کتاب راسل قدم اول

معرفی کتاب مجموعه اشعار نیما یوشیج (طاهباز) علی اسفندیاری با نام هنری نیما یوشیج، بنیان گذار و پدر شعر نوی فارسی و داستان نویس و نمایش نویس شهیر ایرانی است که عمده ی شهرتش، درخشش نام او به عنوان شخصی است که قالب های سنتی و کهن اشعار پارسی را در فضایی که هیچ پیشرفتی برای شعر تصور نمی شد، به چالش کشید و صفحه ای جدید در کتاب ادبیات و شعر ایرانی گشود. واضح است که وی مدت زمان زیادی را برای خلق این قالب سپری کرد و مثل تمام نوآوران جهان، مخالفان و موافقان خود را داشت. نیما برای رسیدن به این قالب، مرحله به مرحله با جایگزین کردن متغییرها سبک جدیدی را ابداع کرد که از شجاعت فکری و قلم او ناشی می شد. وی ابتدا به سرودن در قالب و معنای سنتی پرداخت؛ سپس سرودن درقالب شعر کهن با مضامین نو را در پیش گرفت و نهایتا از دل قالب های کهن، فرزند شعر نو را که هم در سبک و هم در مضمون جدید بود به ادبیات ایران معرفی کرد.نیما شاعری پرکار و فعال بود که اشعار زیادی را طی سالیان فعالیت هنری از خود بر جا گذاشت اما پس از وفاتش، این آثار به صورت پراکنده موجود بود و برخی از اشعار دست نویس وی مفقود شد. لذا سیروس طاهباز، نویسنده و مترجم بزرگ کشور که از شیفتگان نیما یوشیج محسوب می شود، کار جمع آوری آثار او را در کنار چند تن از نزدیکان نیما برعهده گرفت و سرانجام مجموعه ی کامل اشعار نیما یوشیج را با همکاری انتشارات نگاه، منتشر ساخت. از دفاتر مشهور این مجموعه می توان به امید پلید، گل مهتاب، خواب زمستانی، من لبخند، مرغ غم، چشمه ی کوچک، از ترکش روزگار، خانواده ی سرباز، مثنوی رنگ پریده، پانزده سال گذشت و خوشی من اشاره کرد.

“هوای تازه” کتابی است از شاعر ایرانی نامدار، “احمد شاملو” که با خلاقیت هایش در عرصه ی شعر و ادب، نام خود را در تاریخ ادبیات ایران جاودان کرد. او که جرقه ی انواع خلاقیت ها را در شعر، نثر و ترجمه ی آثار ادبی در دهه ی سی شمسی داشت، اسب چموش واژه را چنان به خدمت قلم درآورد که تا امروز نیز کاروان شعر نو و سپید، از پیشتازی اشعار وی در عرصه ی ادبیات، در شگفت است. ”هوای تازه” که نخستین بار در اواسط دهه ی سی، از “احمد شاملو” به چاپ رسید، همچون آیینه ای شفاف بود که اوضاع ادبی زمانه را در خود بازتاب می داد و هنوز هم مخاطب با نگاه کردن در این آیینه ی جادو، تاریخ زنده ای از شعر و شور می بیند که با قدرت شاعری “احمد شاملو” عجین شده است. “هوای تازه” که گلچینی از با شکوه ترین و تاثیرگذارترین اشعار “احمد شاملو” می باشد، آثاری را شامل شده که اوج هنری قلم وی را به تصویر می کشد. اشعار این مجموعه که به شکل نثرگونه از قلم او تراوش کرده اند، نمونه های درخشانی از شعر نوی شاملویی هستند و درون مایه ی این اشعار، اندیشه و طرز تفکر “احمد شاملو” را تا حد زیادی نمایان می کند. همچون دیگر آثار به جا مانده از “احمد شاملو”، “هوای تازه” نیز یک اثر دلنشین و روح نواز است که با در برگرفتن طیف گسترده ای از موضوعات، به هیچ عنوان یک اثر یکنواخت و قابل پیش بینی به حساب نمی آید؛ هر قطعه حال و هوای مخصوص به خود را دارد و حرف تازه ای از اندیشه ای استوار را به میان می آورد که خواندنش ذهن را جلا می بخشد. .

معرفی کتاب دنیای این روزای من. در عرصه ی ترانه سرایی معاصر، روزبه بمانی شاعر جوان و خوش ذوق کشور، نامی درخشان با کارنامه ای زرین محسوب می شود. وی که سرودن ترانه را از سن نوزده سالگی آغاز کرده است، به موفقیت هایی در این عرصه دست یافته که کمتر شاعری با سن او چنین دستاورد هایی داشته است. سبک شعری ظریف و خاص او همراه با محتوای عاشقانه و دلنشین توجه بسیاری از خوانندگان را به خود جلب ساخته و از حیث همکاری با خوانندگان بزرگ کشور، جز ترانه سرایان موفق محسوب می شود. نام روزبه بمانی چندین و چندبار در نظرسنجی های مختلف به عنوان بهترین ترانه سرای سال از سوی مردم انتخاب شده است. مجموعه ترانه های روزبه بمانی در سال نود و پنج توسط انتشارات نگاه به چاپ رسید که با استقبال عمومی مواجه شد و در مدت کمی چندین بار تجدید چاپ شد. دنیای این روزای من نام این مجموعه ترانه بوده که دویست و پنجاه ترانه ی او که طی پانزده سال فعالیت هنری سروده در آن گردآوری شده است. تعداد زیادی از این ترانه ها توسط خوانندگان مطرح ایرانی انتخاب و خوانده شده که از معروف ترین آن ها به ترانه های شکنجه گر، نابرده رنج، تاوان، دزیره، پیله های پرواز، تصویر رویا، اعجاز، اینجا چراغی روشنه، هر جای دنیایی دلم اونجاست، پرستش، قهوه قجری، سلول بی مرز، سراب ردپای تو، تکیه بر باد، بهشت و یه تیکه زمین می توان اشاره کرد. روزبه بمانی سبک و لحن خاص خود را دارد و هنوز در اشعار او ردپای عشق های کلاسیک و عاشقانی یافت می شود که حتی در گلایه و اعتراض به معشوق زبان به درشتی نمی گشایند و آداب و خضوع در برابر معشوق را حفظ کرده اند. گزیده ی ترانه های عاشقانه ی روزبه بمانی در یک مجلد چهارصد و هفتاد و هشت صفحه ای در اختیار دوست داران شعر و ترانه قرار گرفته است. ترانه های روزبه بمانی در سال نود و پنج توسط انتشارات نگاه به چاپ رسید که با استقبال عمومی مواجه شد و در مدت کمی چندین بار تجدید چاپ شد. دنیای این روزای من نام این مجموعه ترانه بوده که دویست و پنجاه ترانه ی او که طی پانزده سال فعالیت هنری سروده در آن گردآوری شده است. تعداد زیادی از این ترانه ها توسط خوانندگان مطرح ایرانی انتخاب و خوانده شده که از معروف ترین آن ها به ترانه های شکنجه گر، نابرده رنج، تاوان، دزیره، پیله های پرواز، تصویر رویا، اعجاز، اینجا چراغی روشنه، هر جای دنیایی دلم اونجاست، پرستش، قهوه قجری، سلول بی مرز، سراب ردپای تو، تکیه بر باد، بهشت و یه تیکه زمین می توان اشاره کرد. روزبه بمانی سبک و لحن خاص خود را دارد و هنوز در اشعار او ردپای عشق های کلاسیک و عاشقانی یافت می شود که حتی در گلایه و اعتراض به معشوق زبان به درشتی نمی گشایند و آداب و خضوع در برابر معشوق را حفظ کرده اند. گزیده ی ترانه های عاشقانه ی روزبه بمانی در یک مجلد چهارصد و هفتاد و هشت صفحه ای در اختیار دوست داران شعر و ترانه قرار گرفته است.