کتاب مجموعه داستان ها یادنوشته ها

معرفی کتاب شعر زمان ما 5 نیما یوشیج مجلد پیش رو از مجموعه ی “شعر زمان ما” با نقد و تفسیر “محمد حقوقی” به پدر شعر نوی فارسی، “نیما یوشیج” اختصاص دارد. “نیما یوشیج” کسی بود که توانست شعر سنتی فارسی را که روزگاری در زمره ی پیشتازترین اشعار میان زبان های دنیا بود اما سپس به بن بست و تکرار رسیده بود، به شعر روز جهان پیوند بزند. با اینکار، نیما به شعر فارسی فرصتی دوباره برای خودنمایی در میان اشعار دیگر زبان ها داد و فرصت قرار گرفتن در آن جایگاه والای پیشین را یکبار دیگر فراهم کرد. نیما توانست مفاهیم متنوع و اغلب متضاد برخی از بزرگترین شاعران فرانسه را گرد هم آورد و آن ها را در شعر فارسی به کار گیرد. او با ترکیب مفاهیم و اصول شعری “مالارمه” ، که نثر و قافیه را ترویج می کرد با دیدگاه انقلابی “رمبو” و رساندن این ترکیب به نوع پیوستگی و هماهنگی، موفق شد “شعر سپید” خود را به ادبیات فارسی معرفی کند. علاوه بر این وی با به کارگیری واژگان و اصطلاحات محلی، به سلیقه ی شعری ایرانیان گستردگی بخشید و به عنوان یکی از بزرگترین شاعران فولکلور ایران شناخته شد. نیما اصطلاحات رایج فارسی و صنایع ادبی تکرارشونده را برای جلوگیری از فرسودگی زبانی بیشتر کنار گذاشت و در نتیجه زبان شعر باستانی فارسی، که فقط از توانایی بیان حالت های ملایم و معروف عرفانی و عاطفی برخوردار بود، توانست قابلیت بیان اضطراب هیجان، نخوت و بی حوصلگی انسان مدرن را به دست آورد. در “شعر زمان ما” با تفسیر “محمد حقوقی” نشان داده می شود که چطور “نیما یوشیج” زبان شاعرانه ی فرسوده و ایستا را زبانی پویا، شاداب و زنده تبدیل نمود. . .

معرفی کتاب گریختن در مه اثری است از محمد فتحی، که در آن به زندگی، شعر و غزلیات حسین منزوی، شاعر معاصر کشورمان پرداخته می شود، به چاپ موسسه انتشارات نگاه. فتحی در کتاب خود منزوی را از زاویه دید دیگران و بنابر نقل افراد گوناگون به تماشا نشسته، کتاب های او و ویژگی هایشان را مورد بحث قرار داده، شعرهای او و وجوه گوناگون شاعری اش را بررسی کرده و موسیقی و شیوه بیانی شعرش را مورد توجه قرار داده است. .

مجموعه حاضر تلاشی جهت گردآوری آثار این شاعر بزرگ است. در آغاز مجموعه شعر حسین منزوی می خوانیم:«شعر تمام آن چیزی است که در زندگی ارزش به یاد سپردن دارد»حسین منزوی چهره نامدار شعر فارسی در سال 1325 در زنجان متولد شد. پدر او نیزشاعر بود و به آذری شعر می سرود. منزوی ابتدا در رشته ادبیات فارسی وارد دانشگاه تهران شد اما آن را نیمه رها کرد و سراغ جامعه شناسی رفت و طولی نکشید که جامعه شناسی را نیز رها کرد و بعدها با گذراندن واحدهای باقی مانده کارشناسی این رشته را اخذ نمود. خود او در باره زندگی اش میگوید: «در زندگی آشفته وار من تقریبا هیج چیز در جای خود قرار نمی گیرد. »حسین منزوی در سال 1350 اولین دفتر شعر خود ،حنجره زخمی تغزل را چاپ کرد و با این مجموعه عنوان بهترین شاعر جوان شعر فروغ را از آن خود کرد. منزوی سردرمدار غزل نئوکلاسیک است. غزل های او هم متاثر از غزل های سنتی است هم اشعار نیمایی. اشعار منزوی در کنار دیگر شعرای بزرگ معاصر مانند ابتهاج،منوچهر نیستانی و محمد علی بهمنی و دیگران در راستای دمیدن روحی تازه به قالب غزل بود که دوره ای از افول را در حال تجربه بود. او در مقدمۀ کتاب از شوکران و شکر چنین می گوید: «هستند کسانی که می گویند در غزل هر چه حرف بوده، حافظ و سعدی و… زده اند و دیگر حرفی نمانده است. من می گویم که این طور نیست و خیلی حرف هاست که حافظ و سعدی نگفته اند؛ زیرا خیلی مسائل وجود دارد که حافظ و سعدی لمس نکرده اند. »از مهمترین ریشه های افتراق غزل منزوی با دیگر شعرا میتوان به حماسه های عاشقانه اشاره کرد. جایی که ترکیب واژگان معاصر با واژگان کهن است که در همنشینی مثال زدنی زبان منزوی را منحصر بفرد کرده است. نمادپردازی در غزل،ترکیب سازی های بدیع و خلق واژگان نو همه در راستای همین زبان اتفاق افتاده اند. .