ماجراهای علمی 10 … جهان در نقشه ها

کتاب دگرگونی جهان (درآمدی به مانیفست حزب کمونیست) نوشته بابک احمدی توسط انتشارات مرکز با موضوع علوم سیاسی، سیاست، فلسفه سیاسی به چاپ رسیده است. مانیفست حزب کمونیست، جزوه‌ی مختصری است در کم‌تر از چهل صفحه، نوشته‌ی دو انقلابی جوان، کارل مارکس ۲۹‌ساله و فریدریش انگلس ۲۷‌ساله. این اثر در آغاز انقلاب قاره‌ای ۱۸۴۸ منتشر شد و مهم‌ترین متن در تاریخ سوسیالیسم است. متنی که به عنوان برنامه‌ی گرایش انقلابی کمونیستی، راهنمای مبارزه‌ی عملی و در عین حال نمایان‌گر مبانی نظری دیدگاهی دانسته می‌شود که سرنگونی نظام طبقاتی زندگی اجتماعی را در دستور کار قرار داده است. هم‌چنین، اثری است درخشان با نثری کوبنده و بیانی موجز اما دقیق، که به رغم حجم  اندک‌اش هم‌ارز مهم‌ترین شاهکارهای فلسفه‌ی سیاسی ارزیابی شده است. این کتاب شرحی است از زمینه‌ی تاریخی و فکری مانیفست، تاریخ نگارش و دریافت آن، چاپ‌های مختلف، پیش‌گفتارهای دو مؤلف، و ترجمه‌های‌اش به زبان‌های گوناگون و افق‌‌های مختلف دریافت متن. هم‌چنین بحثی است از قدرت‌ها و کاستی‌های متن، با این هدف که نشان دهد از یک سو فعلیت و موضوعیت دارد و از سوی دیگر شماری از نکته‌ها و احکام آن در شرایط کنونی کارآ نیستند. معرفی مباحث کتاب دگرگونی جهان زمینه ی تاریخی و نظری نگارش مانیفست درآمد وضعیت تاریخی و اجتماعی در زمان نگارش مانیفست آرای سوسیالیستی در زمان نگارش مانیفست گروه های انقلابی در نیمه نخست سده ی نوزدهم فضای فکری و سیاسی آلمان در دهه ی 1840 تاریخ مانیفست سازمان عدالت سازمان کمونیست ها منابع مانیفست عنوان مانیفست حزب کمونیست فن بیان مانیفست چاپ های مختلف مانیفست

کتاب فرانی و زویی نوشته جروم دیوید سالینجر ترجمه میلاد زکریا توسط انتشارات مرکز با موضوع ادبیات، ادبیات داستانی، رمان خارجی به چاپ رسیده است. کتاب‌شناسی آثار جی. دی. سالینجر بسیار کوتاه است اما او با همین مجموعه‌ی کم‌حجم آثار، یکی از پرتأثیرترین و پرخـواننده‌تـرین نویسنـدگان معـاصر آمریکا بوده است. نخستین اثر مشهور او ناتور دشت، که روایت رنج‌ها و دغدغه‌های نسلی از دانشجویان و نوجوانان آمریکای پس از جنگ دوم است با ستایش بسیار روبه‌رو شد و آن نسل را به طرفداران و خوانندگان شیفته‌ی او تبدیل کرد. فرانی و زویی، که از مهم‌ترین آثار دیگر او شمرده می‌شود، و فیلم ایرانی پری، ساخته‌ی داریوش مهرجویی، گونه‌ای انطباق بومی آن است، مملو از اندیشه‌های ژرف درباره‌ی مسائلی همچون عرفـان و تأمل: تلاش دانش‌پژوهـان در اندوختن گنجینه‌هـای آکادمیک به جـای پول، و شجاعت هیچ‌کس نبودن! حقایقی که به زودی خواهید خواند قاعدتا خودشان حرف هایشان را خواهند زد، ولی، فکر می کنم حتی اندکی مبتذل تر از آن چه معمولِ حقایق است. بنابراین، در مقام جبران، با همان نفرت جاودان و وسوسه گر شروع می کنیم: مقدمه رسمی نویسنده. مقدمه ای که من در ذهن دارم نه تنها بیشتر از آن که بتوانم خوابش را ببینم مفصل و جدی است، بلکه همچنین به شکل آزاردهنده ای شخصی است. اگر، از بخت خوش، درست از کار در بیاید، در عمل با یک گردش اجباری در موتورخانه کشتی قابل مقایسه خواهد بود، که خود من در نقش راهنما با یک لباس شنای یک تکه قدیمی یانتزن جلوتر از همه راه را به بقیه نشان می دهم. مستقیما برویم سراغ بدترین قسمت ماجرا. چیزی که قرار است بخوانید در واقع به هیچ وجه یک داستان کوتاه نیست، بلکه یک جور فیلم خانگی منثور است؛ و کسانی که آن را دیده اند و مصرانه مرا از پرداختن به هر برنامه جدی برای پخش آن برحذر داشته اند. این حق من و مایه شرمساری من است که فاش کنم گروه مخالفان تشکیل شده است از هر سه بازیگر آن، دو زن و یک مرد. ابتدا به سراغ بازیگر نقش اول زن می رویم، که گمان می کنم ترجیح می دهد مختصرا زنی آرام و پخته توصیه شود. به نظر او اگر من بلایی سر سکانس پانزده-بیست دقیقه ای که در آن او چندین بار دماغش را می گیرد می آوردم – یعنی تا آن جا که من فهمیدم، قیچی اش می کردم- شاید همه چیز به حد کافی خوب پیش رفته بود. او می گوید نفرت آور است آدم یک نفر را تماشا کند که مدام فین می کند. خانم دیگر گروه، بازیگر نقش دوم شوخ و شنگ و سرخ و سفید، به این اعتراض دارد که او را در لباس خانه کهنه اش به اصطلاح تصویر کرده ام. هیچ کدام از این لعبت ها (اسمی که هر دو اشاره کرده اند دوست دارند به آن خوانده شوند) اعتراض چندان جدی ای به پیشنهادهای -در مجموع- استثماری من نمی کنند. در واقع، دلیلش خیلی ساده است. هر چند که، برای من، تا حدودی مایه خجالت است. آن ها از روی تجربه می دانند که با اولین کلمه تند و ملامت آمیز اشک از چشم های من جاری  می شود. در هر حال، این نقش اول مرد است که بلیغ ترین درخواست را برای متوقف کردن تهیه فیلم از من کرده است. او حس می کند طرح به عرفان، یا رمز و راز مذهبی، وابسته است -در هر صورت به وضوح گفته است که حضور بیش از حد نمایان چنین عناصر ماورایی که او می گوید یک جورهایی ناراحتش می کنند، تنها می تواند روز و ساعت بی آبرویی حرفه ای مرا تسریع کند و جلو بیندازد.