کتاب شعر زمان ما 9 سید علی صالحی

معرفی کتاب پک نمایشنامه های ساعدی 12 جلدی. پک نمایشنامه های ساعدی 12 جلدی نمایشنامه های غلامحسین ساعدی در دهه های چهل و پنجاه تا امروز به دلیل تو جه شان به سوژه های اجتماعی و سیاسی و همچنین به دلیل نگارش مینی مالیستی و ساده شان، این بخت را داشته اند که بارها و بارها توسط گروه های تئاتری آماتور و حرفه ای روی صحنه بروند. هم نمایشنامه های نمادین او و هم نمایشنامه های واقع گرایانه اش همواره آیینه ی تمام نمای جامعه ایرانی بوده اند، آیینه ای که هراس ها و مصائب دوران خود را به خوبی منعکس کرده اند . .

معرفی کتاب شلغم میوه بهشته کتاب «شلغم میوه بهشته» نوشته علی محمد افغانی توسط انتشارات نگاه منتشر شده است. نویسنده این کتاب یعنی محمد علی افغانی متولد سال هزار و سیصد و سه در شهر کرمانشاه و نگارنده اولین داستان واقعی به نام شوهر آهو خانم است. افغانی عضو سازمان نظامی حزب توده ایران بوده که در سال هزار و سیصد و سی و سه دستگیر شده و در زمان پهلوی پنج سال را داخل زندان سپری نموده است. او هم چنان در آمریکا زندگی می نماید و به سبب مجوز نگرفتن اثرهای جدیدش از سمت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سرگرم نوشتن به زبان انگلیسی است. داستان فوق درباره ی سرنوشت دو خانواده می باشد که در خانه ای کهن و کوچک زندگی می نمایند. این دو خانواده از لحاظ سلایق زندگی وضعیت بسیار مختلف و متفاوت از هم دارند. براتعلی و نرگس و فرزندشان عابدین داخل اتاق شمالی زندگی می نمایند و در روبروی آن خانواده مشهدی محرم زندگی می کنند. اصل داستان درمورد عابدین و پسربچه دوازده ساله می باشد که هر روز نسبت به ایام پیش چاقتر می شود. تا اندازه ای که وزن او به صد کیلو رسیده برای آنکه او علاقه بسیار به میل کردن شلغم دارد. زندگی اطرافیان همچنان متاثر بر این بیماری او قرار گرفته و همه به صورتی در فکر چاره می باشند.

معرفی کتاب مجموعه آثار شاملو – دفتر سوم آن چه در این مجموعه آمده، قطعات پراکنده یی ست که در طول سالیان دراز و در فرصت های مختلف به فارسی برگردانده شده است. آن گاه که سخن از یک دوره ی سی ساله ی کار مطبوعاتی پیش می آید، جوان کتابخوان امروزی که صفحات هنر و اندیشه ی مطبوعات کنونی را حتا به عنوان یک «حداقل» هم نمی پذیرد، به هیچ روی نمی تواند وضع مطبوعات را در سال های آغاز آن دوره در نظر آورد. در واقع، سی سال پیش از تاریخ این یادداشت به وجود آوردن یک نشریه ی ملی کاری به تمام معنا «ناممکن» بود. این چنین نشریه یی یا می بایست متکی به گروهی خواننده ی علاقه مند باشد تا بتواند با تعادل هزینه و درآمدش، انتشار یابد؛ که چنین «خواننده گانی» وجود نداشت. یا می بایست به سرمایه یی متکی باشد و از زیان مالی نهراسد تا به تدریج بتواند خواننده گانی برای خود دست و پا کند؛ که چنین سرمایه یی در اختیار نبود. به عبارت دیگر: آن را که شور و هدف بود وسیله نبود و آن را که وسیله بود غم فرهنگ و هنر نبود. مسأله ی دیگر این بود که ما جوانان آن روز تجربه یی هم در کار خود نداشتیم؛ که آن را که تجربه یی داشت، سرمایه ها و سیاست ها پیشاپیش به بذل مال خریده بودند. گمنامانی بودیم که سرمایه و پشتیبان مان تلاش خودمان بود. به جایی راه مان نمی دادند و حرف مان را نمی شنیدند یا به ریشخندمان می گرفتند. پس راه چاره منحصر به فرد بود: نخست به وجود آوردن نشریه یی و پس از آن گرد آوردن خواننده گانی. اما نکته این بود که عرضه ی شعر و ادبیات انقلابی ما تنها در نشریه یی امکان داشت که پیشاپیش در جامعه گروهی خواننده بر خود گرد آورده باشد.