اسلام میان حقیقت و تجلی تاریخی

کتاب اسب های لگام گسیخته یوکیو میشیما دومین رمان در چهارگانگی استادانه او ، دریای باروری است. باز هم با شیگکونی هوندا روبرو می شویم که این داستان حماسی را روایت می کند که به اعتقاد او تناسخ پی در پی دوست کودکی اش کیوکی ماتسوگه است.شیگکونی هوندا ، شخصیتی که در Spring Snow ، اولین رمان این چرخه نقش برجسته ای داشت ، دوباره به عنوان قاضی و بعدا وکیل در اینجا ظاهر می شود. در سال 1932 ، شیگئوکی هوندا به قاضی اوزاکا رسید. هوندا با اطمینان از اینکه یک انقلابی راستگرای جوان ، ایسائو ، تناسخ دوستش کیوکی است ، خود را متعهد می کند تا جوانان را از مرگ نابهنگام نجات دهد. ایسائو ، توسط پدری که اخلاق سامورایی باستان را به او القا کرد ، به تعصب وطن پرستی سوق داده شد ، توطئه ای خشن علیه صنعتگران جدید ترتیب می دهد که به اعتقاد او قدرت قانونی امپراطور را غصب می کنند و تمامیت ملت را تهدید می کنند. اسبهای فراری شرح وقایع توطئه است - رمانی در مورد ریشه ها و ماهیت تعصب ژاپنی در سالهایی که منجر به جنگ شد.این رمان جذاب ژاپنی را می توانید با ترجمه روان غلامحسین سالمی تهیه نمایید. رمانی که به شرح وقایع توطئه آمیز در مورد ریشه ها و ماهیت تعصب ژاپنی در سالهایی که به جنگ منجر شد می پردازد - دورانی که افسردگی ، تغییرات اجتماعی و خشونت سیاسی در آن مشخص شده است.

معرفی کتاب مجموعه آثار شاملو – دفتر سوم آن چه در این مجموعه آمده، قطعات پراکنده یی ست که در طول سالیان دراز و در فرصت های مختلف به فارسی برگردانده شده است. آن گاه که سخن از یک دوره ی سی ساله ی کار مطبوعاتی پیش می آید، جوان کتابخوان امروزی که صفحات هنر و اندیشه ی مطبوعات کنونی را حتا به عنوان یک «حداقل» هم نمی پذیرد، به هیچ روی نمی تواند وضع مطبوعات را در سال های آغاز آن دوره در نظر آورد. در واقع، سی سال پیش از تاریخ این یادداشت به وجود آوردن یک نشریه ی ملی کاری به تمام معنا «ناممکن» بود. این چنین نشریه یی یا می بایست متکی به گروهی خواننده ی علاقه مند باشد تا بتواند با تعادل هزینه و درآمدش، انتشار یابد؛ که چنین «خواننده گانی» وجود نداشت. یا می بایست به سرمایه یی متکی باشد و از زیان مالی نهراسد تا به تدریج بتواند خواننده گانی برای خود دست و پا کند؛ که چنین سرمایه یی در اختیار نبود. به عبارت دیگر: آن را که شور و هدف بود وسیله نبود و آن را که وسیله بود غم فرهنگ و هنر نبود. مسأله ی دیگر این بود که ما جوانان آن روز تجربه یی هم در کار خود نداشتیم؛ که آن را که تجربه یی داشت، سرمایه ها و سیاست ها پیشاپیش به بذل مال خریده بودند. گمنامانی بودیم که سرمایه و پشتیبان مان تلاش خودمان بود. به جایی راه مان نمی دادند و حرف مان را نمی شنیدند یا به ریشخندمان می گرفتند. پس راه چاره منحصر به فرد بود: نخست به وجود آوردن نشریه یی و پس از آن گرد آوردن خواننده گانی. اما نکته این بود که عرضه ی شعر و ادبیات انقلابی ما تنها در نشریه یی امکان داشت که پیشاپیش در جامعه گروهی خواننده بر خود گرد آورده باشد.