لنین 2017

اثر پیش رو نتیجه ی سفر، مصاحبه، دیدار، گفتگو و تلاش های آقای محسن شریفیان در مناطق جنوبی کشور به ویژه منطقه شیبکوه، در زمینه ی شناخت و معرفی خطه، موسیقی و مردم شناسی این منطقه است که دستاوردهایش را بدین ترتیب: 1. تشریح موسیقی، سازها و خاستگاه آن ها،2. طراحی ساختمان سازها و معرفی اجزا و ابعاد آنها 3. نام قطعه های موسیقایی و تبارشناسی راویان موسیقی منطقه 4. ارائه نمونه های صوتی موسیقی منطقه به روایت های موجود 5. گزارش تصویری موسیقی و سازها و نحوۀ نواختن آنها 6. ارائه فایل های صوتی و تصویری مصاحبه های صورت گرفته جهت آرشیو کتابخانه ها و مراکز مردم شناسی، ارائه و در اختیار مخاطبان قرار می دهد. . .

«منم تیمور جهانگشا» در اصل به زبان ترکی نوشته شده است که به همت نشر تاو با برگردان ذبیح الله منصوری در خدمت خوانندگان فارسی زبان قرار گرفته است. مارسل بریون نگارنده این کتاب ما را با یکی از شاهان و جنگجویان ایران قدیم آشنا می کند. گویا این کتاب زندگی نامه اوست و قرار است ما رابا خصوصیات بیشتری از این موجود لنگان آشنا کند. در تاریخ تعداد بسیار اندکی از حاکمان دیده شده اند که حتی با ذکر نام خود می توانند ترس را به دشمنان خود القا کنند. این فرمانده که تنها حاکم امپراتوری گسترده ای بود که از ساحل دانوب تا دیوار بزرگ امتداد داشت ، با شجاعت و جسارت تأثیر خود را در همه ایالت ها در اندازه های مختلف نشان داد. هون بزرگ باسبوگو تیمور که می خواست از طرف ملت خود فرمانروای جهان باشد ، گام به گام طرح های خود را اجرا کرد. او علیه امپراتوری های روم غربی و هم شرقی جنگ کرد و به همه دنیا ترس و بی پروایی خود را نشان داد. او نام “Kirbaci خدا” را که تا پایان عمر به درستی به او داده شده بود ، حمل می کرد. انسانی که برای ترساندن مردم متولد شده است ، تا ازاو همه دنیا بترسند! “مارسل بریون (فرانسوی: [bʁi. ɔ̃] ؛ 21 نوامبر 1895 – 23 اکتبر 1984) مقاله نویس ، منتقد ادبی ، رمان نویس و مورخ فرانسوی بود. وی پس از گذراندن تحصیلات متوسطه در کالج شامپیتت سوئیس ، در دانشگاه ایکس آن پرووانس به تحصیل حقوق پرداخت. او که بین سالهای 1920 و 1924 به عنوان مشاور در بار مارسی فعالیت می کرد ، حرفه قانونی خود را رها کرد و به ادبیات روی آورد. برایون در کارنامه خود نزدیک به صد کتاب نوشت ، از بیوگرافی تاریخی گرفته تا بررسی هنرهای ایتالیا و آلمان ، و رمان های بعدی زندگی. . . .