پرت و پلا

کتاب آدمخواران اثر ژان تولی نویسنده‌ی فرانسوی است که برای اولین بار در هفتم ماه می سال ۲۰۰۹ منتشر شده است. این کتاب برگرفته از داستانی حقیقی است که در سال ۱۸۷۰ در روستایی در فرانسه رخ داده و روایتگر فاجعه‌ خشونت‌بار تاریخی است. وقایع این کتاب تنها در چند ساعت رخ می‌دهند و حجم خشونتی که در این مدت توسط روستاییان اعمال می‌شود بی‌سابقه است. نشر چشمه این رمان را با ترجمه احسان کرم ویسی منتشر کرده است. این کتاب برای خرید و دانلود در طاقچه ارائه شده است.

درباره کتاب آدمخواران اثر ژان تولی

کتاب آدم‌خواران از ژان تولی کتابی به‌شدت تاریک و دلخراش در ژانر رئال است. داستان این کتاب خیالی نیست و در سال ۱۸۷۰ در روستای اوتفای فرانسه رخ داده است. آلن دو مونی جوانی است که به ناحق و بابت یک سوءتفاهم مورد تهاجم و شکنجه اهالی اوتفای قرار می‌گیرد و وحشیانه زجرکش می‌شود. عنوان کتاب به صحنه‌ای از کتاب اشاره دارد که اهالی روستا اقدام به آدم‌خواری می‌کنند و خود نشان‌گر میزان خشونت روایت این کتاب است. ژان تولی برای نوشتن این رمان به گزارش‌های موجود در اسناد پلیس و روزنامه‌ها اکتفا نکرده و به روستای اوتفای سفر می‌کند تا روایت را از ساکنین این روستا بشنود. تولی در پیگیری شنیدن روایت از زبان روستاییان به‌قدری سماجت به خرج می‌دهد که روستاییان او را نیز تهدید به مرگی شبیه به مرگ آلن دو مونی می‌کنند. هرچند که در سال ۱۹۷۰ در صدمین سالگرد قتل آلن دو مونی نوادگان خاندان دو مونی با نوادگان خانواده‌های قاتل در کلیسای اوتفای یکدیگر را ملاقات کرده و با هم پیمان دوستی بسته‌اند ولی این فاجعه از تاریخ این سرزمین پاک نمی‌شود. در سال ۲۰۱۴ نمایشی بر اساس این کتاب به روی پرده رفته است.

کتاب «چگونه با پدرت آشنا شدم» مجموعه داستان‌ طنزی است نوشتهٔ مونا زارع که به‌صورت نامه نوشته شده است. قهرمان داستان در این نامه‌ها ماجرای آشنایی با شوهرش را برای دخترش می‌نویسد. این کتاب در نشر چشمه چاپ شده است.

درباره کتاب چگونه با پدرت آشنا شدم

داستان‌های کتاب چگونه با پدرت آشنا شدم ابتدا به‌صورت ستون هفتگی طنز در روزنامهٔ شهروند منتشر می‌شد که توانسته بود مخاطبان زیادی را با خود همراه کند. مونا زارع این داستان‌ها را بازنویسی کرد و با یک پایان‌بندی متفاوت، کتاب را به اثری مستقل تبدیل کرده است که بازخوانی آن برای خوانندگان پیشین نیز همچنان جذاب خواهد بود. این اثر از آن دسته کتاب‌هایی است که می‌شود با آن بلند‌بلند خندید. روایت یک دنیای زنانه برای پیدا‌کردن شوهر که پر است از توصیف‌های شیطنت‌آمیز و فانتزی‌های بامزه: «ساعت ۷ صبح جمعه بود که تصمیم گرفتم شوهر داشته باشم. چشم‌هایم کاملاً باز نشده بود و قیِ بسته‌شده روی مژه‌ها پلک‌هایم را سنگین کرده بود. سرم را توی بالش فرو بردم و روی شکمم خوابیدم و تا بیست شمردم. چشم‌هایم را باز کردم و تکه‌ای از موهایم را دور بینی‌ام چرخاندم و دوباره تمرکز کردم. فایده‌ای نداشت. هیچ‌چیز دیگر نبود جز شوهر. دلم می‌خواست همان موقع، همان لحظه، یک نفر روی کرهٔ خاکی وجود می‌داشت که شوهر من می‌بود. از خواب که بیدار شدم، دیدم جایش خالی است. پدرت را می‌گویم. اولش مردد بودم نکند گیج خوابم و جای یک چیز دیگر خالی شده و من آن را با شوهرم اشتباه گرفته‌ام؟ خودم را از رخت‌خواب بیرون کشیدم و روبه‌روی آینه ایستادم. موهایم از عروسی دیشب پف کرده بود و ریملِ دور چشم‌هایم قیافه‌ام را شبیه پاندا کرده بود. زبانم را بیرون آوردم و ته حلقم را نگاه کردم. امکان نداشت، اما مشکلم واقعاً شوهر بود.»