این مجموعه زیبا شامل زندگی‌نامه‌های فیلسوفان معروف است که با هدف آشنایی شما عزیزان با اندیشه‌ها و دیدگاه‌های آن‌ها تدوین شده است. در هر کتاب، علاوه بر ارائه اطلاعات زندگی‌نامه‌ای، افکار هر فیلسوف به طور کلی و همچنین در رابطه با رویدادها و تغییرات فکری و اجتماعی و فرهنگی دوران خود به شما ارائه می‌شود. این مطالب به زبان ساده و روشن ارائه شده‌اند تا به همه علاقه‌مندانی که تا به حال با مفاهیم فلسفی زیادی آشنا نبوده‌اند، امکان مطالعه و درک راحت‌تری داشته باشند. این کتب می‌توانند به شما انگیزه‌ای برای علاقه‌مند شدن به مطالعه و تحقیقات فلسفی بیشتر بدهند. دربارهٔ جان دیویی، باید گفت که او در تاریخ ۲۰ اکتبر ۱۸۵۹ در نزدیکی مرز کانادا در ورمانت به دنیا آمد. خانوادهٔ دیویی به مدت سه نسل به کشاورزی در ورمانت اختصاص داده بودند و پدر جان، آرچیبالد، یک مغازهٔ خواربارفروشی در شهر برلینگتون راه‌انداخته بود که در آن زمان این شهر کوچک اما بازار چوب پررونقی در کنار دریاچهٔ چمپلین داشت. مادر جان، به نام لوسیندا، از خانواده‌ای سیاسی محلی معتبر به شمار می‌رفت. نیای جان نیز در واشنگتن به عنوان نمایندهٔ کنگره خدمت می‌کرد. بچگی جان دیویی در دوران جنگ داخلی آغاز شد و او در سن یک سالگی با مواجهه با این رخدادهای غم‌انگیز، به سمت مبارزه با نابرابری‌های اجتماعی کشانده شد. او در محیطی فقیر و کم‌آب و خشک بزرگ شد، اما همواره از پیش‌داوری به ایمان به ارزش‌های انسانی و عدالت پیروی کرد. این زندگی برای او آغاز به سختی‌های زیادی کرد، اما او به موفقیت‌های بزرگی دست یافت.

کلماتی که به کار می‌بریم از قدرتی خلاقانه برخوردارند.  هرگاه واژه‌ای بر زبان می‌آوریم، چه خوب و چه بد، به آنچه می‌گوییم جان می‌دهیم. بسیاری از مردم درباره خودشان، خانواده‌شان و آینده‌شان چیزهای منفی می‌گویند. حرف‌هایی مثل «هرگز موفق نخواهم شد. این بیماری مرا از پا خواهد انداخت» و یا... شبیه این جملات منفی. این افراد نمی‌فهمند که دارند آینده‌شان را پیشگویی می‌کنند. نکته کلیدی این است که ما آنچه را می‌گوییم، به دست می‌آوریم. یعنی شما باید کلماتتان را به همان مسیری بفرستید که دوست دارید زندگی‌تان درآن مسیر پیش برود. نمی‌توانید از شکست حرف بزنید و آنگاه انتظار پیروزی داشته باشید. نمی‌توانید از کمبودها حرف زد و انتظار وفور داشت. شما همان چیزی را می‌آفرینید که می‌گویید. اگر می‌خواهید بدانید که پنج سال دیگر در چه حال خواهید بود، به آنچه درباره خودتان می‌گویید،گوش کنید. ما با کلماتمان هم می‌توانیم به آینده‌مان برکت ببخشیم و هم آن را نفرین کنیم. نویسنده کتاب «آرامش در پرتو ایمان» معتقد است به این دلیل کتاب را نوشته که خواننده بتواند به مدت یک ماه هر روز  آینده خود را متبرک سازد. او آرزو می‌کند که هر روز فقط برای یک لحظه هم که شده آینده خوانندگان این کتاب با نوشته‌های مثبت و الهام بخش متبرک شود.

هر چند بحث درباره میزان، حوزه و گستره مداخله دولت در اقتصاد در دهه ۱۹۷۰ میلادی به یک مجادله آیینی در میان اقتصاددانان تبدیل شد و خیل عظیمی از نظریه‌پردازان و اندیشمندان حوزه اقتصاد سیاسی را به تلاش برای یافتن پاسخ درخور به پرسش‌های پیرامون آن واداشت، اما تجربه تقریبا سیصدساله این دست مباحث حکایت از آن دارد که همه کشورهای جهان همواره بیشتر براساس نیاز وقت و اقتضای شرایط کشورشان و همچنین تشخیص نخبگان خود به راه‌حل‌هایی روی آوردند که آمیزه‌ای از مداخله‌گری دولت در اقتصاد و رهاسازی امور اقتصادی به دست بازار و بخش خصوصی بوده است. در این میان، دو رساله‌ای که در این کتاب یعنی «دخالت دولت در اقتصاد» از احمد متین‌دفتری که به کوشش حسن رجبی‌فرد گردآوری شده و منتشر می‌شود نیز از قاعده فوق مستثنی نیستند. برهان‌ها و استدلال‌های وی در رساله اوّل برای انتخاب یک مسیر مناسب و سنجیده با وضع وقت و شرایط حاکم بر ایران موید استقلال رأی وی از کلان‌روایت‌های اقتصادی و سیاسی موجود هستند و موضع‌گیری وی به‌نفع واگذاری صنایع دولتی به بخش خصوصی در رساله دوّم نیز حاصل تجربه‌ای است بیست‌ساله از چگونگی روند فعالیت اقتصادی و امور تولیدی در ایران دوران حاکمیت رضاشاه. در کنار این مباحث و امور اقتصادی، خاطراتی از تلاش و تکاپوی شخص متین‌دفتری در دوران کوتاه نخست‌وزیری‌اش در فاصله آبان ۱۳۱۸ و تیر ۱۳۱۹ که بخشی از رساله دوّم را تشکیل می‌دهد، بصیرت‌هایی را نیز در باب تاریخ سیاسی کشور در این سال‌ها در اختیار علاقه‌مندان و پژوهشگران تاریخ اقتصادی و سیاسی ایران می‌گذارند. مطالعه این کتاب، هم به‌ سبب اهمیت بالای مباحث و مفاهیمی که مطرح شده و مورد بررسی قرار می‌گیرند و هم از جهت انسجام ساختاری و نثر شیوایی که دارد، بسیار سودمند بوده و تجربه‌ای ثمربخش را برای خوانندگان آن به ارمغان می‌آورد.