کتاب من

اغلب، سخت ترین جنبه کار ربطی به ضرب الاجل، ترفیع یا رقابت ندارد. این به چالش های عظیم و زیبای برخورد روزانه با همکاران ما مربوط می شود. افرادی که با آنها کار می کنیم می توانند ما را تشویق کنند، حمایت کنند و به ما انرژی بدهند، اما کار کردن با موفقیت در اطراف دیگران، چه به صورت مجازی یا حضوری، نه شهودی و نه ساده است. این امر مستلزم برقراری ارتباط موثر، درک نقاط کور و تعصبات خود و همدلی با دیدگاه دیگران است. مدرسه زندگی از بدو تأسیس با سازمان‌ها کار می‌کند و کارکنان را به هوش هیجانی مورد نیاز برای موفقیت مجهز می‌کند. این کتاب آموخته های آنها را در مجموعه ای از درس ها در مورد روانشناسی محل کار جمع آوری می کند. نتیجه یک راهنمای ضروری برای سازمان‌های هماهنگ، شادتر و سودآورتر است. یک راهنمای عملی: برای کار موفق با همکارانمان. پر از تمرینات و توصیه های متفکرانه: برای کار مشترک. رفتارهای چالش برانگیز در محل کار را بررسی می کند: مانند حالت تدافعی، خوش بینی بیش از حد و عدم بلوغ. کاملا تحقیق شده و مشتری محور: با تجربه و تحقیقات عملی از مدرسه زندگی برای تجارت که آموزش های داخلی را برای مشتریان از جمله: فیس بوک، فایننشال تایمز، گوگل، هاواس مدیا، نایک و سونی موزیک ارائه می دهد. یک راهنمای اطلاعاتی: برای افراد و مشاغل به طور یکسان.

کتاب"خودشناسی" از "آلن دوباتن" به سفری در ژرف ترین و دور افتاده ترین گوشه های وجود بشر میپردازد و مخاطب را مجهز به ابزاری می کند که به شناخت شخصیت هر فرد توسط خو او کمک میکند. "آلن دوباتن" روایت می دارد که در یونان باستان از سقراط فیلسوف خواستند که لب کلام همه فرامین فلسفی را در یک عبارت خلاصه کند؛ و او در پاسخ گفت: «خودت را بشناس».کتاب"خودشناسی" به واسطه ی علم روان شناسی، در ذهن همه ی خوانندگانش این واقعیت را نمایان می کند ذهن اساسا به دو بخش آگاه و ناخودآگاه تقسیم می شود؛ یعنی اتفاقاتی که بی واسطه در دسترس شخص است و چیزهایی که در سایه های ذهن شکل می گیرد، یعنی اتفاقاتی که ممکن است به شکل علایم بیماری، رویاها، لغزش های زبانی و اضطراب ها، حسرت ها و ترس های فراگیر بروز کند و هر فردی را غافلگیر کند. "آلن دوباتن" معتقد است خودشناسی آنچنان اهمیتی دارد که فقط بر اساس شناختی دقیق از وجود خود افراد است که می توان تصمیم هایی قابل اطمینان گرفت؛ به خصوص در قلمرو زندگی شخصی و زندگی شغلی. کتابی که در دست دارید ما را به سفری در ژرف ترین گوشه های وجود خودمان می برد و خوانندگان آنرا مسلح به مجموعه ای از ابزارها می کند تا بتوان ابعاد شخصیتی را به درستی شناخت. آلن دوباتن (Alain de Botton)، نویسنده "خود شناسی"،همچنین فیلسوف و مجری تلویزیون سوئیسی که بیشتر زندگی خود را در انگلستان گذرانده است از علاقمندان فلسفه به شمار می رود و البته اصرار و تأکید دارد که فلسفه را فقط در خدمت زندگی می خواهد و این موضوع کمک کرده است که علاوه بر شکافتن لایه های شخصیتی از دید روانشناختی،از منظر فلسفه هم نیز به تجزیه و تحلیل بپردازد و منجر به جذابیت بیشتر و تمییز این اثر نسبت به سایر آثار روانشناختی شده است.   فصل اول: از خود بی خبری فصل دوم: تعمق فلسفی فصل سوم: هویت عاطفی فصل چهارم: روراستی و طفره روی فصل پنجم: قضاوت در باب خویشتن فصل ششم: شک گرایی عاطفی

آشنا میشویم با ابزارهای ساده ای از 60 متفکر بزرگ در طول تاریخ برای بهبود زندگی امروز شما. معمولا متفکران بزرگ بر اساس شهرت و تأثیر تاریخی در آثار دایره المعارف گنجانده شده اند. مدرسه زندگی رویکرد متفاوتی را در پیش می گیرد و در عوض بر اندیشمندانی تمرکز می کند که ایده های آنها بیشترین کمک را به زندگی ما می کند. کتاب « متفکران بزرگ » مجموعه ای از شصت مورد از مهمترین و مفیدترین ایده های فرهنگ شرق و غرب است.

« آلن دوباتن » یک نویسنده، فیلسوف و مجری تلویزیون ساکن بریتانیا است . « آلن دوباتن » در نوشته هایش برای بیان دیدگاه ها و فلسفه اش از قالب داستان و گاه از زبان طنز استفاده می کند و در اکثر کتابهای او رگه هایی از روانشناسی دیده می شود که مجموع این موارد تاثیرگذاری و نفوذ کلام این فیلسوف سوئیسی را بیشتر و کتابهای او را خواندنی تر می کند. و حالا در ادامه آشنا می شویم که تمرکز این کتاب را ارائه برخی از بزرگترین ذهن های زمان ما در یک نور روشن ، مرتبط و جذاب میداند .

بسیاری از این متفکران قبلا در دام شیطانی گرفتار شده بودند. آنچه آنها گفته اند بسیار مهم و حساس بوده است ، اما چگونه آنها گفته اند که منجر به شنیده نشدن آنها شده است. شصت اندیشمند منتخب شامل لا روشفوکول ، لائو تزو ، ماتسو باشو ، سن نو ریکیو ، الکسیس دو توکویل ، سنت بندیکت ، دونالد وینیکات ، جان بولبی ، ملانی کلاین ، آندره پالادیو ، کوکو شانل ، هنری ماتیس ؛ و همچنین مطالب آشناتر مانند افلاطون ، ویتگنشتاین ، فوکو ، مارکس ، کنفوسیوس و فروید به این موضوع پرداخته اند.