کتاب انتری که لوطی اش مرده بود

معرفی کتاب پرواز را به خاطر بسپار پرواز را به خاطر بسپار یکی از بزرگترین رمان های پس از جنگ دو جهانی است که بیش از چهار میلیون نسخه از آن تا کنون در زبان انگلیسی به فروش رفته و تقریبا به همه زبانهای مهم دنیا ترجمه شده است. استقبال جهانیان از این رمان بزرگ به دلیل قدرت بی نظیر نویسنده آن در توصیف آدم ها و صحنه های زندگی آدم هاست. این رمان شعری است ناب درباره خشونتی که کودکی معصوم،خیالپرداز و شاعر متحمل میشود،سفری است مصیبت زده،غمبار و واقع بینانه در روح انسان ها و حماسه خوابی است کابوس زده که هنوز بشریت به طور کامل از آن بیدار نشده است. علاوه بر اینها،این رمان یکی از زیباترین رمان های جهان است و بر غم این زیبایی،سراسر واقعی است.

معرفی کتاب ورق پاره های زندان "ورق پاره های زندان" اثری است معروف از "بزرگ علوی" که پنج داستان کوتاه از وی در زمانی که دوران محکومیتش را سپری می کرد، در بردارد. این داستان ها با عناوین "پادنگ"، "ستاره دنباله دار"، "انتظار"، "عفو عمومی" و "رقص مرگ" پنج داستان مجموعه ی "ورق پاره های زندان" را تشکیل می دهند که "بزرگ علوی" آن ها را در فاصله ی سال های 1316 تا 1320 در زندان قصر به رشته ی تحریر درآورد. وی در مدت این چهار سال، از هر چیزی که می شد روی آن نوشت، برای به نگارش درآوردن داستان هایش استفاده می کرد و این اشیا که گاه پاکت سیگار و گاه تکه ورق هایی پاره بودند، به "ورق پاره های زندان" مشهور شدند. داستان های "ورق پاره های زندان"، برگرفته از واقعیت زندگی افراد است و "بزرگ علوی"، به عنوان یک نویسنده ی سیاسی و اجتماعی، تلاش کرد تا شرایط سیاسی آن زمان را در کنار وضعیت زندانیان، به خوبی توصیف کند. هر کدام از قصه ها با خط داستانی گیرای خود، خواننده را مجذوب می کنند و داستان اول با عنوان "پادنگ" قصه ی مردی است که قاتل بودن او مشخص نیست اما به جرم قتل به زندان افتاده است. "ستاره دنباله دار" داستان فردی انقلابی است که در روز عروسی اش دستگیر و روانه ی زندان می شود و "انتظار" داستان یک زندانی است که دچار جنونی متفاوت از دیگران گشته است. "عفو عمومی" به این مساله می پردازد که همه ی زندانیان اعم از عادی و سیاسی، تمام فکرشان متوجه عفو است و "رقص مرگ" داستان مردی است که عاشق یک زن شده و حبس کشیدن به جای معشوقه را به جان می خرد.

معرفی کتاب مجموعه آثار شاملو – دفتر سوم آن چه در این مجموعه آمده، قطعات پراکنده یی ست که در طول سالیان دراز و در فرصت های مختلف به فارسی برگردانده شده است. آن گاه که سخن از یک دوره ی سی ساله ی کار مطبوعاتی پیش می آید، جوان کتابخوان امروزی که صفحات هنر و اندیشه ی مطبوعات کنونی را حتا به عنوان یک «حداقل» هم نمی پذیرد، به هیچ روی نمی تواند وضع مطبوعات را در سال های آغاز آن دوره در نظر آورد. در واقع، سی سال پیش از تاریخ این یادداشت به وجود آوردن یک نشریه ی ملی کاری به تمام معنا «ناممکن» بود. این چنین نشریه یی یا می بایست متکی به گروهی خواننده ی علاقه مند باشد تا بتواند با تعادل هزینه و درآمدش، انتشار یابد؛ که چنین «خواننده گانی» وجود نداشت. یا می بایست به سرمایه یی متکی باشد و از زیان مالی نهراسد تا به تدریج بتواند خواننده گانی برای خود دست و پا کند؛ که چنین سرمایه یی در اختیار نبود. به عبارت دیگر: آن را که شور و هدف بود وسیله نبود و آن را که وسیله بود غم فرهنگ و هنر نبود. مسأله ی دیگر این بود که ما جوانان آن روز تجربه یی هم در کار خود نداشتیم؛ که آن را که تجربه یی داشت، سرمایه ها و سیاست ها پیشاپیش به بذل مال خریده بودند. گمنامانی بودیم که سرمایه و پشتیبان مان تلاش خودمان بود. به جایی راه مان نمی دادند و حرف مان را نمی شنیدند یا به ریشخندمان می گرفتند. پس راه چاره منحصر به فرد بود: نخست به وجود آوردن نشریه یی و پس از آن گرد آوردن خواننده گانی. اما نکته این بود که عرضه ی شعر و ادبیات انقلابی ما تنها در نشریه یی امکان داشت که پیشاپیش در جامعه گروهی خواننده بر خود گرد آورده باشد.

معرفی کتاب اهریمنان نئو لیبرالیسم پرسش محوری کاتسکو در کتاب اهريمنان نئولیبرالیسم این است: چگونه می‌توان از قسمی الهیات و به ویژه الهیات «سیاسی» در رابطه با نئولیبرالیسم سخن گفت؟ آیا این نظام منحصرا دل‌مشغول دغدغه‌های اقتصادی و بازار آزاد نیست؟ پاسخ کاتسکو روشن است: خیر. با ارائه تعریفی جدید و عام‌تر از خود حوزۀ «الهیات سیاسی» به مفهوم مطالعه نظام‌های مشروعیت و بازصورت‌بندی نئولیبرالیسم به مثابه پارادایم الهیاتی، دوگانه‌های متعارف الهیاتی/سکولار و نیز اقتصادی/سیاسی در قامت دوگانه‌هایی کاذب به کناری رفته و با نظمی مواجه می‌شویم که محدود به عدم دخالت دولت در اقتصاد نیست، مانند آنچه در فن بیان سطحی لیبرتارین ادعا می‌شود و تلاش‌ها برای مقابله با این نظام از طریق تقویت سیاست‌گذاری دولتی نظیر نئوفوردیست‌هایی مانند سندرز آن را بازتولید می‌کند، بلکه با چارچوب‌بندی مجدد هر دو قلمرو اقتصادی و سیاسی بر همه حوزه‌های حیات اجتماعی – نه فقط دولت و اقتصاد، بلکه دین، ساختار خانواده، اعمال جنسی، روابط جنسیتی و نژادی سازی- به وسيله منطق اهریمن‌انگاری حکم می راند.