مکتب در فرایند تکامل

"دغدغه ایران" کتابی است از "محمد فاضلی"، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی که در آن "راه هایی به سوی آزادی ، امنیت" را مورد ارزیابی قرار می دهد. وی در بخش اول این کتاب به سیاست گذاری های عمومی و عقلانیت توسعه می پردازد و در این راستا مسائلی همچون پایان دادن به کلی گویی، موفقیت های کوچک، دولت فروتن، درس های آموخته شده از حادثه ی پلاسکو، ورشکستگی در سیاست گذاری، حق گفت و گو و هم اندیشی ملی پیرامون قیمت ارز، بودجه ریزی جنگلی، معادن، توسعه و اشتغال، ایرانیان و مهاجرت بین المللی را تجزیه و تحلیل می کند.او در بخش دوم به اصلاحات اداری و حکمرانی اشاره می کند و مواردی چون چالش فیش های حقوقی، شفافیت در رای گیری مجلس، فساد و چرخه ی تولید مدیران فاسد را بررسی می کند. در بخش سوم کتاب "دغدغه ایران" از "محمد فاضلی" که به آب و محیط زیست اختصاص دارد، به سدها و توسعه و توهماتی که پیرامون مساله ی آب در ایران وجود دارد پرداخته می شود و بخش چهارم درباره ی سیاست صحبت می کند. بخش پنجم به سیاست اجتماعی اختصاص دارد و با بحث پیرامون نظام رفاهی کشور، واقعیت اجتماعی میان مایگی را توصیف می کند. بخش ششم در نقد اجتماع و فرهنگ نوشته شده و از آموزش پرورش گرفته تا روایت های سطح بندی شده ی عاشورا، موارد عمده ی فرهنگی و اجتماعی را به نقد می کشد. بخش پایانی کتاب "دغدغه ایران" به مسائل و راهکارها اختصاص دارد و در این راستا، برای بسیاری از مسائلی که در طول کتاب هم ذکر شد، راهکارهای منطقی و کاربردی را ارائه می دهد.

دیدگاه نگارنده در این کتاب، تبیین انحطاط تاریخی ایران و زوال اندیشه بر پایه بازخوانی پروژه فکری دکتر جواد طباطبایی می باشد. انحطاط و زوالی که به‌زعم وی، اگر به جد و از دیدگاه مدرنیته به پرسش گرفته نشود، به حذف فیزیکی ایران و فرهنگ آن از ضیافت جهانی در آینده‌ای نه چندان دور راه خواهد برد. به باور نگارنده یک راه و فقط یک راه برای جبران فرصت‌های از دست رفته و باز گرداندن این وضعیت منحط به شرایط مطلوب وجود دارد: آگاهی از مولفه‌های تمدن حاضر انسانی و گسست خردمندانه از سنت اکنون ما در شرایطی قرار گرفته‌ایم که هم تجربه‌های غرب ستیزانه را پیش روی داریم و بازگشت به سنت و سخن از هویت بومی را تجربه کرده‌ایم. بر این اساس نخستین بررسی موردی خود را در معرفی و بازخوانی اندیشمندان مدرن ایرانی، به پروژه فکری طباطبایی اختصاص داده‌ام؛ پس از این، به کاوش از نقش و اهمیت محمدعلی فروغی (ذکاء‌الملک) خواهیم پرداخت و سپس به سخن از جایگاه فریدون آدمیت و تاثیری که تحقیقات تاریخی و ایده‌های فکریش در فرهنگ ایرانی بر جای گذاشته است، می‌پردازم .می‌توان این سه روشنفکر را هم بر سه مقطع تاریخی ایران زمین تطبیق کرد و هم اندیشه‌های آنان را لایه‌های سه گانه‌ای از مدرنیته ایرانی خواند.