چه‌گوارا: زندگی انقلابی

525,000 تومان

معرفی کتاب چه گوارا (زندگی انقلابی) اثر جان لی اندرسن

کتاب برجسته سال نیویورک تایمز.
این کتاب یک اثر تحسین شده در سراسر جهان و یک کتاب پرفروش ملی است ، یک اثر جامع در مورد چه گوارا ، شورشی جنجالی ای که آرزوی حماسی او پایان دادن به فقر و بی عدالتی در آمریکای لاتین و کشورهای در حال توسعه از طریق انقلاب مسلحانه بود.
این کتاب زندگی نامه فوق العاده که توسط جان لی اندرسون نوشته شده است زندگی خارق العاده ی چه گوارا را دنبال می کند ، از پرورش آرژانتینی راحت او گرفته تا میدان های نبرد انقلاب کوبا ، از سالن های قدرت در دولت کاسترو گرفته تا مبارزات ناموفق او در کنگو و ترورش در جنگل بولیوی. این کتاب همه چیز را در بر میگیرد.
اندرسون به بایگانی شخصی ای که توسط بیوه ی گوارا نگهداری می شود و اسناد دولت کوبا با دقت محافظت می شود دسترسی بی سابقه ای داشته است.
او مصاحبه های گسترده ای را با رفقای چه گوارا انجام داده است – برخی از آنها برای اولین بار در این کتاب صحبت می کنند – او همچنین با افراد عضو سیا و افسران بولیوی که او را گرفتند نیز مصاحبه کرده است.
اندرسون داستان محل دفن جسد گوارا را یک بار برای همیشه به انتها رساند که منجر به نبش قبر و دفن استخوان های او در ایالت شد. مدتهاست که بسیاری از جزئیات زندگی چه گوارا در پنهان کاری و دسیسه پنهان مانده است.
کتاب چه گوارا با تحقیقات دقیق و پر از اطلاعات انحصاری ، این شخصیت افسانه ای که نماد کمونیسم انقلابی است را به شکلی به عنوان نیرویی در تاریخ تجسم می بخشد که هرگز پیش از این بیان نشده است.

در انبار موجود نمی باشد

توضیحات

چه‌گوارا: زندگی انقلابی

نویسنده
 جان لی اندرسن
مترجم
 علیرضا رفوگران
نوبت چاپ 8
تعداد صفحات 1060
نوع جلد گالینگور
قطع وزیری
سال نشر 1401
سال چاپ اول ——
موضوع
زندگی نامه وخاطرات
نوع کاغذ ——
وزن 0 گرم
شابک
9789643624262
توضیحات تکمیلی
وزن 0.5 کیلوگرم
نظرات (0)

دیدگاهها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “چه‌گوارا: زندگی انقلابی”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خلاصه کتاب PDF

 

 

اطلاعات فروشنده

اطلاعات فروشنده

  • فروشنده: aisa
  • هیچ ارزیابی یافت نشد!
محصولات بیشتر

باستانی‌شناسی پیش از تاریخ بین‌النهرین

14,000 تومان
سرزمین بین النهرین کانون و مرکز اصلی پراکنش فرهنگها و تمدنهای آسیای غربی در تمام دورانهای پیش از تاریخ و تاریخ است. کتاب حاضر که دستاورد سالها تحقیق مؤلف است با این هدف نگاشته شده است تا به این پرسش پاسخ دهد که آیا می توان محوریت و مرکزیت بین النهرین را با توجه به واقعیتهای جغرافیایی و داده های مثبت باستان شناسی به دوره های پیش از تاریخ، به ویژه دوره های پارینه سنگی میانی، نوسنگی و مس سنگی قدیم تعمیم داد. مؤلف این اثر را در چهار فصل به هم پیوسته به رشته تحریر درآورده است و آن را بر اساس دیدگاههای پیشین و با استفاده از داده های بی غرض باستان شناسی تنظیم کرده است.  

سه قصه

7,500 تومان
ناگاه دو کبوتر سفید در آسمان مهتابی شب بال‌کوبان و چرخ‌زنان بر بالای جمعیت شدند و بر شانه‌ی کودکی بنشستند. جمعیت آشفته از این پرواز پراکنده شدند. کودک لبخندی زد و دست بر پَرِ سفید کبوتران کشید. سوار بلند به صدا درآمد «ببینید، آرزوی او برآورده شد، آرزوی داشتن دو کبوتر سفید.» زنی آه‌کشان گفت «راست می‌گوید. بچه‌ام آرزوی دو کبوتر سفید داشت.» جمعیت در ازدحام شد، به دور کودک گرد آمدند.

موسيقي براي آفتاب پرست ها

155,000 تومان

معرفی کتاب موسیقی برای آفتاب پرست ها اثر ترومن کاپوتی

کتاب موسیقی برای آفتاب پرست ها، مجموعه ای از داستان های کوتاه نوشته ی ترومن کاپوتی است که اولین بار در سال 1980 منتشر شد.
کاپوتی در این روایت های جذاب و گزارش گونه، از داستان ها و افرادی واقعی بهره می گیرد و آن ها را با هنر و توانایی مثال زدنی خود در قالب داستان هایی خواندنی ارائه می کند: قاتلی اسرارآمیز، شیوه ای عجیب در کار خود دارد و شخصی به شکلی مریض گونه به وسواس فکری درباره ی کودکی دوازده ساله (که هیچ وقت ملاقاتش نکرده) دچار می شود.
در این کتاب با خود کاپوتی هم آشنا می شویم، چه در حال سیگار کشیدن با مستخدم خانه اش باشد و چه در حال گپ و گفت با مرلین مونرو.
کتاب موسیقی برای آفتاب پرست ها، اثری دلنشین از نویسنده ای است که هنوز هم به عنوان یکی از بزرگترین چهره های ادبی و اجتماعی آمریکا در نظر گرفته می شود.

بی‌نهایت بلند و به غایت نزدیک

240,000 تومان
آن بعدازظهر گرم و دم کرده‌ی شهریورماه یادتان است؟ جلوی تلویزیون نشسته بودیم و به تصاویر خیره شده بودیم. انگار فیلمی علمی تخیلی نمایش داده می‌شد. بیگانگان به شهر نیویورک حمله کرده بودند و هدف‌شان ساختمان‌های تجارت جهانی بود. خبرنگار جلوی دوربین ایستاد، خبر حمله‌ی تروریستی را اعلام کرد. بناهای بلندمرتبه فرو ریخت و جهان در آستانه‌ی قرن بیست‌و‌یکم برای همیشه دیگرگونه شد. اگر دل‌تان برای آن بعدازظهر شهریورماهی و لحظات نفس‌گیرش تنگ شده، رمان جاناتان سفران فوئر، «بی‌نهایت بلند و به غایت نزدیک» را بخوانید. رمان، داستان پسر بچه‌ی نه‌ساله‌ای است به نام اسکار شل که در روز حمله‌ی گروه تروریستی القاعده به برج‌های تجارت جهانی نیویورک پدرش را از دست می‌دهد. عمده‌ی تلاش او صرف این می‌شود که قفل آن کلید اسرارآمیزی را که پدرش برایش گذاشته پیدا کند. رمان سفران فوئر خوانندگان بسیاری پیدا کرد. فیلمی نیز به کارگردانی استیون دالدری با بازی تام هنکس، ساندرا بولاک و ماکس فون سیدو ساخته شد. منتقدان بسیاری لب به تحسین و ستایش‌ از رمان گشودند. به چشم آن‌ها نویسنده توانسته حادثه‌ای را که روح مردم جهان را زخمی و آزرده کرده دست‌مایه‌ی رمانی کاملا انسانی کند. رمانی که از مرگ و فقدان به زندگی می‌رسد؛ به رهایی، بخشش و پذیرش.
سفارش:1
باقی مانده:2

جنگولک‌بازی‌های جناب تام 4/ جناب تام یاد می‌گیرد بچه‌ی خوبی باشد

70,000 تومان

بخشی از کتاب جنگولک بازی‌های جناب تام 4

  یک روز که جناب تام رفت تا نامه ها را از صندوق پست در بیاورد، پاکت نامه پر زرق و برقی دید. روی آن اسم آنجلا ثراگمورتون نوشته شده بود. آنجلا که خانه را از بالا تا پایین حسابی تمیز کرده و برق انداخته بود؛ داشت روی مبل خستگی در می کرد ولی این نامه مهمی بود و باید زود جواب اش را می‌داد، دعوت نامه ملکه برای مهمانی عصرانه قصر! به آنجلا اجازه داده بودند یک همراه با خود ببرد. آنجلا که می دانست  ملکه به ادب و نزاکت خیلی اهمیت می دهد، به خاطر همین زود از جایش بلند شد و نامه تشکری برای او نوشت. آنجلا تمام تلاشش را کرده بود تا جناب تام را درست بار بیاورد. جناب تام بیش تر وقت ها با ذوق و شوق توی کارهای خانه کمک می کرد. گاهی هم دو تا کار را همزمان انجام می‌داد. ولی حالا که قرار بود به ملاقات ملکه بروند، لازم بود جناب تام چیزهای بیش تری درباره رفتار درست و آداب معاشرت یاد بگیرد. آنجلا دوستش را برای عصرانه دعوت کرد به جناب تام گفت: فکر کن او ملکه است و چیزهایی را که یادت داده ام تمرین کن. جناب تام یاد گرفته بود که یک لبخند زیبا همیشه به کار می آید. تام دوست داشت دیگران را خوشحال کند و دلش می خواست بچه خوبی باشد، به خاطر همین وقتی مهمان آنجلا کمی ناخوش شد جنابتان مهربان چشم از او بر نمی داشت. قبل از روز مهمانی آنجلا چیزهایی درباره آداب غذا خوردن به تام یاد داد: وقتی بهت کیک تعارف می کنند بر می داری و می‌گویی متشکرم، حواست هم باشد خورده هایش را روی زمین نریزی. هنوز خیلی چیزها بود که جناب تام باید یاد می‌گرفت. ولی تا همین جا هم از پیشرفت خودش خیلی راضی بود. آنجلا هم فکر می کرد او به تمرین بیشتری نیاز دارد. آنجلا حسابی ناامید و کلافه شده بود. دیگر وقت نداشتند و جناب تام هم از چیزی که بود بهتر نمی‌شد. آنجلا و جناب تام چمدان هایشان را بستند و راه افتادند. آنجلا خیلی هیجان زده بود ... جناب تام هم همین طور.
سفارش:0
باقی مانده:1

من و دارو دسته ی راهزن‌ها 2: سرانجام دوباره دزدیده شدم!

80,000 تومان

در بخشی از کتاب من و دار و دسته راهزن‌ها - جلد دوم می‌خوانیم

آزادی راهزنی چنان طعم باشکوهی دارد که من حتی جرئت نکرده بودم به آن فکر کنم. عضلات شکمم واقعاً به این خنده‌‏ها نیاز داشتند. دستگاه گوارشم در انتظار ساندویچ راهزنی و آب‏نبات‌‏های تازه‌غارت‌شده بود. ریتم طبیعی شبانه‌‏روزیم دلتنگ شب‏‌نشینی‌‏ها و بیدار شدن‌های دیروقتِ صبح بود. دلتنگ زمان‏‌هایی که کَلّه درِ گوشم جوک‏‌های خنده‏‌دار زمزمه می‌‏کرد و من از شکاف چادر، علف‏‌هایی را تماشا می‌‏کردم که در باد می‌‏رقصیدند. دلم برای آتش اردوگاه و داستان‌‏های پُرهیجان و واقعی راهزن‌‏های پارسال لک زده بود. با همه‌‏ی وجود دلتنگ حوادث غیرمنتظره و پُررمزورازی بودم که روزانه در زندگی راهزن‌‏ها اتفاق می‏‌افتاد. خانواده‏‌ی پیرات نگذاشتند آن‏قدرها هم برای شروع دوباره انتظار بکشم. فن جدیدی را امتحان کردیم که زیرمجموعه‌‏ی مدل راهزنی رو در رو بود و عملیات دختری در خطر نام داشت. باید با کوله‏‌پشتیِ هِلو کیتی و جعبه‏‌ی ویولنم کنار جاده می‏‌ایستادم و تا آن‏جا که می‌‏توانستم قیافه‌‏ی دختر تنها و غمگین به خود می‌‏گرفتم. ویولن داخل جعبه نبود. آن را در جای خوبی در ماشین راهزنی پنهان کرده بودم. اگر دیوانه‌‏ای می‌‏آمد و ترمز نمی‌‏گرفت، مجبور بودم بپرم وسطِ جدول. باید نقش دختری را بازی می‌‏کردم که می‏‌خواسته با اتواستاپ خودش را به خانه برساند، اما وسط راه قال گذاشته شده. حتی برای این‏که جوان‏‌تر به نظر بیایم، هیلدا موهام را بافته بود. هِلّه خندید و ادای چشم‏‌های بامبی‌وار و صدای جیغ‏‌جیغوی من را درآورد. وقتی در ماشین نشسته بودیم و چشم‏‌هامان در پی جای مناسبی برای غارتِ بعدی بود، گفت: «چه شانسی آوردی پارسال دزدیدیمت.»