



نظریه ذهن: چگونه کودکان افکار و احساسات دیگران را درک می کنند؟
45,000 تومان
نظریه ذهن به معنی درک حالتهای ذهنی است که باور، میل، قصد و احساسات را شامل می شود.
این توانایی شناختی در کودکان طبیعی بالای 4 سال، با استفاده از آزمونهای این حوزه، قابل ارزیابی است. نویسنده در این کتاب کوشیده است مروری خلاصه و جامع بر این حوزه وسیع پژوهشی داشته باشد.
توضیحات این کتاب با درک باور در کودکان شروع می شود و سپس به زیر مجموعه های مختلف نظریه ذهن، و چگونگی ظهور آنها در 4 سالگی می پردازد و عواملی را که به این درک منجر می شوند تشریع می کند؛ عواملی چون: بازی وانمودی، درک توجه و جهت نگاه، توانایی های مرتبط با نظریه ذهن مانند زبان و کنش وری اجرایی.
نویسنده در انتهای کتاب در مبحث درخودماندگی توضیح می دهد که افرادِ مبتلا به این اختلالِ تحولی معماگونه، در درک حالتهای ذهنی دیگران شکست می خورند.
این کتاب یک اثر درسی دانشگاهی است که با مروری جامع بر پژوهشهای 25 سال گذشته در حوزه نظریه ذهن، می تواند مورد توجه و علاقه دانشجویان و محققان رشته های روان شناسی، علوم اعصاب، علوم تربیتی، علوم شناختی قرار گیرد و در دروس روان شناسی رشد، روان شناسی رشد پیشرفته، روان شناسی مرضی کودک، کودکان استثنایی و آسیب شناسی روانی تدریس شود.
در انبار موجود نمی باشد
نظریه ذهن: چگونه کودکان افکار و احساسات دیگران را درک می کنند؟
نویسنده |
مارتین جی. داهرتی
|
مترجم |
دکتر زینب خانجانی، فاطمه هداوندخانی
|
نوبت چاپ | 5 |
تعداد صفحات | 408 |
نوع جلد | شومیز |
قطع | وزیری |
سال نشر | 1399 |
سال چاپ اول | ———— |
موضوع |
علوم رفتاری
|
نوع کاغذ | ————— |
وزن | 559 گرم |
شابک |
9789645306739
|
وزن | 0.559 کیلوگرم |
---|
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: aisa
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
داستانهای خانهدرختی 5/ خانهدرختی 65طبقه
وحشت در دبستان شومیان 7/ کلاسها تعطیل میشوند!
مدرسه هر روز ترسناکتر میشود.
دبستانِ شومیان دارد فرومیریزد! کفپوشهایش از هم جدا شدهاند، دیوارهایش میلرزند و خطری جدی جانِ دانشآموزها را تهدید میکند.
آقای مدیر گفته مدرسه باید خراب شود، اما سام، لوسی و آنتونیو مطمئن نیستند تخریبِ مدرسه کارِ درستی باشد.
آیا همهی این اتفاقها بخشی از نقشهی شایرون شومیان برای رسیدن به زندگیِ همیشگی است؟
سام و دوستهایش باید حقیقت را بفهمند، قبل از اینکه دیر شود!
يکي بود که خودش نبود
داستانهای دوقلوهای خلوچل 2/ سوسک نجار، زینالدین زیدان و دختر شاه آهنیون
داستانهای دوقلوهای خلوچل ۲ | سوسک نجار، زینالدین زیدان و دختر شاه آهنیون
داستانهای دوقلوهای خلوچل ۲ | سوسک نجار، زینالدین زیدان و دختر شاه آهنیون این کتاب از بخش های مختلفی تشکیل شده و توسط انتشارات هوپا به چاپ رسیده است. خل گفت: «اوه اوه! نگاه کن چل. چه رنجی اومد پیش ما. یه رنج خیلی گنده اومد. میبینی چه چشمهامون رو میسوزونه؟»چل سرفه کرد. شبیه وقتهایی که ماهی را با تیغ خورده بود و گفت: «آره خل. آره. توی گلومون هم رنج سوزشی اومده. میبینی دیگه هیچی و هیچی هوا نیست. فقط رنج سوزشی هست اینجا توی این ابر.»و آنوقت همانطور که روی یک پا ایستاده بودند، چشمهایشان را بستند و سرفه کردند. دیگر هیچ کلمهای نمیتوانستند بگویند. همانطور روی یک پا شبیه لکلک ایستاده بودند و رنج میکشیدند. خل قاتی سرفههایش یک چیزی گفت …مثل خون در رگهای من: نامههای احمد شاملو به آیدا
احمد شاملو
در بخشی از کتاب مثل خون در رگهای من میخوانیم: نمیدانم. نمیدانم این «بدترین شبها» را شروع کردهام یا دارم شروع میکنم. اما، به هر تقدیر، این ساعات تاریک و بیامید، این روزهایی که دست کم، اگر هیچ موفقیت دیگری درش نبود، اینش بود که به امید دیدار تو شروع میشد و حتی اگر هم در آخرین ساعات شب با نومیدی کامل، مثل دفتری بر هم نهاده میشد، باز این امید که فردا بتوانم ببینمت زنده نگهم میداشت، میدانی؟ از فردا صبح، دیگر این امید را هم از دست خواهم داد. امید بزرگی بود که اقلاً روزی یک بار تو را ببینم. اقلاً این امید به من نیروی آن را میداد که صورتم را بتراشم و از قبر خودم خارج بشوم برای آن که آفتاب وجود تو به جسم رطوبت کشیدهی من بتابد. میدانستم که آیدای من امید و حرارت و آفتاب زندگی من با لبخندش در انتظار من است. میدانستم که آیدای من با چشمهایی که پر محبتترین نگاهش را به من بخشیده نگاهم خواهد کرد. میدانستم که آیدای من از من شکایت خواهد کرد که چرا ریشم را نتراشیدهام، و این، نیرویی بود برای آن که ریشم را بتراشم. میدانستم که آیدای مهربان من از من گله میکند که چرا با وجود آن که در کنارش هستم افسرده و کسلم، چرا با او حرف نمیزنم و چرا او را نمیخندانم؛ و این، انگیزهیی بود که شاد و سرمست باشم، همهی غمها و ناراحتیهایم را فراموش کنم و دمی را که در کنار او هستم شاد و خندان باشم. اما از فردا این امید را ندارم. این امید را از خودم قیچی کردهام و به دنبال آنچه کلید زندگی فردای ما باشد این شهر را ترک میکنم. آخرین باری که دیدمت، سهشنبهی هفتهی پیش بود. چند دقیقهیی با تو بودم و بعد ترکت کردم که خودم را به دکتربرسانم. بدبختانه آن شب دکتر نیامد. تا نزدیکیهای نیمهشب، تنها و بدبخت، در کوچهها و پسکوچهها پرسه زدم.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.