسات لطیف و ناب انسانی، بار دیگر این قصه را در قالب داستانی امروزی بازآفریده است.
فقط 1 عدد در انبار موجود است
عشقهای فراموششده/ بهرام و گل اندام (جلد سخت)
نویسنده |
یاسمن شکرگزار
|
مترجم |
—-
|
نوبت چاپ | — |
تعداد صفحات | 144 |
نوع جلد | —- |
قطع | — |
سال نشر | — |
سال چاپ اول | —— |
موضوع |
جوان
|
نوع کاغذ | —— |
وزن | 0 گرم |
شابک |
9786008025016
|
وزن | 0.5 کیلوگرم |
---|
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: aisa
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
ملاحظاتی دربارهی مارکس
معرفی کتاب ملاحظاتی درباره ی مارکس اثر میشل فوکو
رژ قرم
معرفی کتاب رژ قرمز
سیامک گلشیری یکی از داستاننویسان پرکار و پرافتخار امروز ایران است. در کتاب رژ قرمز (نامزد دریافت جایزهی احمد محمود) مخاطب بیست و دو داستان کوتاه درخشان از این نویسنده خواهید بود . گفتنی است که کتاب حاضر ذیل مجموعهای موسوم به «جهان تازهی داستان»، از سوی نشر چشمه به انتشار رسیده است.درباره کتاب رژ قرمز
سیامک گلشیری یکی از نویسندگان برجستهی نسل حاضر است؛ داستاننویسی پرکار که در آثار گوناگون خویش به روایت دردها و خوشیها، بیمها و امیدها، و زشتیها و زیباییهای مردمِ خویش نشسته است. گلشیری در زمرهی نویسندگان رئالیست قرار میگیرد. به این معنی که اولاً، بنمایههای آثار خویش را از واقعیات جاری در جامعه میگیرد، و دوماً، در پرداخت و بازنمایی این بنمایهها، تا حد ممکن پایبند و وفادار به واقعیت باقی میماند. با این حال، در برخی از بهترین آثار او، از جمله بسیاری از قصههای حاضر در مجموعهی رژ قرمز، متوجه شاعرانگیای خاص در زبان و نگاه او میگردیم. این شاعرانگی همانا نقطهی اتصال او به نویسندگان مدرنیست در سنت ادبی اروپاست. در کتاب رژ قرمز مخاطب بیست و دو داستان کوتاه از سیامک گلشیری خواهید بود آثاری که هر یک به تنهایی گواهی بر قدرت قلم نویسنده به شمار میروند. گلشیری در داستانهای کوتاه مجموعهی رژ قرمز از همان قواعدی پیروی کرده که در اغلب آثار خویش بدانها وفادار بوده است؛ یعنی: توجه به معضلات اجتماعی، ساخت و پرداختِ شخصیتهای ملموس و واقعنما، و البته، برخورداری از نگرش انتقادی نسبت به مسائل گوناگون. با این حال، او در این اثر، چنانکه خواهید خواند، مجال بیشتری به قوهی خلاقهی خویش داده و گاه به کلی از رئالیسم صرف و ساده دور شده است. در ادامه نگاهی داشتهایم به عناوین داستانهای مجموعهی پیش رو: «رؤیای باغ»، «مسافری به نام مرگ»، «ضجههای پنهان»، «رژ قرمز»، «مهمان هر شب»، «مار»، «بعد از مهمانی»، «ویلاهای آن سوی دریاچه»، «لباسهای نمدار»، «عنکبوت»، «همهاش همینهاس»، «ابرهای سیاه»، «قهوه ترکِ کافه فیاما»، «بدلکار»، «کاپوچینو»، «شب آخر»، «سنگ سیاه»، «خواب»، «سایهای پشت پنجره»، «بوی خاک»، «خودنویس»، «موزهی مادام توسو».افتخارات کتاب رژ قرمز
- نامزد دریافت جایزهی احمد محمود برای بهترین مجموعه داستان - نامزد دریافت جایزهی مهرگان ادب برای بهترین مجموعه داستانماهی سفید کوچولو 5/ قایم موشک
ماهی سفید کوچولو و دوستهایش قایمموشک بازی میکنند.
ماهی سفید کوچولو اول یکی از دوستهایش را پیدا میکند.
بعد دو تا. بعد سه تا. بعد یکی دیگر که میشود چهار تا.
همه پیدا شدهاند.
حالا آنها چند تا هستند؟
کتابی خلاقانه دربارهی
مفاهیم پایهی ریاضی؛ آموزش اعداد
تام گیتس 3/ همهچی باحال است (یک جورهایی)
خش هایی از کتاب تام گیتس 3
آقای فولرمن از تعجب خشکش میزند که من را سر وقت توی کلاس میبیند. میگوید چه غافل گیری قشنگی تام و لبخند میزند. (خیلی پیش نمیآید که آقای فولرمن لبخند بزند.) بعد مارکوس برایم شکلک در میآورد. (خیلی پیش میآید که مارکوس شکلک در بیاورد.) ولی امروز هیچ چیزی نمیتواند حالم را بد کند! جز این دوتا کلمه… «درس ریاضی» بعد اوضاع بدتر هم میشود… «درس ریاضی؛ معلم: خانم ورثینگن» بدتر هم… «همین الان.» دیگر لبخند نمیزنم. خوشبختانه توی کلاس اِمی پورتز بغل دست من مینشیند و عاشق ریاضی است. از ریاضی سیر نمیشود و همین برای من خیلی به درد بخور است. در نتیجه وقتی سر مسئلهی سختی گیر میکنم، میتوانم سریع یک نگاه به جوابهای درست اِمی بیندازم. ولی اگر آن طرف را نگاه کنم، تنها چیزی که میبینم، جوابهای مزخرف مارکوس مِلدرو است. تقریبا به اندازهی من ریاضیاش بد است. ولی آن جور که مشتش را توی هوا بالا میبرد: «آره ریاضی، درس محبوب من!» آدم فکر میکند نابغهی ریاضی است. (که نیست.) من حیوان خانگی ندارم مگر اینکه خواهرم دلیا را حیوان خانگی حساب کنید (چون واقعا انسان نیست). ولی بهترین دوستم، دِرِک، یک سگ دارد که اسمش خروس است. خیلی ریزه میزه است و گوشهای دراز دارد و چیزهایی میخورد که نباید بخورد. خروس طبیعتاً از آنجور سگ هایی نیست که آدم میبرد نمایشگاه سگ ها تا پزش را بدهد. مگر اینکه جایزهای باشد برای سگی که عجیب ترین اسم را دارد. توی این مسابقه خروس برنده است. خب، وقتی درِک و من پوستری دیدیم که رویش نوشته بود «نمایشگاه منطقهای سگها: همه ی سگها با هر شکلی و اندازهای حق دارند شرکت کنند» به این نتیجه رسیدیم که بامزه است خروس را هم ببریم. درِک گفت دقیقا میداند این نمایشگاه سگها کجا برگزار میشود. از خوش اقبالی مان بود که درِک میدانست، چون خروس تا آن موقع دیگر کل پوستر نمایشگاه را جویده بود.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.