دفتر و دفترچه
تراول ماگ و فلاسک
فن سینما و بازیگری در سینما
156,000 تومان
فقط 1 عدد در انبار موجود است
توضیحات
فن سینما و بازیگری در سینما
| نویسنده | فسوالودایلاریونوویچ پودوفکین |
| مترجم | حسن افشار |
| نوبت چاپ | 7 |
| تعداد صفحات | 350 |
| قطع و نوع جلد | رقعی (شومیز) |
| سال انتشار | 1396 |
| شابک | 9789643055141 |
حمل و نقل
توضیحات تکمیلی
| وزن | 0.5 کیلوگرم |
|---|
نظرات (0)
اطلاعات فروشنده
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: Ali
- نشانی:
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
محصولات بیشتر
نخستین کتاب بزرگ من جلد 8، افعال حرکتی، واژه های متضاد
مقدمات نوروسایکولوژی
ارتباط مغز و روان ممکن است بسیار بدیهى به نظر برسد و بر همین منوال در این کتاب با عنوان مقدمات نوروسایکولوژى سعى شده است طبق موازین کلاسیک و آکادمیک، رفتار هنجار و نابهنجار آدمى از طریق شناخت مغز و دستگاه عصبى توجیه شود.
در این کتاب تلاش شده است پس از بررسی کلاسیک ساختمان شناسی، کارکردی و آسیب شناسی دستگاه عصبی مرکزی و محیطی، رفتار هنجار و نابهنجار انسان مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و با نشانه شناسی ناهنجاری ها، محل و سپس نوع صدمه دستگاه عصبی شناسایی شود.
همچنین سعی شده است این اطلاعات با توضیحات کافی پایه ای در سطح دانشجویان مقطع کارشناسی روان شناسی و عصب شناسی و سطوح بالاتر، قابل استفاده باشد. در فصل آخر کتاب نیز نظریات جدیدى در مورد ساختمان و کارکرد موجودات ارائه شده است.
هنر خوشبختی
کتاب هنر خوشبختی نوشته آرتور شوپنهارور با ترجمه علی عبدالهی, توسط انتشارات مرکز با موضوع فلسفه، فلسفه غرب، ایدئالیسم آلمانی به چاپ رسیده است.
هنر خوشبختی دربردارنده پنجاه قاعده زندگی است. این قواعد، به عنوان قواعد و اصول زرین، به شیوه فرانسوی‌ها تدوین و فرمول بندی شده اند: یعنی هر کدام شامل تأملات و اندیشه‌ها و قلم اندازهایی است و در قالب دستورالعمل بوده و حاوی رهنمودها یا راهکارها و توصیه‌های تربیتی است، و هر یک به سهم خود دربردارنده یک برهان فلسفی ـ اخلاقی می باشد.
برای نمونه: قاعده ششم، آگاهانه دست به کاری بزنیم که در توان مان باشد و آگاهانه بارِ رنجی را بر دوش بکشیم که ناگزیر به ما وارد می‌شود. «نباید آن طور که می‌خواهیم، بلکه باید آن طور که می‌توانیم زندگی کنیم.»
معرفی مباحث کتاب هنر خوشبختی شوپنهاور
شوپنهاور و فلسفه خوشبختی
هنر خوشبختی، یا حکمت زندگی
پنجاه قاعده زندگی توأم با خوشبختی
فلسفه خوشبختی
برخی آثار شوپنهاور که به فارسی ترجمه شده اند
علم در قرن بیستم
«مجموعه تاریخ جهان» می‌کوشد چشم‌اندازی گسترده و ژرف از سیر تاریخ عرضه کند. این مجموعه با ارائۀ زمینه‌های فرهنگیِ رخدادهای تاریخی، خواننده را مجذوب خود می‌سازد. «مجموعه تاریخ جهان» اندیشه‌های سیاسی، فرهنگی و فلسفی تأثیرگذار را در گذر مشعل تمدن از بین‌النهرین و مصر باستان به یونان، روم، اروپای قرون وسطی و دیگر تمدن‌های جهانی تا روزگار ما پی می‌گیرد. این مجموعه نه تنها برای آشناییِ خوانندگان با مبانی تاریخ تدوین شده است، بلکه همچنین در پی آگاه ساختن آن‌ها از این واقعیت است که زندگیشان بخشی از سرگذشت کلی انسان‌هاست. هر جلد از این مجموعه برداشتی جامع و روشن از یک دورۀ مهم تاریخی را به خواننده ارائه می‌کند.
من و جونور
پروستات پدربزرگ جراحی می‌شود. مامان سرش شلوغ است و نمی‌داند با ما چه کار کند. خوشبختانه همسایه‌مان لوئیزا هست. پیش او می‌خوابیم. ولی او از این فرصت استفاده می‌کند تا به ما غذاهای سالم بخوراند و لباس‌های تمیز تنمان کند! عجب کابوسی... بعد، جونور ما را توی دردسر می‌اندازد. او فکرهای بکری دارد، حتی با اینکه به اندازۀ من تجربه ندارد...
کتاب دمیان
«دمیان» یکی از مشهورترین آثار هرمان هسه، نویسنده و برنده جایزه نوبل ادبیات آلمانی است. این رمان بلافاصله پس از جنگ جهانی اول نوشته شد و آیینه تمام‌نمای دوران پس از جنگ و بیداری معنوی نسل جوان آن زمان است. در این کتاب، هسه به بررسی مسائل روحی و معنوی انسان می‌پردازد و به دنبال پاسخ به سوالات وجودی است. داستان زندگی شخصیت اصلی، اميل سينکلر، که جستجوگرِ هویت و معنا در زندگانی است، محور اصلی داستان است.
سراسر کتاب «دمیان» مملو از تمثیل‌های پر معناست. دو قهرمان داستان، اميل سينکلر و دمیان، هر چند در سرنوشت مشترک و اسرارآمیزی که دارند مکمل وجود یکدیگرند، اما در واقع دو بخش از یک شخصیت واحد هستند که نماد دوگانگی درونی انسان و مبارزه بین نیروهای خیر و شر در درون اوست. هسه در این اثر به ترسیم سفر معنوی انسان از کودکی پرشور تا جوانی ایدئولوژی‌زده می‌پردازد. او با استفاده از نمادها و تمثیل‌های عرفانی، مسیر تکامل روحی و معنوی انسان را به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد که چگونه انسان می‌تواند با شناخت خویشتن و درک دوگانگی درونی خود، به وحدت و آرامش درونی دست یابد. در مجموع، «دمیان» اثری ماندگار و تاثیرگذار است که با زبانی شاعرانه و نمادین، مسائل وجودی انسان را مطرح می‌کند و به دنبال پاسخ به سوالات بنیادین زندگی استکتاب «دمیان» یکی از مشهورترین آثار «هرمان هسه» در سال ۱۹۱۹ منتشر شده است و به موضوعاتی از جمله فردیت، کشف خود و بیداری معنوی می‌پردازد. داستان این رمان توسط شخصیت اصلی آن که «امیل سینکلر» نام دارد روایت می‌شود.
امیل با ماکس دمیان، همکلاسی متفاوت خود آشنا می‌شود و دوست جدیدش او را به دنیایی پر از ایده‌های فلسفی می‌برد. هر چه شخصیت اصلی رمان، تحت تأثیر دیدگاه‌های دمیان قرار می‌گیرد، او بیشتر به سمت کشف خود و شورش علیه سنت‌های جامعه سوق داده می‌شود. اگر به دنبال یک رمان عمیق و معنوی هستید که مطالعه‌ی آن منجر به تأمل و اندیشیدن در مسائل فلسفی و انسانی شود، کتاب «دمیان» انتخاب بسیار مناسبی برایتان به شمار می‌آید.
در کتاب «دمیان» اثر هرمان هسه، تفکرات نیچه و آموزه‌های یونگ به وضوح قابل مشاهده است.
محصولات مشابه
حرفه: سینماگر 1، فیلمنامه‌نویس
در بخشی از کتاب حرفه: سینماگر 1: فیلمنامه‌نویس می‌خوانیم
هنرمندان سینمایی انگشت‌شماری به اندازه‌ی وودی آلن پُربار، باقریحه و به‌کُلی بی‌اعتنا به مجموعه‌ی آثارشان بوده‌اند. او یک‌بار گفت: «وقتی به خانه می‌روم و در بستر دراز می‌کشم و چیزی می‌نویسم، این فکرهای عجیب‌وغریب به سرم می‌زند. تصور می‌کنم که هر لحظه قرار است تروفرز همشهری کین دست‌اولی بنویسم، و این نوشته قرار است خیلی محشر باشد. فیلم را می‌سازم و سپس از آن‌چه می‌بینم بسیار شرمسار می‌شوم. از خودم می‌پرسم: “کجای راه را اشتباه رفته‌ام؟ ”» او بی‌نهایت متواضع است. آلن، که در دسامبر 1935 در برانکسِ نیویورک به دنیا آمد، از سال 1969 مدام مشغول نوشتن و کارگردانی (و اغلب بازی در) فیلم‌های خودش بوده و توانایی‌اش در عرضه‌ی کمد‌ی‌های خیلی خنده‌دار و درام‌های تأمل‌برانگیز را به یک میزان اثبات کرده است. هر دوی این‌ها از دوران کودکیِ آلن او را سر شوق می‌آوردند: او در نوجوانی به روزنامه‌های محلی لطیفه می‌فروخت، ولی فیلم‌های اروپایی محشر هم که داشتند به سینماهای امریکا راه پیدا می‌کردند او را به وجد می‌آوردند. آلن تعریف می‌کند: «ناگهان دیدم که سینما به‌راستی می‌تواند چیز ذاتاً معرکه‌ای باشد.» سلوک او در فیلم‌سازی به طور جدی وقتی شروع شد که در سال 1965 کمدی تازه چه خبر گربه‌ی ملوس؟ را نوشت، ولی سرخوردگی او از فیلمی که روی پرده آمد عزمش را جزم کرد که در آینده خودش فیلم‌نامه‌هایش را کارگردانی کند. بنابراین، او ترازی از نظارت بر اثر هنری را بنا نهاد که مایه‌ی رشک چندین نسل از فیلم‌سازان بوده است.
فيلم نامه نويسي آلترناتيو
بخشی از کتاب فیلم‌نامه‌نویسی آلترناتیو
شخصیت اصلی فیلم‌نامه، از همان ابتدا، برای تماشاگر به معنای تجربهٔ داستان است. تماشاگران درگیر داستان می‌شوند تا با شخصیت اصلی همذات‌پنداری کنند و خود را در موقعیتِ او قرار دهند. شخصیت از طریق شرایط خاص ظاهر یا رفتارش قابل‌تشخیص است. هر چند در یک لحظهٔ خاص شخصیت خودش را آدمی نادان و آسیب‌پذیر نشان می‌دهد، ولی همدلی و همذات‌پنداری ما با آن شخصیت از قبل محفوظ مانده. به طور کلی، شخصیت اصلی پُرانرژی ظاهر می‌شود و کاری می‌کند که میزان کشمکش تا انتهای داستان کم نشود. شخصیت اصلی به شیوه‌های مختلفی از شخصیت‌های درجه‌دو (یا همان شخصیت‌های فرعی) قابل‌تشخیص است. اصلی‌ترین تفاوت شخصیت اصلی این است که در طول داستان دچار دگرگونی اساسی می‌شود. از طرفی دیگر، شخصیت‌های درجه‌دو تغییر نمی‌کنند و در واقع از همان ابتدا ریشهٔ ایجاد تضاد با شخصیت اصلی هستند و در طول برخورد با شخصیت اصلی به پیش‌بُرد داستان کمک می‌کنند.
عکس دسته‌جمعی با پدرخوانده: سفر به سه‌گانه‌ی کاپولا
در بخشی از کتاب عکس دسته جمعی با پدرخوانده: سفر به سه گانه‌ی کاپولا می‌خوانیم
زن امریکایی، آری، همه‌ی نقش کِی در پدرخوانده‌ها همین است. او تنها کسی در میان شخصیت‌های اصلی است که رگ‌و‌ریشه‌ی ایتالیایی ندارد. تبار ایرلندی تام هگن هم شاید یکی از دلایل دور نگه داشتنِ گاه‌گاهی‌اش از مسائل مربوط به خانواده باشد، اما تام درهرحال از بچگی در میان ایتالیایی‌تبارها بزرگ شده است، و حتی یک‌بار با مایکل به ایتالیایی حرف می‌زند. کِی تنها بیگانه‌ی واقعی داستان است. در کتاب پوزو، مایکل برایش مفصلاً توضیح می‌دهد که چرا دن کورلیونه هیچ اعتقادی به نظم و قانون امریکایی ندارد و تحقق هر دو را خودش و خانواده‌ی بزرگش به عهده گرفته‌اند. آن‌جا البته کِی، که خودش و پدر و مادر نیوهمشایری‌اش دقیقاً همان امریکاییِ نمونه‌ای خوب‌اند که معمولاً وقت گرفتاری «پیش پلیس می‌روند»، خودش را از بازی کنار می‌کشد و این‌طور تسکین می‌دهد که عشقش به مایکل همه‌چیز را توجیه می‌کند. دایان کیتن اما هیچ چنین نیست. او در مرز میان بی‌خبری و خودفریبی بازی می‌کند و از لحظه‌ی قیامش علیه مایکل در فیلم دوم عملاً آدم دیگری می‌شود. همین جا باید به آن حکم کلی اشاره کنم که نوشته بودم مکان در پدرخوانده‌ها معمولاً معرفی نمی‌شود. آدم‌ها در تاریک‌روشناهای گوردن ویلیس جایی جمع می‌شوند که چندان معلوم نیست کجاست، و چیزهایی می‌گویند که چندان معلوم نیست که به چه معنی است. اما یکی از نمونه‌های نادر معرفی مکان در همین دعوای زن و شوهری، که پیامد عصیان کِی است، رخ می‌دهد. پیش از آمدن کِی به اتاق مایکل، نمایی بیرونی از سر‌در هتل دیده می‌شود. اتفاق هم سراسر در نور روز می‌افتد. اما نکته این‌جاست که سویه‌ی خانوادگی داستان در این فصل موضوع اصلی است، خانواده به مفهوم رایج و نه مافیایی کلمه.
علی عباسی تقدیم می‌کند: روایت یک کابوس سی ساله
در بخشی از کتاب علی عباسی تقدیم می‌کند: روایت یک کابوس سی ساله می‌خوانیم
آن زمان در کلاس هفتم دبیرستان هدف یک بودم؛ یعنی سیزده چهارده‌ساله. با چند نفر از هم‌مدرسه‌ای‌های کلاس بالاتر دوست شدم که کار تئاتر می‌کردند. آن‌ها را قانع کردم هر کدام چند تومان برای چاپ کتابم سرمایه‌گذاری کنند و غروبی در یکی از پس‌کوچه‌های نزدیک میدان فردوسی به چاپخانه‌ی زرتشتی‌ها رفتم. صاحب چاپخانه انسان نازنین و همراهی بود که با شرایطم موافقت کرد. چند تومانی که جمع کرده بودم بیعانه دادم و اولین جزوه‌ی پنجاه‌صفحه‌ای به سوی آزادی به حروف‌چینی رفت، با این قرار که خودم غلط‌گیری کنم؛ کاری که در همان یکی دو روز در چاپخانه یاد گرفته بودم. جزوه را در پانصد نسخه چاپ و با کمک دو نفر از همشاگردی‌ها به شرکت سقا بردم و پیرمرد به حساب اینکه ما پادو یکی از انتشاراتی‌ها هستیم، قبول کرد. با این قرار که چهارشنبه‌ی آن هفته پخش شود. چهارشنبه صبح زود به دکه‌ی سید، روزنامه‌فروشیِ روبه‌روی سینما آسیا، رفتم و برای اولین‌بار نامم را روی میز روزنامه‌فروش دیدم. این بزرگ‌ترین مایه‌ی غرور آن سال‌هایم بود. اولین جزوه از کتابم دویست نسخه فروش رفت و با کسر حق توزیع، حتا نیمی از پول چاپ هم به دستم نرسید. با مرارت حساب چاپخانه را تسویه کردم و خوانندگان را تا امروز برای خواندن باقی قصه به انتظار نشاندم! در آن سن‌وسال در کار چاپ کتاب شکست خورده بودم، ولی اولین آشنایی‌ام با حروف سربی و کار چاپ و نویسندگی اتفاق افتاده بود. پس از آن، بچه‌های مدرسه را تشویق کردم مجله‌ای چاپ کنیم. این تلاش یک سالی طول کشید و در کلاس هشتم طرح مجله به نتیجه رسید. اولین مجله‌ی دانش‌آموزی ما به نام شاهین به مدیریت یکی از کلاس‌ششمی‌ها و سردبیری من در همان چاپخانه‌ی راستی چاپ شد . هر شنبه صبح آقای مدن‌پور، رئیس مدرسه، برای بچه‌ها سخنرانی می‌کرد. یکی از همان روزها که معلوم بود اولین نسخه‌ی مجله را خوانده، سر صف چند متلک نثار «جوجه‌های فضول و پُررو» که منظورش من و سرمقاله‌ام بود کرد و در فاصله‌ی زنگ دوم کلاس در راهرو مدرسه یک سیلی جانانه توی گوشم خواباند. مثل اینکه تقصیر هم از من بود چون در سرمقاله خیلی بیش از حد یک دانش‌آموز فضولیِ بی‌جا کرده و از وضعیت مدرسه انتقاد کرده بودم! آقای مدن‌پور که یکی از برجسته‌ترین افراد فرهنگی ایران بود، بعدها عزیزترین مشوق و پشتیبانم شد، ولی سیلی جانانه‌ای را که پاداش پُررویی زیادی من بود هنوز به یاد دارم. این اولین مزه‌ی سانسور و شناسایی خط قرمز در زندگی برایم بود.
دست آخر
معرفی کتاب دست آخر
ساموئل بکت برنده جایزه نوبل ادبی در کتاب دست آخر در قالب نمایشنامه‌ای تک پرده‌ای، ماجرای زندگی یک ارباب را به همراه خدمتکارانش شرح می‌دهد که گویی تنها بازمانده‌های جهان هستند و دچار رنجی عجیب شده‌اند.درباره‌ی کتاب دست آخر:
این نمایشنامه چهار شخصیت دارد. ارباب خانه «هم» نام دارد که در طول زندگی‌‌اش گناهان زیادی را مرتکب شده است، اما اکنون نابینا شده و دیگر توان راه رفتن و ایستادن هم ندارد. «کلاو» خدمتکار اوست که از کودکی برایش کار می‌کند. «نگ و نل» نیز پدر و مادر «هم» هستند که آن‌ها هم توانایی راه رفتن ندارند و معلول‌اند. داستان نمایشنامه دست آخر (Fin de partie) مربوط به زمانی می‌شود که حیات بشری در اثر حادثه‌ای نابود شده و تنها همین 4 نفر بازماندگان کره‌ی زمین هستند. این کتاب سبکی مینیمالیستی دارد و به خوبی مواجه شدن انسان را با مرگ به تصویر می‌کشد. ساموئل بکت اولین بار نمایشنامه «دست آخر» را به زبان فرانسه به نگارش درآورد، سپس خودش آن را به انگلیسی ترجمه نمود. این اثر در کنار نمایشنامه در انتظار گودو از آثار شاخص این نویسنده پوچ‌گرا به شمار می‌آید.نکوداشت‌های کتاب دست آخر:
- دست آخر، یک تجربه‌ی نمایشی باشکوه است. (Sunday Times) - تلفیقی از زیبایی، تصور، سرزندگی و طنزی زیرکانه. (New York Post) - اگر «در انتظار گودو» را دوست دارید، این نمایشنامه را بخوانید. (Pointدر بخشی از کتاب دست آخر می‌خوانیم:
هَم نوبتِ (خمیازه می‌کشد.) بازیِ منه. (دستمال بازشده را در برابر خود می‌گیرد.) خون بند بیار لعنتی! (عینکش را برمی‌دارد، چشم‌ها، صورت و عینکش را پاک می‌کند، دوباره عینک می‌زند، دستمال را تا می‌زند و ماهرانه در جیب بغل لباس خوابش می‌گذارد. گلویش را صاف می‌کند، سر انگشتانش را در هم چفت می‌کند.) عذابی (خمیازه می‌کشد.) بالاتر از عذاب من هست؟ بی‌شک. قبل‌ها. ولی الان؟ (مکث.) پدرم؟ (مکث.) مادرم؟ (مکث.) س... گم؟ (مکث.) اُه، حاضرم باور کنم به قدر چنین مخلوقاتی رنج می‌کشن. اما این یعنی رنج‌شون با من برابره؟ بی‌شک. (مکث.) نه، همه‌چیز (خمیازه می‌کشد.) مطلقه، (مغرورانه.) آدم هر چی بزرگ‌تر پُرتر. (مکث. با اندوه.) و تهی‌تر. (بینی بالا می‌کشد.) کلاو! (مکث.) نه، تنها. (مکث.) چه رؤیاهایی! اون جنگل‌ها! (مکث.) کافیه، وقتشه که تموم بشه، توی پناهگاه حتا. (مکث.) اما هنوز دودلم، توی... توی تموم‌کردنش دودلم. آره، همینه، وقتشه که تموم بشه اما هنوز (خمیازه می‌کشد.) توی تموم‌کردنش دودلم. (خمیازه می‌کشد.) خدا، خسته‌م، بهتره برم تو رخت‌خواب. (سوت می‌زند. کلاو بی‌درنگ وارد می‌شود. کنار صندلی می‌ایستد.) تو هوا رو آلوده می‌کنی!
درک فيلم
معرفی کتاب درک فیلم اثر آلن کیسبی یر
درک فیلم رهنمونی آشنا کننده برای بیننده یی است که می خواهد از عنصرهای گوناگون تشکیل دهنده یک فیلم و کلیتی که این عنصرها پدید می آورند به دریافتی هنرورانه نائل آید؛ و برای او آموزشی است در این موضوع که چگونه به فیلم نزدیک شود، و اینکه چرا نحوه این نگاه به فیلم با نحوه نزدیک شدن به قالب های بیانی دیگر، به ویژه داستان ، فرق دارد.
اگر چه نویسنده صراحتا به این نکته اشاره نمی کند، پیداست که تلویحا همین را می خواهد به خواننده یادآور شود، و در بند نگرش های جامعه شناختی، روانشناختی ، فلسفی، و نظایر آن نیست، و می کوشد که به سادگی روشن کند زبان فیلم (که ابدا چیز موهومی نیست) منطق ، نحوه بیان ، خصوصیات، و کارکردی دیگر از آن خود دارد.
مسئله به ظاهر بدیهی و بی نیاز از باز گویی های مکرر که گویی همواره باید گفته شود. درک فیلم در حد خود انگیزه ای است برای خواننده تا فیلم های مورد بحث را در فروغی تازه ببیند، فیلم هایی که عموما برای تماشاگران ایرانی آشناست و بارها در اینجا به نمایش در آمده و به علاوه در میان منتقدان جهان نیز مطمح بحث و نظر فراوان بوده است.
این کتاب یک راهنمای عالی است که مطالب را به خوبی جمع آوری کرده است.
نوشته های آن ستون فقرات محکمی دارد. کتابی است که هر فردی که به سینما علاقه مند است باید آن را در قفسه ی کتاب خود داشته باشد.
چاپلین به روایت بازن
چارلی چاپلین مشهورترین سینماگر جهان است؛ اما آثارش این بخت را نداشتند تا در جایگاه رازآمیزترین آثار تاریخ سینما قرار گیرند.
در طول سال‌های پیش از اختراع صدا، مردم سراسر دنیا، به‌ویژه نویسندگان و روشنفکران، روی خوشی به سینما نشان نمی‌دادند و به دیده‌ی تحقیر نگاهش می‌کردند و چیزی در آن نمی‌دیدند جز جذابیتی بازارپسند و هنری حقیر.
برای آن‌ها فقط یک استثنا به نام چارلی چاپلین وجود داشت که به دیده‌ی اغماض نگاهش می‌کردند.
البته این بحث‌وجدل‌ها ربطی به مردم کوچه‌وبازار نداشت؛ مردم با شورواشتیاقی وصف‌ناپذیر که امروز حتا نمی‌توان تصورش را کرد، در واپسین روزهای جنگ جهانی اول، چاپلین را به محبوب‌ترین مرد دنیا تبدیل کردند.
مجموعه‌آثار چاپلین مثل موم در دست آندره بازَن بود و بهتر از هر کسی درباره‌ی چاپلین حرف می‌زد و دیالکتیک گیج‌کننده‌اش همیشه با شوخی همراه می‌شد.
«هرگز در برابر موقعیت ویژه‌ی منظورشده برای چارلی چاپلین در تاریخ سینما قد علم نمی‌کنم.» فرانسوآ تروفو
پیاده‌روی در ماه
معرفی کتاب پیاده روی در ماه اثر مصطفی مستور
صحنه این نمایشنامه یک کافه کوچک است و شخصیت ها با توجه به میزشان در این کافه معرفی شده اند.
به این ترتیب کافه مذکور، ۵ میز دارد که شخصیت هایشان این چنین هستند:
میز اول: سیامک ۳۲ ساله، هاله ۲۳ ساله و کیانوش ۲۷ ساله.
میز دوم: شیوا ۳۳ ساله، مینو ۳۵ ساله و فرشته ۲۵ ساله.
میز سوم: باغ آبادی ۴۸ ساله، سیروس ۳۲ ساله و گلپا ۵۸ ساله.
میز چهارم: ترانه ۲۳ ساله، مانی ۲۶ ساله، بهمن ۳۰ ساله و فرزانه ۲۸ ساله.
میز پنجم: مازیار ۳۰ ساله و رضا ۴۳ ساله.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.