قصه هایی از جوامع الحکایات جلد 10، مار و آتش

کتاب كمد اثر: اولگا توکارچوک ادبیات را بازی با امکانات و دنیاهایی می‌داند که در آن‌ها می‌توان نقش‌ها را واژگون کرد، در جایگاه‌های مخالف قرار گرفت، یا زیر پوستِ موجودات جان‌دار و بی‌جان خزید و، تا جایی که هم‌ذات‌پنداری با آن‌ها فرصتِ یافتنِ زاویه‌ای متفاوت را امکان‌پذیر کند، بتوان چیزی را دید که از آنِ ما انسان‌ها نباشد. در کتاب حاضر، از خلال سه داستان کوتاه و یک جستار، می‌شود به‌نرمی با اندیشه‌های توکارچوک و چگونگی درهم‌تنیدشان با قصه‌هایی که نقل می‌کند آشنا شد. تخت خواب مجروح از بی خوابی شبانه را پانسمان می کنم، زخم های لکه های آب میوه را روی میز درمان می کنم و بطری های خالی را از بدنی اتاق طوری بیرون می کشم انگار خار باشند. حتا جاروزدن عملی شبیه به غسل دادن می شود. خرس عروسکی و اسباب بازی های روی مبل – تجسم عذاب دل خراش وجدان در قالبی نرم و لطیف را با ظرافت می چینم. این مرد باید زمانی طولانی را جلو آینه صرف پرو کردن کروات ها کرده باشد.

مگس‌ها نوشته‌ی «ژان پل سارتر» درامی است که در سه پرده به تصویر کشیده می‌شود. شخصیت‌های اصلی این اثر که در سال ۱۹۴۳ به چاپ رسیده است، از اساطیر یونان و روم هستند. داستان نمایشنامه‌ی «مگس‌ها» درباره‌ی «ارست» است که پس از سال‌ها دوری به شهر آرگوس بازمی‌گردد. آرگوس اکنون تحت سلطه‌ی مادرش «کلیت‌منستر» و شوهرش «اژیست» است. این دو «آگاممنون» پادشاه حقیقی آرگوس و پدر ارست را کشته‌اند. ارست پس از ملاقات با خواهرش «الکتر» به این نتیجه می‌رسد که باید برای گرفتن انتقام پدرش اقدام کند. سارتر در این نمایشنامه با استفاده از افسانه‌ی ارس به کاوش در مضامین اگزیستانسیالیستی مانند آزادی، انتخاب، مسئولیت و گناه می‌پردازد. او در این اثر نشان می‌دهد که انسان‌ها آزادند که انتخاب‌های خودشان را انجام دهند؛ اما این آزادی همراه با مسئولیت و عواقب ناشی از انتخاب‌هایشان است. «مگس‌ها» همچنین به موضوعات سیاسی و اجتماعی نیز اشاره دارد. این نمایشنامه در زمان اشغال فرانسه توسط آلمان نازی نوشته شد و به طور غیرمستقیم به مسائلی مانند مقاومت و تسلیم شدن در برابر ظلم و ستم می‌پردازد. سارتر از طریق شخصیت ارست نشان می‌دهد که پذیرش مسئولیت و مقابله با گناه و ظلم می‌تواند راهی برای رهایی از بندگی و کنترل باشد. نمایشنامه‌ی «مگس‌ها» که یکی از آثار مهم سارتر محسوب می‌شود، نه تنها یک داستان تراژیک است، بلکه دعوتی برای تفکر درباره‌ی مفاهیم عمیق انسانی و اخلاقی به شمار می‌آید. این کتاب برای علاقه‌مندان به فلسفه‌ی اگزیستانسیالیسم و همچنین کسانی که به بازنویسی‌های مدرن از اسطوره‌های کلاسیک علاقه ‌مند هستند، جذابیت ویژه‌ای دارد.