عقل عذابم مي دهد

شناسه محصول: 9786006846095 دسته: کتاب, ادبیات, ادبیات فارسی, انتشارات چشمه, شعر, شعر نو برچسب: انتشارات چشمه, عقل عذابم مي دهد, کتاب

توضیحات

عقل عذابم مي دهد

نویسنده	علی باباچاهی
مترجم	—
نوبت چاپ	2
تعداد صفحات	235
نوع جلد	شومیز
قطع	رقعی
سال نشر	1392
سال چاپ اول	——
موضوع	ادبیات
نوع کاغذ	——
وزن	260 گرم
شابک	9786006846095

توضیحات تکمیلی

وزن	0.260 کیلوگرم

نظرات (0)

دیدگاهها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “عقل عذابم مي دهد”

خلاصه کتاب PDF

اطلاعات فروشنده

فروشنده: aisa
هیچ ارزیابی یافت نشد!

محصولات بیشتر

فروخته شده

باران بمبئي

30,000 تومان

باران بمبئی چهارمین اثر داستانی پیام یزدانجو است. یزدانجو که سال‌هاست دغدغه‌های جدی در حوزه‌ی ساختار، روایت و بداعت داستانی دارد از نویسندگان تجربی ادبیاتِ ایران محسوب می‌شود. یزدانجو چندین کتاب نیز در حوزه‌های مختلف نظریه و فکرِ ادبی به فارسی برگردانده که بارها تجدیدچاپ شده‌اند. او برخی از مهم‌ترین آثار ریچارد براتیگان را هم به فارسی برگردانده است. باران بمبئی نُه داستان کوتاه است که حاصلِ درک و کشفِ نویسنده از چند سال زندگی و تحصیل در هند است. داستان‌ها درون‌مایه‌هایی نزدیک دارند و درشان می‌توان انسانی را دید که مدام با وجوهِ مختلفِ آگاهی، رازآلودگی و گم ‌شدن مواجه می‌شود. برای همین داستان‌ها پُر از ترکیب‌های غریب معنایی و تصویری هستند که در داستان‌نویسی ایران تجربه‌ای نو محسوب می‌شود. یزدانجو با احضار خود به متنِ روایت و نظم‌ بخشیدن به اتفاق‌‌های پیرامونی‌اش داستان‌هایی جذاب نوشته که در آن‌ها خواننده با ماجراها و آدم‌هایی بسیار خاص و عجیب روبه‌رو می‌شود. کشفِ هندِ شخصی شاید... پیام یزدانجو مدتی ا‌ست در پاریس زندگی می‌کند و این داستان‌ها حاصل چند سال کار روایی او هستند. باران بمبئی جهانِ نویافته‌ای ا‌ست که قرار است برای مخاطب معناهایی تازه بسازد.

اطلاعات بیشتر

فروخته شده

من و دارو دسته ی راهزن‌ها 2: سرانجام دوباره دزدیده شدم! سیری کلو طاهر جام برسنگ

من و دارو دسته ی راهزن‌ها 2: سرانجام دوباره دزدیده شدم!

80,000 تومان

در بخشی از کتاب من و دار و دسته راهزن‌ها - جلد دوم می‌خوانیم

آزادی راهزنی چنان طعم باشکوهی دارد که من حتی جرئت نکرده بودم به آن فکر کنم. عضلات شکمم واقعاً به این خنده‌‏ها نیاز داشتند. دستگاه گوارشم در انتظار ساندویچ راهزنی و آب‏نبات‌‏های تازه‌غارت‌شده بود. ریتم طبیعی شبانه‌‏روزیم دلتنگ شب‏‌نشینی‌‏ها و بیدار شدن‌های دیروقتِ صبح بود. دلتنگ زمان‏‌هایی که کَلّه درِ گوشم جوک‏‌های خنده‏‌دار زمزمه می‌‏کرد و من از شکاف چادر، علف‏‌هایی را تماشا می‌‏کردم که در باد می‌‏رقصیدند. دلم برای آتش اردوگاه و داستان‌‏های پُرهیجان و واقعی راهزن‌‏های پارسال لک زده بود. با همه‌‏ی وجود دلتنگ حوادث غیرمنتظره و پُررمزورازی بودم که روزانه در زندگی راهزن‌‏ها اتفاق می‏‌افتاد. خانواده‏‌ی پیرات نگذاشتند آن‏قدرها هم برای شروع دوباره انتظار بکشم. فن جدیدی را امتحان کردیم که زیرمجموعه‌‏ی مدل راهزنی رو در رو بود و عملیات دختری در خطر نام داشت. باید با کوله‏‌پشتیِ هِلو کیتی و جعبه‏‌ی ویولنم کنار جاده می‏‌ایستادم و تا آن‏جا که می‌‏توانستم قیافه‌‏ی دختر تنها و غمگین به خود می‌‏گرفتم. ویولن داخل جعبه نبود. آن را در جای خوبی در ماشین راهزنی پنهان کرده بودم. اگر دیوانه‌‏ای می‌‏آمد و ترمز نمی‌‏گرفت، مجبور بودم بپرم وسطِ جدول. باید نقش دختری را بازی می‌‏کردم که می‏‌خواسته با اتواستاپ خودش را به خانه برساند، اما وسط راه قال گذاشته شده. حتی برای این‏که جوان‏‌تر به نظر بیایم، هیلدا موهام را بافته بود. هِلّه خندید و ادای چشم‏‌های بامبی‌وار و صدای جیغ‏‌جیغوی من را درآورد. وقتی در ماشین نشسته بودیم و چشم‏‌هامان در پی جای مناسبی برای غارتِ بعدی بود، گفت: «چه شانسی آوردی پارسال دزدیدیمت.»

اطلاعات بیشتر

فروخته شده

خانواده‌ی سلطنتی 2/ المپیک زمستانی کریستوف موری مهسا امرآبادی

خانواده‌ی سلطنتی 2/ المپیک زمستانی

36,000 تومان

معرفی کتاب خانواده ی سلطنتی 2 اثر کریستوف موری

خانواده ی سلطنتی چهار نفره ای در قلعه ای وسط شهر زندگی می کنند. همه ی آن ها از تاج گذاشتن متنفرند. هربار از تاج گذاری فرار می کنند و به دریا و کوه و آتش فشان می روند. شاهزاده کوچولوهای بامزه، آلیس و لوییس کوچیکه، به هر بهانه ای دنبال بازی کردن هستند و بوزومخملی، فیل گنده ی عروسکی شان را همه جا با خودشان می برند. این بار باید همه ی خانواده ی سلطنتی، تاج به سر بروند و...

خانواده‌ی سلطنتی چهار نفره‌ای در قلعه‌ای وسطِ شهر زندگی می‌کنند. همه‌ی آن‌ها از تاج‌گذاشتن متنفرند. هربار از تاج‌گذاری فرار می‌کنند و به دریا و کوه و آتش‌فشان می‌روند

شاهزاده‌کوچولوهای بامزه، آلیس و لوییس‌کوچیکه، به هر بهانه‌ای دنبالِ بازی‌کردن هستند و بوزومخملی، فیلِ گنده‌ی عروسکی‌شان را همه‌جا با خودشان می‌برند.

این‌بار باید همه‌ی خانواده‌ی سلطنتی، تاج‌به‌سر بروند و در بازی‌های زمستانی المپیکِ سلطنتی شرکت کنند. بابا با لباس شنا و لوییس‌کوچیکه با بوزومخملی‌اش می‌روند که هرطوری شده مدال طلا را به چنگ بیاورند. برویم ببینیم چه کسی برنده می‌شود؟

اطلاعات بیشتر

دختر خاندان گات 2/ دختر خاندان گات و جشن بدتر از مرگ

دختر خاندان گات 2/ دختر خاندان گات و جشن بدتر از مرگ

160,000 تومان

ایدا همراه پدرش لُرد گات، یک عالمه خدمتکار و حداقل شش‌هفت تا شبح در عمارت غم‌کده‌ی مخوف زندگی می‌کند. این‌بار همه در تدارک جشن ماه بَدر و مسابقه‌ی بزرگ شیرینی‌پزی غم‌کده‌ی مخوف‌اند.

آشپزهای مشهور برای شرکت در این رویداد بزرگ دارند به عمارت می‌آیند و ملترورسِ شکاربان، مثل همیشه، سرگرمِ کارهای مشکوک خودش است.

توی این همه برو بیا ندیمه‌ی مردم‌گریز ایدا، مریلبون، هم رازی غافلگیرکننده دارد. از قرار معلوم، همه تولد ایدا را هم فراموش کرده‌اند!

افزودن به سبد خرید

سفارش:0

باقی مانده:1

-25%

در انتظار گودو

معرفی کتاب در انتظار گودو

کتاب در انتظار گودو حاوی یکی از نمایشنامه‌های مهم قرن بیستم است که خود ساموئل بکت آن را اثری تراژیکمدی می‌دانست. در این اثر نوعی پوچی مسخره در میان تراژدی زندگی به چشم می‌خورد. ولادیمیر و استراگون، دو شخصیت اصلی نمایشنامه، چشم‌به‌راه شخصی به نام گودو هستند و برای گذران زمان، با یکدیگر سخن می‌گویند.

درباره‌ی کتاب در انتظار گودو

در انتظار گودو (Waiting for Godot) یکی از مهم‌ترین نمایشنامه‌های قرن بیستم است که تأثیری شگرف بر تئاتر و ادبیات نمایشی گذاشت. جالب است که انگیزه‌های مالی ساموئل بکت (Samuel Beckett) را به نوشتن این نمایشنامه سوق دادند. او تصمیم گرفت برای به دست آوردن کمی پول بیشتر، از رمان‌نویسی به نمایشنامه‌نویسی روی آورد. خود بکت در آن‌زمان فکر نمی‌کرد در حال خلق یک اثر ماندگار باشد؛ اما بعدها این نمایشنامه در زمره‌ی شاهکارهای ادبیات جهان قرار گرفت. اثری که بسیاری آن را یکی از نخستین‌ها در ژانر ابزوردیسم می‌دانند. خلاصه کردن کتاب در انتظار گودو در یک خط بسیار ساده است؛ اما تحلیل آن به ساعت‌ها مطالعه نیاز دارد. دو مرد با نام‌های ولادیمیر و استراگون در یک جاده‌ی روستایی نزدیک درختی بی‌برگ با یکدیگر صحبت می‌کنند. خوانندگان در خلال گفت‌وگوها پی‌ می‌برند که این دو در انتظار فردی به نام گودو هستند. پس از مدتی انتظار، مردی به نام پوتزو همراه با خدمتکارش، لاکی، به صحنه می‌آید. پوتزو لاکی را مانند حیوانی بارکش با طنابی به این‌سو و آن‌سو می‌برد. ولادیمیر و استراگون که از دیدن این دو نفر شگفت‌زده شده‌اند، با آن‌ها وارد صحبت می‌شوند و نمایش جانی تازه می‌گیرد. اما مخاطب هر لحظه با خود فکر می‌کند که گودو کیست؟ چه زمانی خواهد آمد؟ چرا ولادیمیر و استراگون این‌چنین منتظر او هستند؟ چرا پوتزو با لاکی چنین رفتاری دارد؟ معنای این نمایشنامه‌ی ساموئل بکت چیست؟ مترجم کتاب، مهدی نوید، در بخش حواشی و تعلیقات می‌کوشد به این سؤالات پاسخی درخور دهد. کتاب در انتظار گودو را نشر چشمه روانه‌ی بازار کرده‌ است.

افزودن به سبد خرید

مثل خون در رگ‌های من: نامه‌های احمد شاملو به آیدا احمد شاملو

مثل خون در رگ‌های من: نامه‌های احمد شاملو به آیدا

320,000 تومان

احمد شاملو

در بخشی از کتاب مثل خون در رگ‌های من می‌خوانیم: نمی‌دانم. نمی‌دانم این «بدترین شب‌ها» را شروع کرده‌ام یا دارم شروع می‌کنم. اما، به هر تقدیر، این ساعات تاریک و بی‌امید، این روزهایی که دست کم، اگر هیچ موفقیت دیگری درش نبود، اینش بود که به امید دیدار تو شروع می‌شد و حتی اگر هم در آخرین ساعات شب با نومیدی کامل، مثل دفتری بر هم نهاده می‌شد، باز این امید که فردا بتوانم ببینمت زنده نگهم می‌داشت، می‌دانی؟ از فردا صبح، دیگر این امید را هم از دست خواهم داد. امید بزرگی بود که اقلاً روزی یک بار تو را ببینم. اقلاً این امید به من نیروی آن را می‌داد که صورتم را بتراشم و از قبر خودم خارج بشوم برای آن که آفتاب وجود تو به جسم رطوبت کشیده‌ی من بتابد. می‌دانستم که آیدای من امید و حرارت و آفتاب زندگی من با لبخندش در انتظار من است. می‌دانستم که آیدای من با چشم‌هایی که پر محبت‌ترین نگاهش را به من بخشیده نگاهم خواهد کرد. می‌دانستم که آیدای من از من شکایت خواهد کرد که چرا ریشم را نتراشیده‌ام، و این، نیرویی بود برای آن که ریشم را بتراشم. می‌دانستم که آیدای مهربان من از من گله می‌کند که چرا با وجود آن که در کنارش هستم افسرده و کسلم، چرا با او حرف نمی‌زنم و چرا او را نمی‌خندانم؛ و این، انگیزه‌یی بود که شاد و سرمست باشم، همه‌ی غم‌ها و ناراحتی‌هایم را فراموش کنم و دمی را که در کنار او هستم شاد و خندان باشم. اما از فردا این امید را ندارم. این امید را از خودم قیچی کرده‌ام و به دنبال آنچه کلید زندگی فردای ما باشد این شهر را ترک می‌کنم. آخرین باری که دیدمت، سه‌شنبه‌ی هفته‌ی پیش بود. چند دقیقه‌یی با تو بودم و بعد ترکت کردم که خودم را به دکتربرسانم. بدبختانه آن شب دکتر نیامد. تا نزدیکی‌های نیمه‌شب، تنها و بدبخت، در کوچه‌ها و پس‌کوچه‌ها پرسه زدم.

افزودن به سبد خرید