می خواهم چه کاره شوم

چرا هنر اهمیت دارد؟ پاسخ‌هایی که بزرگسالان به این پرسش می‌دهند قانع کننده نیست. فقط می‌دانند که هنر مهم است و باید بدان پرداخت. این کتاب کودکان و نوجوانان را راهنمایی می‌کند تا با دیدی متفاوت به مسئله‌ی هنر و اهمیت آن در زندگی توجه کنند؛ و برای این کار می‌کوشد نشان دهد که برای فهم هنر پیش از هر چیز باید به شیوه‌ای متفاوت به زندگی نگاه کرد. نویسنده با بررسی برخی از آثار هنری مهم در طول تاریخ به این مسئله می‌پردازد که چه انگیزه‌هایی به خلق این آثار منجر شده‌اند و این آثار چه جایگاهی در ذهن و زندگی هنرمندان داشته‌اند. در عین حال هنر ابزار یا وسیله‌ی مهمی است برای معنا‌بخشیدن به تجربه‌های ما در زندگی؛ تجربه‌های گذشته و هم حال و آینده. هنر باعث می‌شود لحظات و احساسات خوب زندگی‌مان را ثبت و جاودانه کنیم و ارزش امور را بهتر درک کنیم؛ هنر ما را از ملال می‌رهاند و به ما امید می‌بخشد. پس احتمالا مهم‌ترین دستاورد این کتاب نزدیک کردن هنر و زندگی روزمره به یکدیگر است.

کتاب"خودشناسی" از "آلن دوباتن" به سفری در ژرف ترین و دور افتاده ترین گوشه های وجود بشر میپردازد و مخاطب را مجهز به ابزاری می کند که به شناخت شخصیت هر فرد توسط خو او کمک میکند. "آلن دوباتن" روایت می دارد که در یونان باستان از سقراط فیلسوف خواستند که لب کلام همه فرامین فلسفی را در یک عبارت خلاصه کند؛ و او در پاسخ گفت: «خودت را بشناس».کتاب"خودشناسی" به واسطه ی علم روان شناسی، در ذهن همه ی خوانندگانش این واقعیت را نمایان می کند ذهن اساسا به دو بخش آگاه و ناخودآگاه تقسیم می شود؛ یعنی اتفاقاتی که بی واسطه در دسترس شخص است و چیزهایی که در سایه های ذهن شکل می گیرد، یعنی اتفاقاتی که ممکن است به شکل علایم بیماری، رویاها، لغزش های زبانی و اضطراب ها، حسرت ها و ترس های فراگیر بروز کند و هر فردی را غافلگیر کند. "آلن دوباتن" معتقد است خودشناسی آنچنان اهمیتی دارد که فقط بر اساس شناختی دقیق از وجود خود افراد است که می توان تصمیم هایی قابل اطمینان گرفت؛ به خصوص در قلمرو زندگی شخصی و زندگی شغلی. کتابی که در دست دارید ما را به سفری در ژرف ترین گوشه های وجود خودمان می برد و خوانندگان آنرا مسلح به مجموعه ای از ابزارها می کند تا بتوان ابعاد شخصیتی را به درستی شناخت. آلن دوباتن (Alain de Botton)، نویسنده "خود شناسی"،همچنین فیلسوف و مجری تلویزیون سوئیسی که بیشتر زندگی خود را در انگلستان گذرانده است از علاقمندان فلسفه به شمار می رود و البته اصرار و تأکید دارد که فلسفه را فقط در خدمت زندگی می خواهد و این موضوع کمک کرده است که علاوه بر شکافتن لایه های شخصیتی از دید روانشناختی،از منظر فلسفه هم نیز به تجزیه و تحلیل بپردازد و منجر به جذابیت بیشتر و تمییز این اثر نسبت به سایر آثار روانشناختی شده است.   فصل اول: از خود بی خبری فصل دوم: تعمق فلسفی فصل سوم: هویت عاطفی فصل چهارم: روراستی و طفره روی فصل پنجم: قضاوت در باب خویشتن فصل ششم: شک گرایی عاطفی