چراوچگونه جلد 54، اقلیم شناسی زمین

شناسه محصول: 9786002510587 دسته: انتشارات قدیانی, کتاب, کودک و نوجوان برچسب: چراوچگونه جلد 54، اقلیم شناسی زمین, علمی اموزشی, کودک و نوجوان

توضیحات

چراوچگونه جلد 54

نویسنده	راينر کرومنرل
مترجم	کمال بهروزکيا
نوبت چاپ	——-
تعداد صفحات	48
نوع جلد	شوميز ـ ته‌چسب
قطع	رحلي
سال انتشار	1391
سال چاپ اول	1391
موضوع	علمی آموزشی
نوع کاغذ	——-
وزن	گرم
شابک	9786002510587

توضیحات تکمیلی

ابعاد	16 × 16 × 0.2 سانتیمتر

نظرات (0)

دیدگاهها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “چراوچگونه جلد 54، اقلیم شناسی زمین”

اطلاعات فروشنده

فروشنده: Atta.Afroozeh
نشانی:
هیچ ارزیابی یافت نشد!

محصولات بیشتر

قصه هایی برای 6 ساله ها

50,000 تومان

این کتاب شامل چند قصه می باشد. هر قصه حال وهوای خاصی دارد. و این تنوع باعث می شود که این مجموعه بسیار جذاب و سرگرم کننده باشد.

افزودن به سبد خرید

فروخته شده

1001 پرسش و پاسخ علمی کودکان

280,000 تومان

1001 پرسش و پاسخ علمی کودکان نویسنده کاميلا دلابدويره،کاترين چمبرز،کريس اکسيلد مترجم ندا آشتياني نوبت چاپ ——- تعداد صفحات 528

اطلاعات بیشتر

وسیله های زندگی جلد 3، وسایل مدرسه را می شناسی؟

وسیله های زندگی جلد 3، وسایل مدرسه را می شناسی؟

750 تومان

وسیله های زندگی جلد 3 نویسنده ویک پارکر مترجم فرزانه کریمی نوبت چاپ ——- تعداد صفحات 24 نوع جلد شوميز

افزودن به سبد خرید

سفارش:1

باقی مانده:1

فروخته شده

خانه‌ي كاغذي

35,000 تومان

در کتاب رمان «خانه کاغذی»: حجم زیادی ندارد، ولی به نظرم برای علاقه مندان به ادبیات و افرادی که کتابخوانی به بخشی از زندگی شان تبدیل شده بسیار جذاب و تکان دهنده است و چالش فکری ایجاد می کند. رمان «خانه کاغذی» در نگاه اول با داستان زندگی زنی به نام بلوما لنون آغاز می شود که استاد رشته ادبیات انگلیسی است و روزی هنگام عبور از عرض خیابان، در حالی که مشغول خواندن شعری از امیلی دیکنسون است با ماشینی تصادف می کند، اما در واقع داستان از این جا به تدریج وارد زندگی افراد دیگری می شود. در ادامه این رمان با داستان زندگی مردی به اسم کارلوس بروئر آشنا می شویم که به طور جنون آمیزی عاشق کتاب است و با ولع بی پایان کتاب می خواند اما همین عشق بی حد و حصر به مطالعه، زندگی او را دگرگون می کند. شاید روزی که «کارلوس بورئر» اولین کتابش را خرید و آن را با خود به خانه برد، هرگز تصور نمی کرد زندگی اش از این رو به آن رو می شود. او با چنان اشتیاق و شور و ولعی کتاب می خرید، کتاب می خواند، آن ها را رده بندی و فهرست نویسی می کرد که انگار همه زندگی اش همین کتاب ها هستند؛ و به جز آن ها هیچ و هیچ کس دیگری در زندگی اش جایی ندارد... رمان خانه کاغذی تاکنون به بیش از بیست زبان ترجمه شده است و با استقبال بسیار خوبی هم روبه رو شده است. نویسنده کتاب «کارلوس ماریا دومینگوئز» در سال 2002 برای خلق این داستان، جایزه ادبی لولیتا روبیال را به خود اختصاص داده است

اطلاعات بیشتر

-7%

شهريار

کتاب «شهريار»: ماكياولي كتابي است سترگ، با نثري پرشور، براي انسان‌هاي همه دوره‌ها در شناخت ماهيت قدرت؛ اندرزنامه‌اي است براي دستيابي به قدرت و حفظ آن؛ بيانيه‌اي است در چگونگي فرمانروايي و فرمانبرداري. «شهريار» داريوش آشوري نمونه‌اي عالي از ترجمه است كه علاوه بر دقت در انتقال معنا، سبك بيان نويسنده نيز به خواننده منتقل شده است. داريوش آشوري با نگاهي به نوع ادبي سياست‌نويس و نصيحت‌الملوك‌نويسي در زبان فارسي توانسته اين رساله را همچون يك سياست‌نامه مدرن به زبان فارسي درآورد، بي‌آنكه نثر او رنگ كهنگي به خود بگيرد يا در ورطه عربي‌نويسي نصيحت‌الملوك‌ها يا سره‌نويسي سقوط كند. از حيث محتوا، تا پيش از شهريار، اين نوع ادبي مشحون بود از پند و ارزهايي به پادشاه، در باب فضايلي چون شفقت و شجاعت. اما سخن ماكياولي جديد بود. او از شهريار مي‌خواست واقعيت را به آرمان نفروشد و به او مي‌آموخت كه گاه چگونه بايد به قساوت عمل كند، چگونه روباه شود تا دام‌ها را شناسد و چگونه شير باشد تا گرگ‌ها رماند. براي اين پيام جديد، آشوري بيان جديد خلق كرده است. باري در توصيف ترجمه خوب گفته‌اند ابداع متني كه نويسنده اگر زبان مادري‌اش همان زبان مترجن بود آن را مي‌نوشت. شايد اگر آن جمهوري‌خواهِ فلورانسي مي‌خواست شهريارش را به فارسي بنويسد، حاصل كار چيزي مي‌شد نزديك به شهريارِ آشوري. چنين ترجمه‌اي مستلزيم دانشي وسيع و تخيلي بسيار غني است. (جلال توكليان، مهرنامه، شماره 7، آذر 1389)

افزودن به سبد خرید

زني در حاشيه‌ي روزنامه

24,000 تومان

کتاب زني در حاشيه‌ي روزنامه اثر شبنم بزرگی: آهان، سپیدرود دیگر! ندیده بودی؟ شما دخترها کجا را دیده اید؟ مگر بیرون می آورند شما را از آن خانه؟ قشنگ است هان؟ رودخانه را نگاه می کنم، پسر عمه « نامدار » را نگاه می کنم، خنده ام می گیرد. سر خودش را می آورد بیخ گوش من، شاید می خواهد راننده نشنود، آرام می گوید: می خواهم اسم دختر خودمان را بگذاریم سپیدرود. نفسش می خورد پشت گردن من. خودم را عقب می کشم. جا می خورد. بعد امر می کند: برو سمت خودت بشین! روزنامه باز می کند، می رود پشت آن؛ لابد ریخت من را نبیند. حتمی دیگر هیچ وقت نمی گوید گوشه ی روزنامه چیزی برایش بنویسم و...

افزودن به سبد خرید