قصه‌های بترس برای بچه‌های نترس 1/ اسکلت خون‌آشام

کتاب هنر خوشبختی نوشته آرتور شوپنهارور با ترجمه علی عبدالهی, توسط انتشارات مرکز با موضوع فلسفه، فلسفه غرب، ایدئالیسم آلمانی به چاپ رسیده است. هنر خوشبختی دربردارنده‌ پنجاه قاعده‌ زندگی است. این قواعد، به عنوان قواعد و اصول زرین، به شیوه‌ فرانسوی‌ها تدوین و فرمول بندی شده اند: یعنی هر کدام شامل تأملات و اندیشه‌ها و قلم‌ اندازهایی است و در قالب دستورالعمل بوده و حاوی رهنمودها یا راهکارها و توصیه‌های تربیتی است، و هر یک به سهم خود دربردارنده‌ یک برهان فلسفی ـ اخلاقی می باشد. برای نمونه: قاعده‌ ششم، آگاهانه دست به کاری بزنیم که در توان‌ مان باشد و آگاهانه بارِ رنجی را بر دوش بکشیم که ناگزیر به ما وارد می‌شود. «نباید آن‌ طور که می‌خواهیم، بلکه باید آن‌ طور که می‌توانیم زندگی کنیم.» معرفی مباحث کتاب هنر خوشبختی شوپنهاور شوپنهاور و فلسفه خوشبختی هنر خوشبختی، یا حکمت زندگی پنجاه قاعده زندگی توأم با خوشبختی فلسفه خوشبختی برخی آثار شوپنهاور که به فارسی ترجمه شده اند

معرفی کتاب فن نمایشنامه نویسی با “فن نمایشنامه نویسی” به قلم “لاجوس اگری”، تمام تکنیک های اساسی را که یک نمایش نویس موفق باید بداند، یاد بگیرید. در میان خیل بی شمار کتاب هایی که چگونگی نمایش نامه نویسی را آموزش می دهند، تعداد اندکی پیدا می شوند که رموز مربوط به ساختار نمایش نامه را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند. “فن نمایشنامه نویسی” نوشته ی “لاجوس اگری”، یکی از این معدود کتاب هاست که دستورالعمل های آن می تواند دقیقا با همان کیفیت، برای نوشتن داستان کوتاه، رمان یا فیلم نامه نیز به کار گرفته شود. ”لاجوس اگری” در “فن نمایشنامه نویسی”، زیر و بم نمایش نامه ها را ارزیابی می کند؛ او با آنچه که قلب یک نمایش را تشکیل می دهد کارش را آغاز می کند: با شخصیت ها. لولایی که تمام نمایش نامه های خوب بر آن استوارند، آدم ها و روابطشان هستند؛ آن ها هستند که در خدمت داستان قرار گرفته، آن را به جلو رانده و به آن زندگی می بخشند. در این بین درکی از انگیزه های انسانی و اینکه چرا افراد به طریقه ی خاصی رفتار و عمل می کنند نیز به دست می آید. “لاجوس اگری” از همه جا مثال می زند. از رومئو و ژولیت اثر ویلیام شکسپیر گرفته تا خانه عروسک به قلم هنریک ایبسن. او با این مثال ها نشان می دهد که چرا داشتن یک فرض اساسی در قالب رفتار انسانی و توسعه ی تغایر نمایشی بر اساس آن رفتار، برای نویسنده ضرورت دارد. “فن نمایشنامه نویسی” که شامل الفبای “لاجوس اگری” درباره ی فرضیات، شخصیت ها و کشمکش است، رویکردی مستقیم و راهنمایی مناسب برای دستیابی به حقیقت در نوشتن به حساب می آید.