لاتاری چخوف و داستان‌های دیگر (مجموعه داستان)

پدیده‌هایی‌ که‌ در این‌ کتاب‌ بررسی‌ می‌شوند، از زمان‌های‌ بسیار دور شناخته‌ شده‌ بوده‌اند، آنچه‌ امروزه‌ «مانیتیسم‌»، «هیپنوتیسم‌»، «تلقین‌»، «تله‌پاتی‌» و... می‌نامیم‌. در گذشته‌های‌ دور، بخش‌ تجربی‌ علم‌ اسرارآمیزی‌ را در هند، کلده‌ و مصر تشکیل‌ می‌داد که‌ به‌ اعضای‌ طبقه‌ ممتاز جامعه‌ اختصاص‌ داشت‌، کسانی‌ چون‌ کاهنان‌، دولتمردان‌، و طبیبان‌ که‌ در این‌ زمینه‌ کار آزموده‌ بودند راز تواناییشان‌ را نسل‌ به‌ نسل‌ منتقل‌ کردند. «پل‌ ژاگو» که‌ برای‌ خواننده‌ فارسی‌ زبان‌ چندان‌ غریب‌ نیست‌، این‌ مجلد را به‌ ٥ کتاب‌ تقسیم‌ کرده‌ است‌. کتاب‌ اول‌: بررسی‌ مختصر چهار عنصر تأثیرگذاری‌ و نفوذ (شخصی‌) کتاب‌ دوم‌: دوره‌ عملی‌ دستیابی‌ به‌ پدیده‌های‌ رایج‌ مانیتیسم‌ و هیپنوتیزم‌، کتاب‌ سوم‌: پدیده‌های‌ فراروانی‌ استثنایی‌. کتاب‌ چهارم‌: واسطه‌گری‌ و کتاب‌ پنجم‌ شامل‌ کاربرد مانیتیسم‌، تلقین‌ و تأثیر روانی‌ در درمان‌ بیماری‌ها.

بخشی از کتاب مطرود و دو داستان دیگر شهر را درست نمی‌شناختم، شهر محل تولدم و محل اولین گام‌هایم در این جهان، و بعد گام‌های دیگرم، آن‌چنان پُرشمار که گمان می‌کردم همهٔ ردپاهایم گم شده، اما اشتباه می‌کردم. چه کم بیرون می‌رفتم! گه‌گاه پشت پنجره می‌رفتم، پرده‌ها را کنار می‌زدم و بیرون را تماشا می‌کردم. اما بعد تندی برمی‌گشتم به کنج اتاق، به سوی تخت‌خواب. در این هوایی که محاطم کرده بود احساس ناخوشی می‌کردم، احساس گمگشتگی در برابر هرج‌ومرج چشم‌اندازهای بی‌شمار. اما همچنان می‌دانستم در این برهه چه‌طور عمل کنم، در مواقعی که کاملاً ضروری بود. اما اول چشم چرخاندم به سوی آسمان، همان جا که به ما مدد می‌رساند، که هیچ مسیری در آن نیست، که انسان در آن آزادانه پرسه می‌زند، همچون در برهوت، و هیچ‌چیز سد نگاهت نمی‌شود، هر جا که چشم بگردانی، مگر حدودوثغور خودِ نگاه. سرِ آخر ملال‌آور می‌شود. بچه که بودم گمان می‌کردم زندگی وسط دشت چه خوب است، و رفتم به خلنگ‌زار لونِبورک۱ با فکر دشت رفتم به خلنگ‌زار. خلنگ‌زارهای نزدیک‌تر دیگری هم بود، اما صدایی مدام به‌ام می‌گفت، خلنگ‌زار لونِبورک به کارت می‌آید. به‌حتم عامل ۲lüne در این ماجرا مؤثر بود. از قرار معلوم خلنگ‌زار لونِبورک به‌هیچ‌وجه رضایت‌بخش نبود، به‌هیچ‌وجه. ناامید به خانه آمدم، و درعین‌حال آسوده‌خاطر. بله، نمی‌دانم چرا، اما هیچ‌وقت ناامید نشده‌ام، اغلب در روزهای نخست ناامید می‌شدم، بدون آن‌که هم‌زمان، یا اندکی بعد، آسودگی خاطر انکارناپذیری احساس کنم.