مکتوبات فارسی در باب موسیقی (تاریخ ادبیات موسیقایی فارسی قرن 5 تا 9 هجری قمری)

کتاب هنر مردن نوشته پل موران با ترجمه اصغر نوری, توسط نشر مرکز با موضوع فلسفه و هنر، هنرهای تجسمی, مقدمه بابک احمدی دنیای پل موران, خودکشی در ابیات به چاپ رسیده است. کتاب پیش رو، دو مطلب «هنر مردن» و «خودکشی در ادبیات» را شامل می شود که در واقع سخنرانی هایی هستند که پل موران در سال 1932 به مناسبت صد سالگی رمانتیسم ایراد کرده است. رمانتیسم مکتبی ادبی است که نویسندگانش بیشتر از دیگران به مرگ یا سپردن خود به مرگ پرداخته اند. اما مرگ تاریخی به قدمت زندگی انسان دارد و به نظر می رسد موران به همین دلیل در اولین جستار این کتاب، از هنر مردن صحبت کرده است. از نظر این متفکر، انسان باستان با این هنر آراسته بوده و انسان مدرن از آن بی خبر است. پل موران نویسنده، شاعر، منتقد، نمایشنامه نویس و همچنین فیلمنامه نویس بوده است. سبک موران را مانند تصاویر سینمایی، تند توصیف می کنند. او از خود نوشته های زیادی به جا گذاشته و با وجود رشدش در فضایی فرهنگی، به دانشکده علوم سیاسی رفته و دیپلمات شد. این نویسنده، با یهودیت، دموکراسی و سوسیالیسم دشمن بوده و به عنوان یک نژادپرست و یکی از شیفتگان بنیتو موسولینی دیکتاتور ایتالیا در زمان جنگ جهانی دوم شناخته می شود. موران متولد سال 1888 و درگذشته به سال 1976 است. طبق آنچه در مقدمه بابک احمدی بر این دو جستار آمده، موران نویسنده ای بود که مارسل پروست برای نخستین مجموعه داستان های او مقدمه ای نوشت و پس از بحثی مفصل درباره اهمیت سبک، او را نویسنده ای نو به تمام معنی، نامید. سلین درباره این نویسنده گفته بود که به یقین، موران نام ماندگار ادبیات فرانسه خواهد بود و در سده آینده من و او به عنوان دو بیانگر ادبیات شناخته خواهیم شد. معرفی مباحث کتاب هنر مردن مقدمه بابک احمدی دنیای پل موران یادداشت کترجم هنر مردن خودکشی در ابیات

کيرکگور در ديباچه‌ي مفهوم اضطراب ادعا مي‌کند قصد دارد اين کتاب را به همان سرراستي بنويسد که مرغان هوا آواز سرمي‌دهند. او مي‌گويد، گناه اول هر فردي از ابناي بشر شبيه گناه اول آدم ابوالبشر است. سپس به سراغ اضطراب مي‌رود و فرق مي‌گذارد ميان اضطراب عيني (برون‌ذاتي) و اضطراب ذهني (درون‌ذاتي) و رابطه‌ي آن را با آزادي برجسته مي‌سازد: امکانِ آزادي در اضطراب عرض اندام مي‌کند. کيرکگور اضطراب را ترس يا دلهره‌اي نامشخص مي‌داند که پيش‌شرط آزادي (و به همين سبب، پيش‌شرط گناه) است زيرا اضطراب همانا تصديق وضع کنوني ما و بازشناخت ماهيت امکان است. در اينجا کيرکگور در مقام متفکري مسيحي بحث مي‌کند و تا بخواهيد از متن کتاب مقدس نقل مي‌کند و خيلي وقت‌ها از عبارت‌هايي استفاده مي‌کند از زبان‌هاي ديگر متني که براي فيلسوفان و کيرکگورپژوهان جذاب خواهد بود اما خوانندگاني را که علايق عام‌تر دارند دچار اضطراب خواهد ساخت.