کتاب من

ذهن ما ماشین های بسیار پیچیده و درخشانی است. برای بسیاری از زندگی ها، این ماشین ها با حداقل تعمیر و نگهداری کارآمد هستند. با این حال، درست مانند سایر اندام‌های ما، هرازگاهی نیاز به توجه مناسب دارند و تشخیص این موضوع در سنین پایین می‌تواند به پیشرفت کودکان در بزرگسالی کمک کند. این راهنمای طراحی شده برای کمک به کودکان برای آگاهی بیشتر از نیازهای عاطفی خود است و طیف وسیعی از موضوعات را بررسی می کند که ممکن است ذهن آنها را با مشکلاتی مواجه کند، به عنوان مثال: وقتی والدین به نظر ما را درک نمی کنند وقتی دوست یابی برایمان سخت است وقتی احساس عصبانیت، اضطراب یا عدم اعتماد به نفس می کنیم زمانی که مدرسه خسته کننده یا دشوار است ما طیف وسیعی از سناریوهای رایجی را که کودکان با آنها مواجه می‌شوند بررسی می‌کنیم و در مورد برخی از بهترین ایده‌ها برای کمک به مقابله با آنها صحبت می‌کنیم. ذهن‌های شاد و سالم با ارائه چارچوبی دلسوزانه و حمایت‌کننده، کودکان را تشویق می‌کند تا باز شوند، احساسات خود را کشف کنند و با معضلات بزرگ شدن مجهز به هوش هیجانی روبرو شوند.

 کتاب سلطه‌ي مذكر: به‌طور خاص بر اساس یک مطالعه انسان‌شناختی از جامعه بربر در قبیله کابیلی است. بوردیو در سال ۱۹۹۰ نخستین بار مفهوم جامعه‌شناختی نظم جنسیتی را مطرح کرد و سال‌ها بعد در اثر حاضر آن را بازنویسی و تکمیل کرد. او در این اثر رویکرد جدیدی به نظریه‌پردازی و پژوهش دربارهٔ نابرابری جنسیتی دارد. بوردیو نابرابری جنسیتی را مصداق پارادوکس دوکسا می‌داند و برای توجیه کلیت ظاهری این تفاوت‌های جنسیتی، دانشمندان علوم اجتماعی را به شناخت سازوکارهای تاریخی تاریخ زدایی و جاودانه سازی تفاوت جنسی فرا می‌خواند. از نظر او، عاملان اجتماعی طی فرایندی دوگانه دیدگاه مذکر را در مردان و زنان نهادینه می‌کنند و مردان را سوژه و زنان را ابژه می‌سازند و سپس زنان را به اتخاذ سبک زنانه و مردان را به اتخاذ سبک مردانه سوق می‌دهند؛ درنتیجه، تفاوت‌های جنسیتی و تبعات آنها را طبیعی می‌سازند. به عبارت دیگر، نظم جنسیتی برساخته‌ای فرهنگی و دلبخواهانه است. سلطه مذکر به عنوان عادت‌واره ای درک می‌شود که به زنان و مردان نقش از پیش تعیین شده‌ای می‌دهد. سلطه مذکر تصویری از گذشته جوامع اروپایی معاصر است. بوردیو در این اثر درصدد نمایش ناخودآگاهی جمعی است، ناخودآگاهی که بر جلوه‌های مدرن و پیشامدرن نظم جنسیتی جوامع مدیترانه‌ای تأکید دارد. او، در ادامه، به بحث درباره جامعه معاصر اروپا و جامعه کابیلی در قبل از سرمایه‌داری می‌پردازد. او معتقد است که سلطه مذکر ریشه در ناخودآگاه جمعی ما دارد و هرگز نمی‌توان آن را دید. سلطه مذکر را، چنان‌که از آن انتظار می‌رود، به سختی می‌توان به چالش کشید. امروزه بیش از هر زمان دیگری حل و فصل و بررسی ساختارهای نمادین ناخودآگاه مردمحور مردان و زنانی شبیه به مردان و زنان جامعه کابیلی دشوار است.