فلسفه سياسي قرن بيستم

هدف اصلی ریچارد رورتی فیلسوف پست مدرن آمریکایی آن است که لیبرالیسم را به گونه ای تبیین کند که با اندیشه های پست مدرن در عصر تکثر و عدم ایقان سازگار جلوه نماید. همانند سایر متفکران پست مدرن وی بر آن است که مفاهیم بنیادین سنتی در فلسفه مانند «طبیعت» «انسان» یا طبیعت جهان تصنعی هستند اما به نظر او تمایل پست مدرنیستی به ساختار شکنی نباید راه را بر عدم مسئولیت اخلاقی بگشاید دغدغه ی رورتی حفظ فرهنگ لیبرالی حقوق بشر و مدارا بدون ارجاع به مفاهیم سنتی فلسفه ی غرب است. وی بدین منظور پراگماتیسم خاص خود را مطرح می کند که در برگیرنده ی سه محور اصلی است (الف) رد نظریه ی معرفتی بازنمایی (ب) عقلانیت مبتنی بر حس جمعی همبستگی ج) نفی بنیان گرایی در پذیرش دیدگاه های اخلاقی و سیاسی در زمینه ی اندیشه ی سیاسی رورتی هواخواه یک نوع لیبرالیسم معطوف به رویه است که هدفش در حوزه عمومی اجتناب از ستم و تحقیر دیگران و در حوزه ی خصوصی تسهیل خود آفرینی است. البته دیدگاه های رورتی در همه ی این زمینه ها با چالشهایی جدی از سوی منتقدانش مواجه شده است.