پسر اسوئا (داستانی درباره خانه مردم سوئد)

47,500 تومان

پسر اسوئا داستان انساني در قرن بيستم در سوئد است. مردي بدون هيچ عيب و نقص جسماني، اما با شكاف ذهني بزرگ. شكاف ذهني او شكاف ميان ساخته‌ي انسان و امر ضروري است، شكاف بين آن‌چه انسان به كمك مهندسي مي‌سازد و ضرورت پذيرش متين جهان چنان كه هست. ذهن او همانند رويكرد سوسيال دموكرات‌هاي سوئد دوپاره بود، زيرا آن‌ها از يك‌سو مشتاق ساختن جامعه‌اي با تحرك اجتماعي بودند و از سوي ديگر تمايل داشتند چنان زندگي مناسبي براي مردم عادي فراهم كنند كه از سهمشان از زندگي راضي باشند و مايل نباشند از هستي اجتماعي خود بگريزند.
لنا آندرشون در رمان جديد خود سرنوشت مردي را در قرن بيستم در سوئد بازگو مي‌كند و از خلال آن تحولات سياسي، اجتماعي و اقتصادي اين كشور را شرح مي‌دهد.

فقط 2 عدد در انبار موجود است

توضیحات

پسر اسوئا (داستانی درباره خانه مردم سوئد)

نویسنده لنا آندرشون
مترجم سعید مقدم
نوبت چاپ 1
تعداد صفحات 248
قطع و نوع جلد رقعی شومیز
سال انتشار 1398
شابک 9789642134243
توضیحات تکمیلی
وزن 0.24 کیلوگرم
نظرات (0)

دیدگاهها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “پسر اسوئا (داستانی درباره خانه مردم سوئد)”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اطلاعات فروشنده

اطلاعات فروشنده

  • فروشنده: Ali
  • نشانی:
  • هیچ ارزیابی یافت نشد!
محصولات بیشتر

آرش کمان‌گیر (جای خالی داستان آرش در شاهنامه)

13,800 تومان
پاسخ نويسنده‌ي اين كتاب كوچك به اين پرسش كه چرا داستان آرش كمان‌گير در شاهنامه فردوسي نيامده، پاسخي يكسره نو و متفاوت است. اگر چه او نيز چنان كه معمول است با متد تاريخي به سراغ تاريخ اشكانيان و گزارش‌هاي سكه‌شناسي و تاريخ‌هاي اوايل عصر اسلامي مي‌رود، اما آن‌چه به ويژه اين پاسخ را رنگي از هيجان و تمايز مي‌بخشد آن است كه داستان آرش كمان‌گير از نگاه او، قطعه‌اي از پازل بزرگ داستان‌هاي سنت شاهنامه‌نگاري محسوب مي‌شود، سنتي كه براي ايرانيان پيش از اسلام به مثابه‌ي تاريخي شفاهي و سپس كتبي عمل كرده است. نويسنده با كند و كاو در روايت‌هاي گوناگون اين داستان، نشان مي‌دهد كه چگونه اسطوره‌اي كهن، در منازعات قدرت و كشمكش‌هاي مشروعيت‌يابي و مشروعيت‌زدايي اشكانيان و ساسانيان: و در بستر سنت شاهنامه‌نگاري ايراني دستخوش تغيير و تحول مي‌شود.

کتاب نیما یوشیج ( طاهباز)

5,500 تومان
معرفی کتاب نیما یوشیج ( طاهباز) “آن چه در این کتاب از مجموعه ی آثار نیما یوشیج آمده، نوشته های مستقل اوست درباره ی هنر و شعر و شاعری، غیر از آن چه در “نامه ها” و “دفتر یادداشت های روزانه” ی وی در این زمینه آمده است. “ارزش احساسات در زندگی هنرپیشگان”، “مقدمه ی خانواده ی سرباز”، “حرف های همسایه”، “نامه به شین پرتو”، “مقدمه ی آخرین نبرد”، شعرهای اسماعیل شاهرودی “آینده”، “یادداشت برای مجموعه ی شعر منوچهر شیبانی”، “شعر چیست؟”، “از یک مقدمه”، “تعریف و تبصره”، “یک مصاحبه”، “درباره ی جعفرخان از فرنگ آمده” و “یک دیدار” عناوین کتاب را تشکیل می دهد. برای نمونه، نیما در “ارزش احساسات در زندگی هنرپیشگان” از تحولات هنرهای گوناگون در قرن نوزدهم و بیستم میلادی و نقش تحولات اجتماعی در هنر بحث می کند و برای نخستین بار در ایران به معرفی و بحث درباره ی نهضت “فوتوریسم” و شاعرانی چون “مارینیی”، “ویتمن” و “ورهان” می پردازد. هم چنین درباره ی نویسندگان، شاعران، نمایش نامه نویسان، و موسیقی دانان کشورهای هم جوار (گرجستان، تاجیکستان، قفقاز، و ترکیه) سخن می راند. “نامه به شین پرتو” نیز نامه بلندی است که نیما در تاریخ 4 شهریور ماه 1325 از جنگل کلارزمی خطاب به دوست دیرین خود، “علی پرتو” مشهور به شین پرتو نوشته و در آن به بهانه ی معرفی شعرهای این شاعر به توضیح نظرات و شیوه ی کار خویش پرداخته است. ”.

سال‌ بلوا

280,000 تومان
دار سایه درازی‌ داشت‌. وحشتناک‌ و عجیب‌. خورشید که‌ برمی‌آمد، سایه‌اش‌ از جلو همه مغازه‌ها و خانه‌ها می‌گذشت‌. با این‌ صحنه شگفت‌ سال‌ بلوا آغاز می‌شود. داستانی‌ که‌ در آن‌ همه‌ چیز منظم‌ است‌ و منظم‌ نیست‌؛ داستانی‌ که‌ تاریخی‌ است‌ و تاریخی‌ نیست‌؛ داستانی‌ که‌ روایتش‌ خطی‌ است‌ و در عین‌ حال‌ سیال‌ است‌. ماجرا عمدتاً از زبان‌ دختری‌ روایت‌ می‌شود که‌ پدرش‌ سرهنگ‌ است‌ و در آرزوی‌ صعود از پله‌های‌ ترقی‌ مدام‌ سقوط‌ می‌کند. سرهنگ‌ هرگز به‌ پایتخت‌ خوانده‌ نمی‌شود، دخترش‌ نیز به‌ جای‌ آن‌ که‌ همسر ولیعهد و ملکه‌ ایران‌ شود، دل‌ سپرده‌ به‌ عشق‌ کوزه‌گری‌ غریب‌ به‌ ناچار به‌ همسری‌ پزشکی‌ در می‌آید که‌ سرانجام‌ قاتل‌ اوست‌. تصویر موشکافانه‌ مظلومیت‌ زن‌ ایرانی‌، مظلومیت‌ مرد هنرمند ایرانی‌ و تاریخ‌ پرهراس‌ یک‌ سرزمین‌ کهنسال‌، از سال‌ بلوا رمانی‌ ساخته‌ است‌ که‌ هرگز فراموش‌ نمی‌شود. عباس‌ معروفی‌، روزنامه‌نگار و نویسنده مشهور ایرانی‌، ٤٦ سال‌ دارد، جوایز داخلی‌ و بین‌المللی‌ بسیاری‌ را از آن‌ خود کرده‌ و مدتی‌ است‌ ایران‌ را به‌ ناچار ترک‌ گفته‌ است‌. معروفی‌ اکنون‌ ساکن‌ آلمان‌ است‌، همچنان‌ می‌نویسد و تسلطش‌ بر شیوه‌های‌ مدرن‌ داستان‌نویسی‌ و شناختش‌ از تاریخ‌ و اسطوره‌ او را در زمره پرمخاطب‌ترین‌ نویسندگان‌ ایرانی‌ قرار داده‌ است‌.

سیاست در جامعه توده‌ای

140,000 تومان

معرفی کتاب سیاست در جامعه توده‌ای

ویلیام کورنهاوزر در سیاست در جامعه‌ی توده‌ای پس از بررسی نظریه‌های محدود درباره‌ی جامعه‌ی توده‌ای، نظریه‌ای عام و فراگیر ارائه داده است که طبق آن، زوال استقلال نخبگان و گروه‌های میانی در سطح جامعه و، به‌عبارت دیگر، آسیب‌پذیری آسان نخبگان و غیرنخبگان در برابر فشارها، به پیدایش جامعه‌ی توده‌ای تمام‌عیاری منجر می‌شود که زمینه را برای ظهور جنبش‌های توده‌ای و متعاقباً رژیم‌های تمامیت‌خواه فراهم می‌کند. بر این اساس، از نظر کورنهاوزر، برای حفظ و تداوم یک نظام مردم‌سالار لیبرالی و، به سخن دیگر، برای حفظ نظم همراه با آزادی، از یک‌سو به استقلال نسبی نخبگان منتخب و از دیگر سو به استقلال گروه‌های اجتماعی میانجی بین خانواده و دولت (مثل جوامع محلی، انجمن‌های داوطلبانه، و گروه‌های شغلی) نیاز هست. این شرایطِ مردم‌سالاری لیبرالی با کثرت‌گرایی اجتماعی فراهم می‌شود: کثرت و چندگانگی گروه‌های مستقل باعث تحکیم پایه‌های اجتماعی رقابت آزاد برای کسب رهبری، مشارکت گسترده در انتخاب رهبران، محدودسازی اعمال فشار بر رهبران، و خودمختاری در حوزه‌های وسیعی از زندگی اجتماعی می‌شود. در کتاب حاضر به مباحثی مانند نظریه‌های جامعه‌ی توده‌ای، شرایط جامعه‌ی توده‌ای، ساختار جامعه‌ی توده‌ای، فرهنگ و شخصیت در جامعه‌ی توده‌ای، ریشه‌های اجتماعی جنبش‌های توده‌ای، و ترکیب اجتماعی این جنبش‌ها پرداخته شده است. سیاست در جامعه توده‌ای - انتشارات نی

تئاتر یونان و روم

140,000 تومان
هنر تئاتر قدمتی دیرینه دارد ، یونانیان که مردمانی بسیار خلاق بودند این هنر مردمی را در سده ششم پیش از میلاد ابداع کردند. در آغاز سده ششم پیش از میلاد ، رومیان که مردمانی اهل عمل بودند، نمایشنامه‌ها، شخصیت‌ها و صحنه‌پردازی‌های یونان را با نیازهای خود سازگار کردند. نمایشنامه‌نویسان و تهیه‌کنندگان یونان و روم باستان تقریباً همه عرف و آیین و تمرین‌های مربوط به نمایش را پایه‌ریزی کردند که تا امروز نیز از آنها پیروی می‌شود. همۀ مفاهیم مربوط به هنر تئاتر، چون تراژدی، کمدی، دلقک‌بازی، قطعه‌های موزیکال و نیز مفاهیم بازیگری، کارگردانی، لباس‌های ویژه بازیگری، صحنه‌پردازی، صحنه‌های متحرک و حتی جوایز بازیگری و بلیت تئاتر ریشه در یونان و روم دارند. در نزد این مردم باستانی، بخصوص یونانیان، تئاتر تنها نوعی تفنن به شمار نمی‌رفت، از آنجا که نمایشنامه‌نویسان و بازیگران، احساسات، عواطف و تجربیات بنیادی انسان، همان عناصر بیان شده در شعر را مجسم می‌کردند، تئاتر گونه‌ای شعر تلقی می‌شد. شعر در بنیادی‌ترین شکل خود، امور یا رویدادهای طبیعی را به صورت گفتاری یا نوشتاری توصیف یا از آنها تقلید می‌کند. تئاتر نیز، با به نمایش درآوردن سخن شاعران در برابر تماشاگران، از طبیعت یا از زندگی تقلید می‌کند.

چشمهایش و ملکوت

110,000 تومان
کتاب چشمهایش و ملکوت نوشته جعفر مدرس صادقی توسط انتشارات مرکز با موضوع ادبیات، ادبیات داستانی، رمان، داستان های فارسی به چاپ رسیده است. بخشی از متن کتاب «بهرام صادقی نه اهل سیاست بود و نه هیچ سر و کاری با هیچ محفل و دار و دسته‌ای داشت. حتا کافه هم نمی‌رفت. قهوه‌خانه می‌رفت و به جاهای پرت و پلا. اما دوستان دلسوز و روشنفکری که در کمین او بودند او را پیدا کردند و به کافه‌ها بردند و به جلسه‌های ادبی و شعرخوانی و داستان‌خوانی کشاندند. هرچند این تلاش‌ها به جایی نرسید و اگر هم به جایی رسید، دوام چندانی پیدا نکرد. حتا وقتی که دوستان تصمیم گرفتند داستان‌های پراکنده‌ای را که در مجلّه‌های سخن و فردوسی و صدف و کتاب هفته چاپ کرده بود جمع و جور کنند و یک مجموعهٔ آبرومندی برای او ترتیب بدهند، خودِ او در دسترس نبود و در گرداوری و ویرایش متن داستان‌هایی که داشت چاپ می‌شد هیچ نظارت و مُراقبتی نکرد و هیچ نقشی نداشت. سالها پیش از انتشار این مجموعهٔ آبرومند و یکی دو ماه پیش از آن که دستنوشتهٔ «ملکوت» را به دست چاپ بدهد، در نامه‌ای به ابوالحسن نجفی می‌نویسد «به دنیای ذهنی خودم پناه برده‌ام» و از احساسی حرف می‌زند که از کودکی با او بوده است و این اواخر در وجودش به شدّت قوّت گرفته است. می‌گوید «از همان اوایل بچگی گاهی حس می‌کردم مثل این که روی زمین نیستم، یعنی به فاصلهٔ چند سانتی‌متر از خاک قدم برمی‌دارم...» و تعریف می‌کند که یک روز آفتابی که با خانواده رفته است باغ و دسته جمعی نشسته‌اند روی ایوانی که جوی آبی از کنارش می‌گذرد، ناگهان احساس می‌کند که سرش داغ شده و خودش را می‌بیند که سبک شده و از روی قالی بلند می‌شود و به هوا می‌رود. «همه چیز وضوح خودش را از دست داد و مه عجیب و غریبی سراسر باغ و گُلها و ایوان را گرفت و همه چیز حاشیه‌دار شد و من احساس کردم که وجودم از خودم مثل این که جدا شد و دیگر در دنیای پدر و مادرم و بچه‌ها و باغ نیستم، مثل این که به جای دیگری رفته‌ام... بعداً به من گفتند که تکانم داده بودند و من فوراً خوب شدم.» اما او هرگز خوب نشد. این واقعه هر چند سالی یک بار تکرار می‌شد و تا بزرگسالی و تا زمانی که این نامه را می‌نوشت و تا سالها بعد ادامه پیدا کرد. به قول خودش، احساس «بیگانگی» به «همه چیز» و تنهایی: «تنهای تنهایم. دیگر همه‌شان را شناخته‌ام... ولشان کن!» عین همین واقعه را در «ملکوت» از زبان «م.‌ ل.» روایت کرده است: «دوازده سال داشتم و با خانواده‌ام به باغ رفته بودیم. آن روز که در ایوان باغ نشستیم و من با گلهای سرخ باغچهٔ جلو ایوان بازی می‌کردم. جوی آب از کنار باغچه می‌گذشت و پونه‌های خودرو عطر خود را با نسیم تا دوردست می‌فرستادند، بچه‌ها پشت سرم به جست و خیز و بازی مشغول بودند و من باز هم از آنها کناره گرفته بودم. چیزی بود که مثل همیشه مرا بسوی انزوا و تنهایی می‌کشاند. ناگهان مادرم از قفا صدایم زد و در همین وقت بود که غنچه‌ای در انگشتانم له شد. دستم از تیغ خار آتش گرفت و من فریاد زدم می‌سوزد.... همه چیز زرد شد و پرده‌ای نگاهم را کدر کرد و مثل اینکه کمی از زمین بلند شدم. سرم گیج رفت و گرمای کشنده‌ای در سراسر بدنم لول خورد...» دکتر حاتم «ملکوت» هم که به دوست و دشمن و آشنا و بیگانه آمپول مرگ تزریق می‌کند، سرش پیر است و تنش جوان و میان مرگ و زندگی در نوسان است. می‌گوید «یک گوشهٔ بدنم مرا به زندگی می‌خواند و گوشهٔ دیگری به مرگ...» و می‌گوید «درد من این است. نمی‌دانم آسمان را قبول کنم یا زمین را... هر کدام برایم جاذبهٔ بخصوصی دارند...» احساس «انزوا» و «تنهایی» دوران کودکی به اندیشهٔ «مرگ» و «نیستی» در جوانی مُنجر شد. از همان سالهای آخر دبیرستان فکر خودکُشی در میان دوستان و همشاگردی‌ها قوّت گرفته بود. یک جور بازی و مسابقهٔ خودکُشی پیش آمده بود. منوچهر فاتحی یکی از دوستانی بود که چند بار تهدید به خودکُشی کرد، اما خودش را نکُشت. تا لب‌لب مُردن رفت، اما زنده و صحیح و سالم برگشت. یکی از همشاگردی‌ها همهٔ تقصیرها را به گردن معلّمی می‌اندازد که از رشت آمده بود و «اگزیستانسیالیست» بود و طرفداران فراوانی پیدا کرده بود. به این دار و دستهٔ ناامیدی که مُدام دم از خودکُشی می‌زدند «اگزی» می‌گفتند.» فهرست کتاب چشمهایش زمین هوا بزرگ علوی: ورق پاره ها و داستان های دیگر بهرام صادقی: قنقنه ها و داستان های دیگر یادداشت