معرفت شناسی فضیلت

دیکتاتور اتحاد شوروی ژوزف استالین یکی از رهبران قدرتمند و دیکتاتورهایی است که نامش در تاریخ ماندگار شده است . او در شروع جنگ جهانی دوم از نیروهای شوروی انتظار داشت که برای دفاع از سرزمین مادری خود تا آخرین نفس با نیروهای آلمانی بجنگند و چنان در این راه تعصب به خرج داد که هنگام اسارت پسرش توسط نیروهای آلمانی گفته بود : « احمق ! نکرد خودش را با تیر بزند . » استالین در سال ١٨٧٨ در گرجستان به دنیا آمد و مادرش علاقه زیادی داشت که او کشیش شود . یکاترینا - مادر استالین - هنوز امیدوار بود که پسرش کشیش شود اما استالین هیچگاه به مذهب علاقه نشان نداد و مادرش را به خاطر این که موجب دوری‌اش از خانه شده بود نبخشید . کتاب « ژوزف استالین » همراه با عکس‌های دیدنی ، زندگی این مرد را از کودکی تا به هنگام وقوع انقلاب شوروی و سپس آغاز جنگ سرد و به قدرت رسیدن مطلق این رهبر بلامنازع شرح می‌دهد . ژوزف استالین در سال ١٩٥٣ دچار خونریزی مغزی می‌شود . مرگ او یکی از مرموزترین مرگ‌های تاریخ جهان به شمار می‌رود چرا که اسنادی بعد از درگذشت او منتشر شد که حاوی دسیسه‌های مخالفانش برای برکناری او بود .

آبراهام لینکُلن، در ٢٢ فوریه ١٨٦١، کمى پس از آن‏که به عنوان شانزدهمین رئیس‏جمهور ایالات متحده بر سر کار آمد، در «تالار استقلال» در فیلادلفیا یک سخنرانى‏ایراد کرد که در بخشى از آن گفت: من هیچ گاه به لحاظ سیاسى احساسى نداشته‏ام که ازنظرات ابراز شده در اعلامیه استقلال برنخاسته باشد. اغلب به زحماتى اندیشیده‏ام که‏افسران و سربازان ارتش در کسب این استقلال متحمل شدند. اغلب از خودم پرسیده‏ام‏که این چه اصل یا ایده بزرگى بود که این اتحاد گروه ایالت‏هارا براى چنین مدت‏درازى استوار نگه داشته است. وقتى مردى با چنان فراست و شرافت درخشان به یک سند سیاسى خاص چنین ابرازدین مى‏کند، بیانگر عظمت آن سند و مؤلف آن است. لینکلن به راستى براى مردى که‏اعلامیه استقلال را نوشت، یعنى توماس جفرسون، ارج و احترام والایى قایل بود. لینکلن مى‏دانست انقلابى که باعث پیدایش ایالات متحده شد حاصل کوششى‏ دسته‏‌جمعى بود، و نیازمند «زحمات» نه تنها «افسران و سربازان»، بلکه‏قانونگذاران، مغازه‏داران، کشاورزان، و بى‏شمارى دیگران نیز بود. با این حال «اصل یاایده بزرگ» پشت این انقلاب را یک مرد در چند ماده جاویدان بیان داشته است. جفرسون، در سندى که استقلال آمریکا را به جهان اعلام داشته بود، موفق شده بودجوهره اصلى آرزوهاى انسان را براى آزادى، سلوک عادلانه، و خودمختارى بگنجاند.او با انجام دادن این کار، خود را به مثابه شخصیتى والا و مورد ستایش براى نسل‏هاى‏آینده تثبیت کرد. لینکلن نیز به یقین از جهتى به جفرسون به همین گونه مى‏نگریست -فراتر از صرفاً یک انسان، به مثابه یک نماد، شاید نماد آمریکایى نمونه. «جالب‏آن‏که بعدها زمانى فرا رسید که به خود لینکلن نیز به همین شیوه نگریسته مى‏شد.»