مجموعه اشعار حمید مصدق

کتاب قلبم را در دشت لیلی به خاک بسپار، نوشته‌ی مارک کوکیس، ریچارد ماهونی و کارلوتا گال، ترجمه‌ی محمد قراگوزلو و منتشر شده توسط انتشارات نگاه، داستانی پرماجرا و جذاب از زندگی نخستین عضو آمریکایی القاعده را روایت می‌کند.در این کتاب، ما با جان، یک جوان آمریکایی آشنا می‌شویم که تغییر مذهب می‌دهد و به اسلام می‌پیوندد و نام "سلیمان الفارس" را برای خود انتخاب می‌کند. او به منظور فراگیری زبان عربی و عمق بخشیدن به مطالعات اسلامی، به کشور یمن سفر می‌کند و پس از چندین سفر بین یمن و آمریکا، در نهایت به پاکستان می‌رود و در نهایت به افغانستان می‌پیوندد تا در جبهه‌ی طالبان در دفاع از آرمان‌های اسلامی شرکت کند.داستان او روز به روز شاهد جنگ و فداکاری جنگجویانی است که زندگی خود را در این راه از دست داده‌اند. او از آمریکا و سیاست‌های آن متنفر است و آن را مسئول تمام جنگ‌ها می‌داند...در این کتاب شما به عمق روحیات جان و چالش‌های او در اطراف دنیای اسلامی و جنگ‌های پیچیده‌ای که درگیر شده‌است، می‌پردازید. این داستان الهام‌بخش و جذاب با جزئیات زندگی و ماجراهای او، خوانندگان را به تأمل و تامل در مسائل اسلامی و جهانی می‌کشاند.

معرفی کتاب درآمدی بر اندیشه سیاسی آنتونیو گرامشی بی تردید آنتونیو گرامشی (۱۸۹۱-۱۹۳۷)، اندیشمند مارکسیست ایتالیایی، را باید در زمره برجسته ترین متفکران معاصر دانست که میان تأملات نظری و افکار و عقاید وی با زندگی و حیات عملی و مبارزاتش در جنبش کارگری ایتالیا در نقش روشنفکر انقلابی طبقه کارگر و در مقام یک انقلابی حرفه ای به معنای مبسوط کلمه پیوندی تنگاتنگ و ناگسستنی وجود دارد. از یک سو واکاوی طیف گسترده آثار و نوشته های به جامانده از وی سیمای یک فیلسوف، یک ژورنالیست، یک تئوریسین و یک استراتژیست و گاه یک آکادمیسین را از او به نمایش می گذارد و از دیگر سو شخصیت او را در نقش فعال جنبش کارگری، دبیر کل حزبی سیاسی و مبارزی ضدفاشیسم نمایان و برجسته می سازد. این دو چهره ژانوسی طی چند دهه گذشته دائما برساخته میشوند و گاه به مناقشه های نظری شورانگیزی انجامیده اند.

معرفی کتاب زوال خانواده دلیان ...بیش از بیست سال بود که خانوادۀ دلیان با مجتمع عظیم کشاورزی شان خار چشم مردم ده بودند. خودشان را همه کاره و به روایتی صاحب اختیار ده می دانستند. جان مردم از دست این خانواده به لبشان رسیده بود. در مواقعی که دهقانان به پول احتیاج داشتند، آنها به بهانۀ کمک و دستگیری از روستاییان تنگدست در مقابل سفتۀ بدون سررسید به آنان پول قرض میدادند و بعدا هنگامی که در می یافتند دهقانان برای بازپرداخت قرضشان پولی در بساط ندارند، سفته هایشان را به اجرا می گذاشتند و از این طریق زمین های مزروعی ده را یکی پس از دیگری تصاحب می کردند. زمین های دولتی نیز از دست درازی آنها مصون نبود. بدین ترتیب ثروت خانوادۀ دلیان روز به روز انباشه تر می شد و نفوذشان نیز روز به روز بالا می گرفت. دهبان ها همیشه از بین ایادی آنها انتخاب می شدند، بخشدارها و فرماندارها با آنها ارتباطی نزدیک داشتند و مرتبا مهمانشان بودند و پلیس نیز هر گاه لازم می شد یکی از دهقانان سرکش را دستگیر کند نخست با آنها مشورت می کرد... . اما این آخر ماجرا نیست....

معرفی کتاب 81490 آنچه کتاب 81490 می خوانید «سرگذشتی» نیست که براساس زندگی در بازداشتگاه های تمرکز اسیران نوشته شده باشد. نیز این اوراق از آنچه در «اردوگاه های مرگ» شنیده و دیده شده یا خود بر سرگذشته است روایتی نمی کند. این اوراق، تنها و تنها رونویس چیزهایی است که من در جریان یک سال گرفتاری خویش، در سلول انفرادی و اردوگاه های کار اجباری، شتاب آلوده بر پاره کاغذهایی یادداشت کرده، توفیق یافته ام از شبیخون های مکرر زندانبانان شان درامان نگه دارم بی آن که اکنون، هیچ گونه دستی در آن برده باشم حتا در نحوه ی بیان آن. در این یادداشت ها، بیش از هر چیز روی سخن با عزیزانی است که من در طاقت فرساترین لحظات آن آزمایش محنت بار، احساس می کردم که آن گونه سخت به دستان کودکانه شان آویخته ام. با دست راستم به دستان ایزابل و به دستان ژروم با دست چپم،ما می خواهیم که، دست کم، فرزندان ما از آنچه برما گذشته است آگاه باشند و این حقایق را هرگز از یاد نبرند. نیز در این یادداشت ها روی سخن با کسانی است که از آن دوران محنت و درد، در تاریخ زندگی خویش فصلی مشترک یافته ایم. و اکنون این کلمات، با همه ی نارسایی خویش آن دنیای ناانسانی را که ایشان نیز در آن درهم شکسته اند و خرد و متلاشی شده اند، بار دیگر بر پای می دارد. زیرا تنها و تنها هم این گروهند که می توانند آن را چنان که بود در خاطره ی خویش تجسم دهند. با نابینایی که هرگز مردمکانش از تابش نور تأثر نپذیرفته است چه گونه از رنگ ها حکایت توان کرد؟ و سرانجام، در این یادداشت ها روی سخن با همه آن کسانی است که به حقیقت با ما در این اعتقاد همداستانند که اگر مشیت الهی بر این قرار گرفته است که از اسیران بوخن والد، اشتروف هوف، داخاو، آشویتس، برگن بلزن و دیگرکشتارگاه ها چند تنی جان به سلامت ببرند، تنها از برای آن بوده است که اینان بی هیچ فتوری صدا بر دارند، از آنچه در این معابر دوزخ گذشت پرده برگیرند، و بر آنچه که دستکار عاشقان حکومت سرنیزه و زور بر میلیون ها تن مردم بی گناه رسید، شهادت دهند. ما، هم از آن دم که آزادی یافتیم، بر آنچه به ما رفت قلم عفو کشیدیم… بخشیدن؟ _ آری بخشیدیم. اما فراموش کردن _ نه! هرگز فراموش نمی کنیم!