فلسفه و فرهنگ

معرفی کتاب 81490 آنچه کتاب 81490 می خوانید «سرگذشتی» نیست که براساس زندگی در بازداشتگاه های تمرکز اسیران نوشته شده باشد. نیز این اوراق از آنچه در «اردوگاه های مرگ» شنیده و دیده شده یا خود بر سرگذشته است روایتی نمی کند. این اوراق، تنها و تنها رونویس چیزهایی است که من در جریان یک سال گرفتاری خویش، در سلول انفرادی و اردوگاه های کار اجباری، شتاب آلوده بر پاره کاغذهایی یادداشت کرده، توفیق یافته ام از شبیخون های مکرر زندانبانان شان درامان نگه دارم بی آن که اکنون، هیچ گونه دستی در آن برده باشم حتا در نحوه ی بیان آن. در این یادداشت ها، بیش از هر چیز روی سخن با عزیزانی است که من در طاقت فرساترین لحظات آن آزمایش محنت بار، احساس می کردم که آن گونه سخت به دستان کودکانه شان آویخته ام. با دست راستم به دستان ایزابل و به دستان ژروم با دست چپم،ما می خواهیم که، دست کم، فرزندان ما از آنچه برما گذشته است آگاه باشند و این حقایق را هرگز از یاد نبرند. نیز در این یادداشت ها روی سخن با کسانی است که از آن دوران محنت و درد، در تاریخ زندگی خویش فصلی مشترک یافته ایم. و اکنون این کلمات، با همه ی نارسایی خویش آن دنیای ناانسانی را که ایشان نیز در آن درهم شکسته اند و خرد و متلاشی شده اند، بار دیگر بر پای می دارد. زیرا تنها و تنها هم این گروهند که می توانند آن را چنان که بود در خاطره ی خویش تجسم دهند. با نابینایی که هرگز مردمکانش از تابش نور تأثر نپذیرفته است چه گونه از رنگ ها حکایت توان کرد؟ و سرانجام، در این یادداشت ها روی سخن با همه آن کسانی است که به حقیقت با ما در این اعتقاد همداستانند که اگر مشیت الهی بر این قرار گرفته است که از اسیران بوخن والد، اشتروف هوف، داخاو، آشویتس، برگن بلزن و دیگرکشتارگاه ها چند تنی جان به سلامت ببرند، تنها از برای آن بوده است که اینان بی هیچ فتوری صدا بر دارند، از آنچه در این معابر دوزخ گذشت پرده برگیرند، و بر آنچه که دستکار عاشقان حکومت سرنیزه و زور بر میلیون ها تن مردم بی گناه رسید، شهادت دهند. ما، هم از آن دم که آزادی یافتیم، بر آنچه به ما رفت قلم عفو کشیدیم… بخشیدن؟ _ آری بخشیدیم. اما فراموش کردن _ نه! هرگز فراموش نمی کنیم!

معرفی کتاب معبد سپیده دم معبد سپیده دم سومین رمان در کتاب چهارگانه دریای حاصلخیزی است که توسط نویسنده ژاپنی یوکیو می شیما نوشته شده است. برای همین ، مانند دیگر رمان های این مجموعه ، میشیما به مکان های مختلفی سفر کرد تا در مورد همه چیز تحقیق کند ، از جمله وات آرون در بانکوک تایلند.در این کتاب از مجموعه، شیگکونی هوندا به دنبال کردن تناسخ پی در پی کیوکی ماتسوگه ، دوست دوران کودکی خود ادامه می دهد. وکیل هوندا در یک سفر کاری به تایلند می رود و با دختر جوانی روبرو می شود که به اعتقاد او دومین تناسخ دوست مدرسه اش است. یازده سال بعد او برای تحصیل به ژاپن سفر می کند و او به امید آن که چیزهای بیشتری درباره ی او بفهمد با او دوست می شود. داستان اصلی بین سالهای 1941 و 1952 اتفاق می افتد. آخرین فصل در سال 1967 است.در فصل اول از رمان در سال 1941 ، شیگکونی هوندا به عنوان مشاور حقوقی محصولات Itui در پرونده ای که مربوط به محموله ای خراب از داروهای تب بر بود ، به بانکوک فرستاده می شود. او از سفر خود استفاده می کند تا آنجا که می تواند تایلند را ببیند. وی پس از گشت و گذار در بسیاری از بناهای بزرگ ، از معبد سپیده دم دیدن می کند و عمیقا تحت تأثیر معماری مجلل آن قرار می گیرد ، که برای وکیل هوشیار نشان دهنده "حالتی طلایی" ، احساس مجلل ضد عقل گرایی و "فرار مداوم از هر سیستم منطقی سازمان یافته" است. سپس یک یک جلسه ی کوتاه با پرنسس هفت ساله برای او ترتیب داده میشود ،دختری که ادعا می کند تناسخ یک پسر ژاپنی است و همین باعث خجالت نزدیکانش شده تا حدی که او را در کاخ روزت حبس می کنند و ...

معرفی کتاب من گذشته امضاء «من گذشته امضا» یدالله رویایی از آثار مهم او است که حالا پس از سال ها در نشر نگاه تجدیدچاپ شده است. این کتاب چنان که رویایی، خود می گوید مجموعه ای است از «شعر به نثر، یا نثر یک شعر؟» و مانند دیگر آثار شاعر کاری است متفاوت و خلاقه. «این متن ها طبیعت من هستند. این متن ها طبیعت هستند. و در امضای من پرنده ای هست که هر صبح، اینجا، به طور عجیبی می خواند، و من به طور عجیبی عادت کرده ام که هر صبح از خواب برخیزم و پنجره را باز می کنم، در این لحظه به طور عجیبی می خواهم با طبیعت ارتباط برقرار کنم و طبیعت ارتباط با من به طور عجیبی برقرار نمی کند. پنجره را می بندم و پرنده به طور عجیبی تنها می ماند. » رویایی در همان چند سطری که ابتدای کتاب نوشته است تکلیف را معلوم می کند. اینکه این متن ها، یا شعر به نثر اند یا نثر یک شعر. «در اینجا شعری هست که فکر می کند». و این مقدمه ای است برای آنچه مخاطب با آن مواجه می شود. .