پدر سالاری جدید

"مترو" کتابی است که توسط رمان نویس ژاپنی "هاروکی موراکامی" در مورد حمله ی تروریستی با گاز سارین که در سال 1995 در "مترو" توکیو انجام شده است ،نوشته شده است. این کتاب از یک سری مصاحبه با افرادی که تحت تأثیر این حملات قرار گرفته اند ، تشکیل شده و همچنین شامل مصاحبه با اعضای" آوم "، فرقه ی مذهبی مسئول حملات است. "هاروکی موراکامی" امیدوار بود که از طریق این مصاحبه ها ، بتواند بخشی از تاثیرات این حملات را، که رسانه های مهم ژاپن نادیده گرفته اند ، بیان کند و بر تاثیر گذاری این واقعه بر شهروندان معمولی تاکید کند. این مصاحبه ها تقریبا یک سال به طول انجامیده و از ژانویه 1996 شروع شده و در دسامبر همان سال به پایان می رسد و بسیاری از جنبه های جذاب روانشناسانه ی جامعه ی ژاپن را برجسته می کند.او در می یابد که کار، برای بیشتر مصاحبه شوندگان، اولویت بالا و یا اصلی را دارد و همچنین جداسازی ، فردگرایی و عدم ارتباط نیز ، از مضامین قدرتمندی بودند که در بسیاری از مصاحبه ها رایج بود. بسیاری از مصاحبه شوندگان ابراز سرخوردگی از ماتریالیسم در جامعه ژاپن و رسانه ها را کردند و همچنین به ناکارآمدی سیستم واکنش اضطراری در برخورد با حمله اشاره کردند. این کتاب همچنین شامل مقاله ی شخصی "هاروکی موراکامی" در مورد این حملات است. وی در مقاله ی "کابوس کور: ما ژاپنی ها به کجا می رویم؟" ، از عدم موفقیت ژاپنی ها در عبرت گرفتن از این حملات انتقاد می کند و اعتقاد دارد که ژاپنی ها ترجیح می دهند به جای تحلیل علل واقعی و جلوگیری از وقوع حوادث مشابه در آینده ،حمله ی تروریستی را به عنوان یک عمل افراطی توسط گروهی از دیوانگان بدانند.

معرفی کتاب مقالاتی در جامعه شناسی سیاسی ایران باید از همین ابتدا به این امر اشاره کرد که کتاب حاضر در واقع حاصل جمع آوری مقالات مختلف در حوزه جامعه شناسی سیاسی ایران است. گزینش و ترجمه این مقلات توسط «سهیلا ترابی» صورت گرفته است. این کتاب تحت عنوان « مقالاتی در جامعه شناسی سیاسی ایران» توسط نشر شیرازه منتشر شده است. نویسنده اصلی این مقالات یرواند آبراهامیان است. آن چه بیش از از هر موضوع دیگری روش تاریخ نگاری یراوند آبراهامیان را از روش و یا در اکثر موارد، فقدان یک روش و بینش مشخص دیگر پژوهندگان تاریخ معاصر ایران متمایز می سازد، تأکید خاص اوست بر مبانی اجتماعی تحولات سیاسی ادوار مورد بحث.توجهی که در درجه اول خود را به صورت احتراز از تأکید بر نقش تحولات خارجی بر دگرگونی های داخلی کشور نشان می دهد و آن گاه در بررسی تأثیر تنش های اجتماعی بر چگونگی شکل گیری حرکت های سیاسی.

معرفی کتاب ظهور و سقوط رایش سوم “ظهور و سقوط رایش سوم” از “ویلیام شایرر” که تاکنون برنده ی جوایز متعددی شده، مطالعه ای است پژوهشی که موضوعات مختلفی نظیر “هولوکاست”، “جنگ جهانی دوم”، “آدولف هیتلر”، و “ظهور و سقوط رایش سوم” را مورد بررسی قرار می دهد. هیچ حکومت قدرتمند دیگری به اندازه “رایش سوم” این چنین کوهی از مدارک و شواهد را درباره تولد و ویرانی خود بر جای نگذاشته است. وقتی جنگ تلخ به پایان رسید و قبل از اینکه نازی ها بتوانند پرونده هایشان را از بین ببرند ، تقاضای متفقین برای تسلیم بی قید و شرط ، مدارکی را به دست داد که تقریبا ساعت به ساعت از امپراتوری کابوس وار و وحشت برانگیزی را که “آدولف هیتلر” ساخته بود، ثبت و ضبط نموده بود. این موارد ثبت شده، شامل شهادت رهبران نازی و زندانیان در اردوگاه های کار اجباری ، دفتر خاطرات مقامات ، متن کنفرانس های مخفی ، دستورات ارتش ، نامه های خصوصی و عمده ی کاغذبازی هایی بود که پشت طمع جنون آمیز هیتلر برای تسخیر جهان قرار داشت. مورخ و خبرنگار مشهور جنگی ، “ویلیام شایرر” ، که از سال 1925 عملکرد نازی ها را مشاهده کرده و گزارش داده بود ، پنج سال و نیم را صرف الک کردن این اسناد مهم کرد. نتیجه این مطالعه عظیم، کتاب “ظهور و سقوط رایش سوم” است که به عنوان مدرکی قطعی یکی از ترسناک ترین فصل های تاریخ بشر مورد تحسین گسترده قرار گرفته است. در”ظهور و سقوط رایش سوم” داستان کامل امپراتوری هیتلر ، یکی از مهمترین داستان هایی که تاکنون گفته شده است ، توسط یکی از بهترین افراد برای نوشتن آن یعنی “ویلیام شایرر” به رشته ی تحریر در آمده است. این کتاب پرفروش جهانی به عنوان اثری کلاسیک در این زمینه شناخته می شود.

معرفی کتاب زوال خانواده دلیان ...بیش از بیست سال بود که خانوادۀ دلیان با مجتمع عظیم کشاورزی شان خار چشم مردم ده بودند. خودشان را همه کاره و به روایتی صاحب اختیار ده می دانستند. جان مردم از دست این خانواده به لبشان رسیده بود. در مواقعی که دهقانان به پول احتیاج داشتند، آنها به بهانۀ کمک و دستگیری از روستاییان تنگدست در مقابل سفتۀ بدون سررسید به آنان پول قرض میدادند و بعدا هنگامی که در می یافتند دهقانان برای بازپرداخت قرضشان پولی در بساط ندارند، سفته هایشان را به اجرا می گذاشتند و از این طریق زمین های مزروعی ده را یکی پس از دیگری تصاحب می کردند. زمین های دولتی نیز از دست درازی آنها مصون نبود. بدین ترتیب ثروت خانوادۀ دلیان روز به روز انباشه تر می شد و نفوذشان نیز روز به روز بالا می گرفت. دهبان ها همیشه از بین ایادی آنها انتخاب می شدند، بخشدارها و فرماندارها با آنها ارتباطی نزدیک داشتند و مرتبا مهمانشان بودند و پلیس نیز هر گاه لازم می شد یکی از دهقانان سرکش را دستگیر کند نخست با آنها مشورت می کرد... . اما این آخر ماجرا نیست....