

منطق الطیر
190,000 تومان
منطق الطیر، معروف ترین اثر فریدالدین عطار نیشابوری و از شاهکارهای کم نظیر ادبیات عرفانی است.
سهولت و ملایمت آن در زبان، یکتایی آن در نوع و صورت و عمق و لطافت آن در معنی از وجوه ارجمندی آن است و در اهمیت آن همین بس که عرفان سنایی را با رنگ مایه ای از ذوق و اندیشه ابن سینا و سهروردی به زیبایی درآمیخته و کتاب با لینی مولانا را فراهم آورده است.
هر نوع کوششی در تصحیح و شرح و عرضه این کتاب ارجمند، بی تردید خدمتی به ادبیات، عرفان و فرهنگ بشری است.
در انبار موجود نمی باشد
منطق الطیر
نویسنده |
دکتر محمود عابدی، دکتر تقی پورنامداریان
|
مترجم |
——–
|
نوبت چاپ | 7 |
تعداد صفحات | 620 |
نوع جلد | شومیز |
قطع | وزیری |
سال نشر | 1402 |
سال چاپ اول | ———— |
موضوع |
مطالعات ادبی
|
نوع کاغذ | ————— |
وزن | 825 گرم |
شابک |
9789645306401
|
وزن | 0.825 کیلوگرم |
---|
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: aisa
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
جواهر شناسی سنگهای قیمتی: (زیورها)
فرهنگنامه تاريخي مفاهيم فلسفه
در دفاع از فهم: سخنرانیهای آلبر کامو (1958_1936)
معرفی کتاب در دفاع از فهم: سخنرانیهای آلبر کامو 1958 - 1936
کتاب در دفاع از فهم، دربردارندهی متن سیوچهار سخنرانی آلبر کامو است که طی حدود بیست سال، با موضوعات مختلف و در محافل گوناگون بیان شدهاند. عمدهی مضامین این کتاب یا در حوزهی فلسفه، سیاست و تاریخ میگنجند یا دیگر وجوه حیات انسانی را مد نظر داشتهاند. کتابی که مقابلتان قرار گرفته، شما را با مبانی فکری یکی از داستاننویسان و فلاسفهی مطرح جهان بیشتر آشنا خواهد کرد.دربارهی کتاب در دفاع از فهم
ممکن است بیشتر مخاطبان، آلبر کامو (Albert Camus) را با آثار ادبی برجسته و ماندگارش به یاد بیاورند و او را صرفاً داستاننویسی نابغه در تاریخ ادبیات معاصر بدانند. چنین مخاطبانی حتماً متعجب خواهند شد اگر پی ببرند که کامو علاوهبر نویسندگی، در سخنرانیهای پرشور و خطابههای اعتراضی نیز ید طولایی داشته است. برای اینکه با اندیشههای وی در خلال سخنرانیهایش آشنا شوید، پیشنهاد ما این است که هرچه سریعتر کتاب در دفاع از فهم (Conférences et discours) را تهیه کنید تا به گنجینهای از تمامی سخنرانیهای کامو، به مناسبتهای گوناگون و با موضوعات متنوع، دسترسی داشته باشید. آنچه در اثر حاضر میخوانید، مجموعهای است از متن سیوچهار سخنرانی کامو طی سالهای 1936 تا 1958. با وجود اینکه آلبر کامو با سخنرانی میانهی خوبی نداشته و تصور میکرده سخنران خوبی نیست، اما به نظر میرسد در سخنرانیهایش نیز مانند رمانها، مقالات و جستارهایش، خوش درخشیده و توانسته رضایت خاطر مخاطبان را جلب کند. جالب است بدانید او با اینکه هنگام ارائهی سخنرانیهایش، نویسندهی سرشناسی بوده اما در هیچکدام از سخنرانیها، هیچ اشارهای به متنها و داستانهایش نکرده است! بااینحال، مسئلهی «تعهد هنرمند» در سخنانش بهوضوح دیده میشود. بنابراین، اگرچه کامو در خطابههایش، سخنی از کتابها و رمانهایش به میان نیاورده اما همواره هویت خود را بهعنوان یک هنرمند حفظ کرده و آن را در سخنرانیهایش نیز نشان داده است. این متفکر روشنفکر، در تلاش بوده تا هنگام سخنرانیهایش، تعهد خود را بهعنوان یک انسان و مسئولیتی را که نسبت به سایر انسانها داشته، شرح بدهد. همچنین صدای اعتراض نسلی باشد که لابهلای محدودیتها، در حال نابود شدن است. کامو چه در آثار ادبی و چه بهعنوان یک فیلسوف و سخنران، به دنبال راهی برای درک «بحران بشر» و نشان دادن چهرهی پلید آن بوده است. همچنین میکوشیده تا مرهمی برای زخمهای دیرینهی بشریت عرضه کند. او معتقد بود در میان انواع و اقسام مشاغل امروزی، شغلی نیز با عنوان «انسان بودن» وجود دارد. وظیفهی کسانی که به این شغل روی آوردهاند، چیزی نیست جز مبارزه با فلاکت آدمی یا کاستن از شدت آن. از مشخصههای قابل توجه کتاب حاضر، میتوان به مشخص بودن بُعد زمانی و مکانی سخنرانیهای کامو اشاره کرد. به عبارت دیگر، در ابتدای متن هر سخنرانی، توضیحی کوتاه در مورد اوضاع زمانی آن، مراسمی که کامو در آن به سخنرانی پرداخته و نشریهای که متن سخنرانی را نخستین بار چاپ کرده، بیان شده است که قطعاً مطالعهی دقیق آنها، برای درک بهتر سخنرانیها، یاریگر خوانندگان خواهد بود. به همین شکل، گوشهای از شرح حال کامو، هنگام ارائهی سخنرانیهایش مطرح شده که خواندن آن نیز میتواند درک کلی اما دقیقی را از شخصیت کامو برای مخاطبان به ارمغان بیاورد.مثل خون در رگهای من: نامههای احمد شاملو به آیدا
احمد شاملو
در بخشی از کتاب مثل خون در رگهای من میخوانیم: نمیدانم. نمیدانم این «بدترین شبها» را شروع کردهام یا دارم شروع میکنم. اما، به هر تقدیر، این ساعات تاریک و بیامید، این روزهایی که دست کم، اگر هیچ موفقیت دیگری درش نبود، اینش بود که به امید دیدار تو شروع میشد و حتی اگر هم در آخرین ساعات شب با نومیدی کامل، مثل دفتری بر هم نهاده میشد، باز این امید که فردا بتوانم ببینمت زنده نگهم میداشت، میدانی؟ از فردا صبح، دیگر این امید را هم از دست خواهم داد. امید بزرگی بود که اقلاً روزی یک بار تو را ببینم. اقلاً این امید به من نیروی آن را میداد که صورتم را بتراشم و از قبر خودم خارج بشوم برای آن که آفتاب وجود تو به جسم رطوبت کشیدهی من بتابد. میدانستم که آیدای من امید و حرارت و آفتاب زندگی من با لبخندش در انتظار من است. میدانستم که آیدای من با چشمهایی که پر محبتترین نگاهش را به من بخشیده نگاهم خواهد کرد. میدانستم که آیدای من از من شکایت خواهد کرد که چرا ریشم را نتراشیدهام، و این، نیرویی بود برای آن که ریشم را بتراشم. میدانستم که آیدای مهربان من از من گله میکند که چرا با وجود آن که در کنارش هستم افسرده و کسلم، چرا با او حرف نمیزنم و چرا او را نمیخندانم؛ و این، انگیزهیی بود که شاد و سرمست باشم، همهی غمها و ناراحتیهایم را فراموش کنم و دمی را که در کنار او هستم شاد و خندان باشم. اما از فردا این امید را ندارم. این امید را از خودم قیچی کردهام و به دنبال آنچه کلید زندگی فردای ما باشد این شهر را ترک میکنم. آخرین باری که دیدمت، سهشنبهی هفتهی پیش بود. چند دقیقهیی با تو بودم و بعد ترکت کردم که خودم را به دکتربرسانم. بدبختانه آن شب دکتر نیامد. تا نزدیکیهای نیمهشب، تنها و بدبخت، در کوچهها و پسکوچهها پرسه زدم.منشور شعر حکمت
در بخشی از کتاب منشور شعر حکمت میخوانیم
شعر حکمت یک پروسه است، غیرممکن است شاعری پیش از رسیدن به درک رَمزیتِ درونی این راز، به شعر حکمت برسد. شعر حکمت ارمغانی عظیم برای همه است، درحالیکه خود مولودِ توافق با تنهایی است. رسیدن به این عطیهی ابدی... چه میخواهد؟! هیچ! تنها مراقبت از ارتباطِ عمیقِ خویش با روحِ هستی، وگرنه ضمیر ناخودآگاه تو را از دعوت به شهود شعلهور محروم میکند، و بسا همهی عمر! تنها تمرکز بر لذتِ کشف... موجب یکی شدن و یگانه شدنِ آن تثلیت عهدشده شود، یعنی شعر بهعلاوهی شاعر، بهعلاوهی مخاطب. مزمورِ موحد و وحدتِ حضور همین است. شعر پارسی سرشار از پیشنهادات خارقالعاده است. «کاشفانِ فروتنِ شوکران» باید بیایند و خبر باران بیاورند. جامعه و ملتی که کاشفانِ خود را دیر کشف کند، محکوم است به حداقلها قناعت کند. خامزاییهای سردستی و شِبهفلسفی که خود سرریزِ خودشیفتگی عوامانه است، عنصر و اتفاقِ فریبکار و کاهل و خوشظاهری است (در وهلهی نخست دیدن و شنیدن) اما با مرور چندبارهی آن متوجه میشویم هیچ ربطی به «شعر حکمت» نداشته است. مراقب این معناهای موذی باشید، خلطِ مبحث نشود. مواجههی عوامانه با شعر حکمت، عین انحراف است. فلسفه ایجاد سؤال میکند، اما حکمت همان ظرفیتِ پاسخ است. کار فلسفه نشان دادنِ ظرفیتهای موجود است، اما دستاورد حکمت ظرفیتسازی است.دانش نشانهگذاری در خط فارسی
محصولات مشابه
دانشنامۀ فلسفۀ استنفورد-درونگری
بسیاری از علاقهمندان به فلسفه در ایران که با فضای مجازی بیگانه نیستند نام دانشنامه فلسفه استنفورد را شنیدهاند و چه بسا از این مجموعه کم نظیر بهره هم برده باشند. این دانشنامه حاصل طرحی است که اجرای آن در سال ١٩٩٥ در دانشگاه استنفورد آغاز شد و همچنان ادامه دارد. این مجموعه از مدخلهای مناسبی برای ورود به گسترههای متنوع فلسفی برخوردار است و کسی که میخواهد برای اولین بار با مسأله یا مبحثی در فلسفه آشنا شود، یکی از گزینههای راهگشایی که پیش رو دارد این است که ابتدا به سراغ مدخل یا مدخلهای مربوط به آن در این دانشنامه برود.
نگارش، تدوین و انتشار مدخلهای دانشنامه فلسفه استنفورد به سرپرستی "دکتر ادوارد. ن. زالتا" افزون بر اینکه پیوندی فراگیر میان فضای دانشگاهی و عرصه عمومی برقرار کرده، ویژگیهای درخور توجه دیگری هم دارد و آن اینکه این دانشنامه به ویژه به کار دانشجویان و محققانی میآید که میخواهند در زمینهای خاص پژوهش کنند. ترجمه و انتشار تدریجی این دانشنامه به زبان فارسی و فراهم کردن امکان مواجهه شمار هرچه بیشتری از خوانندگان علاقهمند با آن از جمله اهدافی بوده که چه بسا مورد نظر بانیان این طرح بوده لذا "انتشارات ققنوس" با همکاری گروهی از مترجمان به سرپرستی "دکترمسعودعلیا" و با کسب اجازه از گردانندگان دانشنامه فلسفه استنفورد (SEP) اقدام به ترجمه و انتشار این دانشنامه مینماید و امیدوار است چاپ این مجموعه استمرار پیدا کند
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.