چسب زخم فانتزی طرح گربه

«مسئله‌ی اصلیْ پیداکردن حقیقتی است که برای من حقیقت باشد، پیداکردن فکری که دلم بخواهد محض خاطر آن زندگی کنم و بمیرم.» ـ سورن کیرکگور

سورن کیرکگور از بنیان‌گذاران تفکر عصر جدید است، مردی که باریک‌بینی‌های بی‌همتایش درباره‌ی زندگی در اروپای مدرنْ انگار همین دیروز به رشته‌ی تحریر درآمده‌اند، کسی که نوشته‌هایش در طول یک سده نویدبخش و زمینه‌ساز پیشرفت‌های بنیادی در روان‌کاوی، فلسفه، الاهیات و نقد فرهنگ توده‌ای بوده است. جان دی. کاپوتو شرحی جامع از افکار کیرکگور به‌دست می‌دهد و او را متفکری معرفی می‌کند که اندیشه‌هایش فوق‌العاده با زمانه‌ی مابعدِمدرنِ ما مرتبط‌اند، او انقلابی به راه انداخت که نام‌هایی چون مارتین هایدگر و ژاک دریدا وارثانش به‌شمار می‌آیند. تلقی او از حقیقت به‌منزله‌ی «کرداری» که خویشتنِ فاعلِ خود را زیروزبر می‌کند و تفسیر گیرای او از «فرد بیگانه» چنان است که گویی هنگام نوشته‌شدنْ حال و روز ما را وصف می‌کرده است. گزیده‌های آمده در کتاب شامل قرائت کیرکگور از داستان ابراهیم و اسحاق، این نظریه‌ی انقلابی که حقیقت هر آینه فاعلیت (درون‌ذاتی) است و نیز تحلیل سنت‌شکن او از زندگی بورژوایی مدرن می‌شود.

«کل جریان آموزش‌های قبلی‌تان و همه‌ی عادت‌های فکری‌تان شما را به مخالفت با روان‌کاوی واخواهند داشت…» ـ زیگموند فروید

جاش کوهن در این مقدمه‌ی جذاب و خواندنی استدلال می‌کند که فروید بالاتر از همه نشان می‌دهد هر اندیشه، هر واژه و هر کنشی، گیرم که ظاهری پیش‌پاافتاده و مبتذل داشته باشد، می‌تواند در خور قرائت دقیق و موی‌شکاف باشد. راستش، شاید همین ژرف‌بینی بوده که این همه مخالفت با روان‌کاوی برانگیخته است. چگونه فروید بخوانیم با قرائت گزیده‌هایی کوتاه از نوشته‌های فروید و با عطف‌نظر به روان‌رنجوری‌ها، ضمیر ناخودآگاه، واژه‌ها، مرگ و (صد البته) مسائل جنسی، هسته‌ی تناقض‌آمیز و خارق اجماع تفکر روان‌کاوانه را بیرون می‌کشد: این‌که درونی‌ترین حقیقت‌های نهفته در ضمایر ما فقط هنگامی خود را عیان می‌کنند که تحریف شده و جامه‌ی مبدل پوشیده باشند. خواب‌ها، رؤیاها، خطاها، لطیفه‌ها، شوخی‌ها، نشانه‌های بیماری و در یک کلام زندگی‌های هرروزه‌ی ما اگر با دیده‌ی باریک‌بین قرائت شوند ما را، چونان استادان خبره در تلبیس (جامه‌ی مبّدل‌پوشی)، موجوداتی بازنشناختنی می‌نمایانند که نه دیگران به جایمان می‌آورند و نه خودمان.