نواخوان بزم صاحبدلان

طريق عرفانی معرفت برای اولین بار در تاریخ شرق شناسی، مطالعه کاملی در مورد اندیشه ابن العربی اکنون در دسترس است. ویلیام چیتیک ترجمه ای از بخش های متعددی از کار مجیستر مگنوس را در اختیار ما قرار داده و آنها را در زمینه الهیات خود قرار داده است. بدین ترتیب بسیاری از سوء تفاهم‌هایی که هم در میان مسلمانان و هم در غرب در تفسیر جهان‌بینی عرفانی ابن‌عربی رواج داشته است، برطرف می‌شود. آنماری شیمل، دانشگاه هاروارد ابن عربی هنوز در میان فرقه های صوفیه بازمانده به «شیخ اعظم» معروف است. او که در اسپانیای مسلمان به دنیا آمد، در غرب به عنوان بزرگترین متفکر عرفانی تمدن اسلامی شهرت یافته است. او فیلسوف، متکلم و شاعر بزرگی بود. ویلیام چیتیک گام بزرگی در جهت افشای وسعت و عمق بینش ابن العربی برمی دارد. این کتاب دیدگاه او را در مورد کمال معنوی ارائه می دهد و الهیات، هستی شناسی، معرفت شناسی، هرمنوتیک و روان شناسی او را توضیح می دهد. زبان روشن، بدون محدودیت در اصطلاحات روش شناختی، آن را برای کسانی که با سنت های معنوی دیگر آشنا هستند قابل دسترسی می کند، در حالی که دقت علمی آن برای متخصصان جذاب خواهد بود. این کتاب با بررسی آموزه‌های اصلی ابن‌عربی، به تدریج مهم‌ترین جنبه‌های اندیشه او را معرفی می‌کند و به تعاریف اصطلاحات اساسی او توجه می‌کند. آموزه های او با عبارات ترجمه شده ی بسیاری نشان داده شده است که خوانندگان را با راه های فرعی جذاب زندگی معنوی آشنا می کند که معمولا در شرح ایده های یک متفکر با آنها مواجه نمی شوند. ابن عربی مجاز است دنیای بینایی را که دانشش از آن سرچشمه می گیرد به تفصیل توصیف کند و تعالیم خود را به زبان خود بیان کند.

فراسوی نیک و بد توانست جایگاه «فریدریش نیچه» را به عنوان فیلسوفی صاحب نظر در اروپا به تثبیت برساند. این اثر بسیار ارزشمند که یکی از کتاب‌های مهم نیچه محسوب می‌شود، برای اولین بار در سال ۱۸۸۶ به چاپ رسید. کتاب «فراسوی نیک و بد» یک پیش‌گفتار، ۹ فصل و شعری پایانی دارد و نویسنده، تلاش می‌کند با سنجش ارزش‌های خیر و شر تفسیر متفاوتی از این موضوع ارائه دهد. در حقیقت، نیچه در این کتاب، سنت تفکر غربی در خصوص مفاهیمی مانند حقیقت، خدا، خیر و شر را رد می کند. این فیلسوف آلمانی نشان می‌دهد که جهان مسیحی در تقوایی کاذب و آلوده به بردگی غرق شده است. او با ذکاوت به فلسفه‌ای روی می‌آورد که زمان حال را جشن می‌گیرد و از فرد می‌خواهد که اراده و قدرت خود را بر جهان تحمیل کند. «فریدریش نیچه» در این کتاب وجود یک اخلاق عمومی برای همه‌ی انسان‌ها را رد می‌کند و ایده‌ها و مفاهیمی را ارائه می‌دهد که فلسفه در آینده باید به آن‌ها بپردازد و مورد بررسی قرار دهد.