کودک ابدی

برخی داستان‌ها ساده و سر راست هستند که فقط باید آنها را شنید. برخی دیگر کمی پیچ دارند و باید آنها را نشسته و با حواس جمع خواند. اما برخی دیگر از داستانها خیلی پیچیده و رمز آلود هستند انگار دارند داستان زندگی ما را بدون اجازه خودمان روایت می‌کنند. در کتاب تسوکورو تازاکیِ بی رنگ ِ و سالهای زیارت او با سفر درونی یک جوان مواجه می‌شویم که به یکباره چهار دوست صمیمی خود را ازدست داده است. نام خانوادگی شخصیت‌های اصلی رمان تصادفاً نام رنگ‌هاست، آبی، قرمز، سیاه و سفید و البته خود «تسوکورو» بی‌رنگ است. موراکامی با قرار دادن شخصیت داستانش در موقعیتی که تک تک دوستانش را از دست داده و حالا به یاد مرگ افتاده، او را به جستجوی راهی می‌فرستد که آدمی بتواند مجدداً به رنگ‌های زندگی برگردد: «از ژوئیه سال دوم کالج تا ژانویه بعد، تنها چیزی که فکر تسوکورو تازاکی را به خود مشغول می‌کرد مردن بود. آن روزها طبیعی ترین راه حلی که به ذهنش می‌رسید خودکشی بود و حتی همین حالا هم نمی‌توانست دلیل قانع کننده‌ای پیدا کند که چرا آن آخرین گام لازم را برنداشته، در حالی که آن روزها عبور از مرز میان زندگی و مرگ برایش از قورت دادن تخم مرغ خام سهل تر بود.» این کتاب سیزدهمبن کتاب نوبسنده مشهور ژاپنی «هاروکی موراکامی» است که در همان ماههای اول انتشار بیش از یک میلیون نسخه آن به فروش رفت «موراکامی» نویسنده مشهور ژاپنی در سال ١٩٤٩ در کیوتو ژاپن به دنیا آمد. کتاب‌های «کافکا در ساحل» و «پس از تاریکی» و... بعد از زلزله از مشهورترین کارهای او هستند که به زبان فارسی ترجمه شده است.

پنج سال بعد از پایان جنگ خونبار جهانی دوم، مردم آمریکا سربازانشان را برای جنگی دیگر راهی سرزمینی می کنند که شرایط ناگوار مردمی بیگانه‌ستیز دارد. با هجوم کره شمالی کمونیست به کره جنوبی دمکراتیک، آغاز ناگهانی جنگ در ٢٥ زوئن ١٩٥٠ امری کاملا محتوم بود. جنگ کره، جنگی فراموش شده بود. چون درگیری های قبل و بعد از وقوع این جنگ یعنی جنگ جهانی دوم و جنگ ویتنام این واقعه را تحت‌الشعاع قرار داده‌اند. اما دلیل دیگری هم داشت چرا که اکثر آمریکایی‌ها به محض پایان یافتن این جنگ می‌خواستند آن را فراموش کنند. چرا که این نخستین جنگی بود که آمریکا در آن شکست خورد. جنگ کره مهم‌ترین جنگ میان غرب و کمونیسم بود . در این جنگ برای مردم کره ویرانی و تخریبی مصیبت بار به ارمغان آورد. میلیون‌ها کشته و چندین چند میلیون خانواده ازهم‌گسیخته میدانست این حادثه شوم بود. با این همه این جنگ همچنان ناشناخته باقی مانده است . با رمز و رازهای افشا نشده و طفره‌روی‌های پیوسته آتش افروزان اصلی این نبرد.

« هومبولت فلایشر » شاعری بود که همه دانشجویان رشته ادبیات منتظر ظهورش بودند . او ثروت بیکرانی داشت که در ادبیات خلاصه می‌شد . هزاران کتاب خوانده بود و تاریخ را کابوس می‌دانست . وقتی در مورد ثروت حرف می‌زد ، در جایگاهی بود که می‌توانست ثروت‌های بیکران عالم را با دارایی پروتستان‌های آمریکایی مقایسه کند . چرا او در این اواخر به جنون رسیده بود . جنون از او خیلی قلدرتر بود که توانست او را به دام بیندازد . « هدیه هومبولت » نمایشگر تعارض میان هنر واقعی و هنر هالیوودی است . سرگذشت تراژیک مردی است که می‌خواهد در کشاکش تعارض این دو قطب ، فردیت خود را حفظ کند و به وادی ابتذال و قشری‌گری سقوط نکند ، غافل از اینکه حفظ فردیت در عالم ما فرجامی اسفناک دارد . پس از انتشار رمان « دسامبر رئیس دانشکده » از سال بلو که از پرفروش‌ترین‌های این نویسنده در آمریکا بود ، جدیدترین ترجمه از این نویسنده که در کارنامه ادبی‌اش یک جایزه « پولیتزر » و یک « نوبل ادبی » به چشم می‌خورد با نام « هدیه هومبولت » با ترجمه سهیل سُمّی منتشر شد . « سُمّی » مترجم آثار نویسندگان مطرحی چون مارگارت اتوود ، جوزف کنراد ، ماری رنولت ، کازوئو ایشی گورو و هنری میلر است .