کتاب دیوان شاه نعمت اله ولی

کتاب مبانی آفرینش ملودی در آهنگ سازی نوشته محمدرضا آزاده فر توسط انتشارات مرکز با موضوع هنر، موسیقی، آهنگ سازی به چاپ رسیده است. اگرچه تعداد اصوات سازها محدود است و دامنه‌ی صوتی حنجره‌ی انسانی از آن هم محدودتر، یکی از شگفت‌آورترین توانایی‌هایی که در نهاد انسان وجود دارد بهره‌برداری از این محدودیت برای خلق آثار نامحدود موسیقایی است. آوازی ساده شامل تنها ده نت، امکان تبدیل‌شدن به بیش از شصت میلیون ملودی متفاوت را دارد. اما در ابتدای کارِ یک آهنگ‌ساز جوان، معمولاً ایده‌های موسیقایی به‌راحتی از ذهن او به روی کاغذ یا ساز او جریان نمی‌یابد. او احتیاج دارد ابزاری برای شروع جریان آفرینش خویش در دست داشته باشد تا با کمک آن بتواند عوامل متشکله‌ی موسیقی مانند ملودی، ریتم، هارمونی، واسطه‌های اجرای موسیقی و غیره را بهره‌برداری و کنترل کند. از جهت اینکه خاستگاه «فرم»، «هارمونی»، «کنترپوان» و «ارکستراسیون» تا حد زیادی تمدن غربی بوده است تاکنون منابع بی‌شماری در این موضوعات به زبان‌های خارجی منتشرشده است، اما کتاب مستقل در مورد ملودی در آهنگ‌سازی کمیاب است و موضوع ملودی اغلب در حاشیه‌ی موضوعات دیگر مورد بررسی قرار گرفته است. توجه فرهنگ‌های موسیقایی ایرانی، هندی، ترکی و عربی به ملودی بسیار متفاوت از فرهنگ‌های غربی است. ذائقه‌ی شنیداری شنوندگان این فرهنگ‌ها تا حد زیادی طلب‌کننده‌ی ملودی در آثار است. کتابی که پیش روی شماست براساس ضرورت پرداختن به این موضوع نوشته شده است. معرفی مباحث کتاب مبانی آفرینش ملودی ساختمان ملودی ملودی از دیدگاه شنونده بسط و گسترش ملودی و کلام ملودی در ترکیب سازه ها ملودی و فرم منابع الهام ملودی شیوه کار آهنگ سازان

«جيمز هاؤز خيلي خوب خواننده را راهنمايي مي‌کند... و با آوردن مثال‌هاي امروزي نشان مي‌دهد تاريخ آلمان، از گذشته‌هاي دور تا همين اواخر، باعث شده اين کشور، اگر نگوييم بازيگر کليدي، دست‌کم بايد بگوييم يکي از بازيگران کليدي رهبري جهان باشد». نشريه‌ي بوک‌ليست مؤلف در اين تاريخ فشرده‌ي درخشاني که توجه صدها هزار خواننده را به خود جلب کرده مي‌نويسد «مطالعه‌ي گذشته سودي ندارد مگر آن که به روشن شدن امروز کمک کند». جيمز هاؤز (1960) زبان و ادبيات آلماني را در دانشگاه‌هاي آکسفورد و کالج دانشگاهي لندن خوانده، و بعد در دانشگاه‌هاي مينوث، شفيلد و سوانزي زبان آلماني تدريس کرده است. او در سال 2015 نامزد جايزه‌ي کتاب‌هاي سياسي سال شد.