نقاشی های تاتی،رنگ های قاتی پاتی (جلد 12)- دوزیستان و آبزیان

اين كتاب نظريه اجتماعي مدرن از پارسونز تا هابرماس: را در واقع مي‌توان مكمل كتاب ديگر نويسنده، نظريه‌هاي اجتماعيِ كلاسيك، دانست. يان كرايب در اين كتاب به نظريه‌ي اجتماعي پس از ماركس، وبر، دوركيم و زيمل مي‌پردازد و تحولات آن را از جنگ دوم جهاني به بعد پي مي‌گيرد. نويسنده در بخش يكم كه عنوان "مقدمه" را بر خود دارد، به بحث درباب تفكر نظري مي‌پردازد. در بخش دوم "نظريه‌هاي كنش اجتماعي" را طرح مي‌كند. در اين بخش از كاركردگرايي ساختاري و آراءِ پارسونز، نظريه‌ي انتخاب عقلاني، كنش متقابل نمادين، جامعه‌شناسي پديدارشناختي و روش‌شناسي مردم‌نگر و نظريه‌ي ساختاربنديِ آنتوني گيدنز سخن مي‌رود. در بخش سوم كه "از كنش تا ساختار" نام دارد، ساختارگرايي، ماركسيسم ساختارگرا، پساساختارگرايي و پسامدرنيسم موضوع بحث هستند. در بخش چهارم كه "از ساختار يا كنش به ساختار و كنش" نام دارد، ديدگاه‌هاي مكتب فرانكفورت و يورگن هابرماس مورد بررسي قرار مي‌گيرند. در پايان، در فصل كوتاهِ "نتيجه‌گيري: بازي كردن با انديشه‌ها" نويسنده بار ديگر به بحث درباب نظريه مي‌پردازد: چرا بايد به مطالعه‌ي نظريه‌ي اجتماعي پرداخت؟ چگونه نظريه‌ي اجتماعي را به كار ببنديم؟ و در پايان به بررسي پديده‌ي "شخصيت مدرن" مي‌پردازد.

کتاب كاج‌هاي زرد: راويان داستان‌هاي کاج‌هاي زرد اغلب انسان‌هايي هستند که در مواجهه با يک موقعيت خاص مجبور به تصميم‌گيري مي‌شوند و البته گاهي اين موقعيت‌ها هستند که تصميم آدم‌ها را دچار خلل مي‌کنند و آن‌ها مجبورند تن به آن چيزي بدهند که شايد خودشان خيلي تمايل به انجامش ندارند. آدم‌هاي اين قصه‌ها با اين‌که ممکن است تنها نباشند اما وجه «تنهايي» آنها پررنگ‌تر از وجه «اجتماعي» زندگي‌شان است. در اين مجموعه مانند مجموعه قبل، پونه ابدالي نيم‌نگاهي هم به مسائل اجتماعي و حوادث پيرامون آن دارد مثل مهاجرت، خرافات،اعدام و ... . « هيچ کدام از لامپ‌هاي تزئيني روي بنا درست کار نمي‌کرد، بارها سيم کشي‌ها را چک کرديم. لامپ ها فقط يک روز روشن مي‌ماندند و بعد ساعت يازده همان شب خاموش مي‌شدند. من تازه بعد از سه سال اين موضوع را فهميدم، وقتي روز اول يک برقکار آوردم تا سيم‌کشي کل ساختمان را وارسي کند ديدم که همسايه‌ها چطور بهم نيشخند زدند. لابد انتظار داشتند که تا به حال من فهميده باشم که عوض کردن لامپ چاره‌ي کار نيست. اما من نفهميده بودم. کلاً آدم بي‌دقتي هستم. شايد به‌خاطر همين نفهميده بودم يا شايد اصلاً برايم مهم نبود که چرا چراغ‌ها درست کار نمي‌کنند. ولي حالا که مسئوليتش گردنم بود حس مي‌کردم بايد دقتم را بيشتر کنم، اما طرح عوض کردن سيم‌کشي و راست و ريست کردن لامپ‌ها با شکست مواجه شد. به‌هرحال بايد درست مي‌شد، حتما يک برقکار در اين شهر بود که مي‌توانست مشکل را پيدا کند و اين موضوع واقعا آن‌قدر کوچک و بي‌اهميت بود که نمي‌شد به راحتي از آن گذشت.» (از داستان شولا)