پژوهشی در قصه اصحاب کهف: داستان هفت خفتگان

اثر حاضر کتابی است از مجموعه ((مکتب‌ها، سبک‌ها و اصطلاح‌های ادبی و هنری)) که در آن نکته‌ها و اندیشه‌های اصلی مربوط به سرشت استعاره در زمینه مشخص و انضمامی ادبی و اجتماعی و تاریخچه تکامل آن ارائه شده است .در مجموعه حاضر دو دیدگاه درباره استعاره که ناشی از دو نظر متفاوت در زمینه رابطه زبان با جهان است، ارزیابی می‌شود .براساس اولین دیدگاه، استعاره افزوده‌ای بر واقعیت به شمار می‌آید و در دیدگاه دوم شیوه‌ای برای تجربه واقعیت و بحث درباره رابطه شعر با زبان متعارف بیان می‌گردد .((استعاره و زبان مجازی))، ((دیدگاه کلاسیک))، ((دیدگاه‌های قرون شانزدهم، هفدهم و هیجدهم))، ((دیدگاه رمانتیک))، ((چند دیدگاه قرن بیستمی))، و ((نتیجه)) مباحث اصلی این کتاب هستند .بخش پایانی کتاب به کتاب‌شناسی گزیده، واژه‌نامه فارسی انگلیسی و انگلیسی فارسی و نمایه اختصاص دارد.

چاپ حاضر بر اساس نسخه‌اي از گفتار در روش آماده شده كه انتشارات فلسفي وٍرن آن‌را در شمار «مجموعه متون فلسفي» خود به همراه مقدمه و حواشي اتين ژيلسون منتشر كرده است. ويژگي اين چاپ، مقدمه موجز اما پر مغز و نيز حواشي مفصل و موشكافانه اتين ژيلسون است؛ اما امتياز اصلي از آنٍ حواشي است. حجم حواشي تقريبا برابر است با حجم متن اصلي و ژيلسون، از خلال آن‌ها، كوشيده است تا بند به بند متن را بگشايد و معنا و جهت‌گيري اصلي گفتار را آشكار كند. ترجمه محمدعلي فروغي از گفتار در روش تاكنون بارها و بارها به چاپ رسيده است. بي‌ترديد در اين اقبال تاريخي، نثر استوار فروغي بسيار مؤثر بوده است: سبك نگارش فروغي بيش از هر نحو نگارش ديگر، و بهتر از هر جاي ديگر، به قامت اين كتاب نشسته است؛ زيرا اين گفتار، چنان‌كه دكارت گفته است، «سرگذشت» روحاني او است و نگارش فروغي مناسبت تام با اين «سرگذشت‌نويسي» دارد.

از آن هنگام كه هرمنوتيك توانست از حد روش تفسير و شرح متون، يا در بهترين شكل از حد نظريه‌اي در تبيين نيروي فهم انساني فراتر رود، چندان نمي‌گذرد. تاريخ هرمنوتيك ادبي و هنري از اين هم كوتاه‌تر است، اما دستاوردهاي آن در همين مهلت كوتاه درخشان بوده است. هدف جستارهاي اين كتاب روشن كردن نسبت و همبستگي هرمنوتيك مدرن با زيبايي‌شناسي است. بخش نخست ‹‹گستره و مرزهاي معناگذاري در سخن هرمنوتيك›› از چهار جستار فراهم آمده كه به مسائل فلسفي بنيادين هرمنوتيك امروز همچون حقيقت، تجربه، افق تاويل، آفرينش معناها، مرزهاي نسبي‌نگري و شك‌آوري مي‌پردازند. در بخش دوم ‹‹سنجش امكانات تاويل هنري›› نيز چهار جستار آمده‌اند كه به مسائل كليدي فلسفه هنر امروز همچون تعريف هنر، واقعيت، تقليد و روايت از زاويه هرمنوتيكي توجه دارند. بخش نهايي دربردارنده شش جستار مستقل است كه مي‌توانند همچون نمونه‌هايي، يا به گفته نويسنده، آزمون‌هايي در بررسي هرمنوتيكي مرزهاي سخن هنري به كار آيند. اين كتاب نشان مي‌دهد كه امر مشترك ميان هنر و فلسفه، افق آزادي انساني است.