می خواهم چه کاره شوم

همه زوج‌ها از زمانی ازلی تاکنون دعوا کرده‌اند. در واقع، بحث‌ها، بی‌اهمیت یا مهم، در میان روابط عاشقانه بروز می‌کنند. دلیل غم‌انگیز و تراژیک بسیاری از دعواهای زناشویی، ناهمخوانی‌ها هستند؛ به عبارت دیگر، ناهمگونی بین پیامی که می‌خواهیم به دیگری منتقل کنیم. به‌عنوان مثال، به جای گفتن "می‌خواهم مرا دوست داشته باشی، مرا بشناسی، با من موافق باشی"، ممکن است با اتهام‌زنی‌های شتاب‌زده، سکوت‌های سنگین، طعنه، تمسخر و حتی ناسزا، پیام‌هایمان را انتقال دهیم. تخمین زده شده که هر ساله بین 30 تا 50 دعوای جدی در زندگی هر زوج اتفاق می‌افتد. دعوای جدی به‌معنای بگومگویی است که از هنجارها و اندازه‌های ادب بسیار فاصله می‌گیرد، نمی‌توان آن‌ها را به نحوی عقلانی و با ابزار منطق تحلیل کرد. آلن دوباتن، نویسنده کتاب "دعواهای زن و شوهری"، به تحلیل انواع دعواهای زناشویی پرداخته و به زوج‌ها آموزش می‌دهد که چگونه از بروز دعواها جلوگیری کنند. نویسنده معتقد است که ریشه بسیاری از دعواهای زناشویی به عدم آموزش‌های لازم برای گفت‌وگو و بیان خواسته‌ها برمی‌گردد. زوج‌ها هنگام پریشانی و آشفتگی شدید، روش‌های بهتری که برای انتقال ترس‌ها، امیدها، نیازها، دغدغه‌ها، هیجان‌ها و باورهایشان دارند، از یاد می‌برند. این موضوع باعث می‌شود که در دعواها به‌شدت ترسیده و با انتظارات بالا مواجه شوند اما ناتوان باشند که به‌خوبی خواسته‌ها و احساسات‌شان را ابراز کنند. آلن دوباتن با تأکید بر این موضوع، اظهار می‌کند که دعواهای زناشویی نشانه‌ای از دیوانگی یا بی‌منطقی نیستند؛ بلکه ناشی از ناهمخوانی‌ها و ترس‌ها هستند که به خاطر ناتوانی در بیان احساسات به وقوع می‌پیوندند. او با ارائه نمونه‌های مختلف دعواهای زناشویی، زوج‌ها را آگاه می‌کند که باید از شیوه‌های موثرتری در حل اختلاف‌ها استفاده کنند و بتوانند با ظرافت و لطافت بیشتری ارتباط خود را مدیریت کنند. او همچنین با تأکید بر اهمیت حل دعواها، نشان می‌دهد که باید برخورد مناسبی با مسائل اختلافی داشته باشیم تا زندگی مشترک‌مان سالم و پر از صمیمیت باقی بماند. کتاب "دعواهای زن و شوهری" یکی از آثار موسسه "مدرسه‌ی زندگی" است که توسط آلن دوباتن نوشته شده و توسط محمدهادی حاجی‌بیگلو به فارسی ترجمه شده است. این کتاب به زوج‌ها کمک می‌کند که روش‌های موثری برای حل دعواها و ارتقای کیفیت روابط‌شان کشف کنند.

کتاب « یک زندگی ساده تر» (راهنمای آرامش،آسایش و روشنی بیشتر) نوشته « آلن دوباتن» توسط نشر نخستین منتشر شده است. ما در دنیایی پیچیده، دیوانه‌وار و پر سر و صدا زندگی می‌کنیم که پر از اطلاعات، محصولات، ایده‌ها و نظرات بسیار است. در نتیجه، بسیاری از ما در آرزوی سادگی هستیم: زندگی کم‌نظیر، آرام‌تر و کمتر به هم ریخته‌تر.این کتاب راهنمای زندگی ساده‌تری است که ما می‌خواهیم و شایسته آن هستیم. در آن با ذن بودیسم، معماری مدرنیستی، صومعه‌ها، روانکاوی و اینکه چرا سه دوست خوب و چند وسیله ارزشمند کافی است، آشنا می‌شویم. این کتاب با رویکردی روان‌شناختی ما را به سمت سادگی درونی نیز راهنمایی می‌کند. ما برای مدت طولانی در بیش از حد، بهم ریختگی و سردرگمی غرق شده ایم. یک زندگی ساده تر به ما کمک می کند تا وضعیت ایستا را تنظیم کنیم و روی آنچه واقعا مهم است تمرکز کنیم.

آشنا میشویم با ابزارهای ساده ای از 60 متفکر بزرگ در طول تاریخ برای بهبود زندگی امروز شما. معمولا متفکران بزرگ بر اساس شهرت و تأثیر تاریخی در آثار دایره المعارف گنجانده شده اند. مدرسه زندگی رویکرد متفاوتی را در پیش می گیرد و در عوض بر اندیشمندانی تمرکز می کند که ایده های آنها بیشترین کمک را به زندگی ما می کند. کتاب « متفکران بزرگ » مجموعه ای از شصت مورد از مهمترین و مفیدترین ایده های فرهنگ شرق و غرب است.

« آلن دوباتن » یک نویسنده، فیلسوف و مجری تلویزیون ساکن بریتانیا است . « آلن دوباتن » در نوشته هایش برای بیان دیدگاه ها و فلسفه اش از قالب داستان و گاه از زبان طنز استفاده می کند و در اکثر کتابهای او رگه هایی از روانشناسی دیده می شود که مجموع این موارد تاثیرگذاری و نفوذ کلام این فیلسوف سوئیسی را بیشتر و کتابهای او را خواندنی تر می کند. و حالا در ادامه آشنا می شویم که تمرکز این کتاب را ارائه برخی از بزرگترین ذهن های زمان ما در یک نور روشن ، مرتبط و جذاب میداند .

بسیاری از این متفکران قبلا در دام شیطانی گرفتار شده بودند. آنچه آنها گفته اند بسیار مهم و حساس بوده است ، اما چگونه آنها گفته اند که منجر به شنیده نشدن آنها شده است. شصت اندیشمند منتخب شامل لا روشفوکول ، لائو تزو ، ماتسو باشو ، سن نو ریکیو ، الکسیس دو توکویل ، سنت بندیکت ، دونالد وینیکات ، جان بولبی ، ملانی کلاین ، آندره پالادیو ، کوکو شانل ، هنری ماتیس ؛ و همچنین مطالب آشناتر مانند افلاطون ، ویتگنشتاین ، فوکو ، مارکس ، کنفوسیوس و فروید به این موضوع پرداخته اند.