جامعهشناسي هنر
کتاب جامعه شناسى هنر دانشى ميانرشت هاى است كه با تاريخ فرهنگى، زيبايىشناسى، تاريخ هنر، انسانشناسى، روانشناسى اجتماعى، جامعه شناسى انتقادى، جامعه شناسى پيمايشى و ... مرزهاى مشتركى دارد. اين كتاب نخستين درسنامه جامعه شناسى هنر به زبان فارسى است كه درونمايه آن را نه "هنر و جامعه"، نه "هنر در جامعه"، بلكه "هنر بهمثابهى جامعه" تشكيل مىدهد. كتاب پس از مرور رويكردهاى متفاوت به موضوع هنر، از جمله رويكرد زيبايىشناختى، تاريخى و انتقادى، و بيان دستاوردهاى هريك از آنها و مدلهاى تحليل گذشته، رويكردهاى امروزى را معرفى مىكند. كتاب از دو بخش (هر بخش از چهار فصل) و يك نتيجهگيرى تشكيل شده است. در بخش اول از تاريخ جامعهشناسى هنر سخن گفته شده و در آن سه نسل متمايز شدهاند: نسل زيبايىشناسى جامعهشناختى، نسل تاريخ اجتماعى هنر، و نسل جامعهشناسى پيمايشى. در بخش دوم كه به جامعهشناسى پيمايشى اختصاص دارد، دستاوردهاى عمدهى آن بر حسب درونمايههاى اصلىاش ــ دريافت، ميانجىگرى، توليد، و آثار ــ مطرح مىشود. سرانجام در مقام نتيجهگيرى، مىكوشد داوهاى جامعهشناسى هنر را مطرح كند.
تبارشناسي اخلاق
کتاب تبارشناسي اخلاق از جمله آخرين نوشتههاي نيچه است كه دو سالي پيش از فروپاشيدن ذهن آتشفشانش نوشته است. اين كتاب، همچون بسياري از آثار نيچه، بسيار شتابان نوشته شده است. وي آن را در بيست روز، در ماه ژوئنِ 1887، نوشته و كتاب در نوامبرِ 1887 منتشر شده است. اين كتاب يك "جدلنامه" است. نيچه اين كتاب را پس از فراسوي نيك و بد نوشته، و در نامهاي، هدفِ آن را روشن كردنِ چند "اصلِ بنياديِ" آن كتابِ بدفهميدهشده، فراسوي نيك و بد، ميداند. وي ميخواهد در اين كتاب چند نكتهي اساسي را كه در آن كتاب به اجمال آمده، روشن و كامل كند و نقشِ "آزادهجاني" را در آن بازگويد، و آنچه را كه در آخرين بخشِ «فراسوي نيك و بد به نرمي گفته است با طنيني تند و انگيزاننده شرح كند و سنجشگريِ اخلاق را به اوجِ خود برساند»
نظريه اجتماعي كلاسيك
کتاب نظريهي اجتماعي كلاسيك: دومين كتابي است كه از يان كرايب در ايران ترجمه شده است. كتاب اول نظريهي اجتماعي مدرن (ترجمهي عباس مخبر، نشر آگه، چ دوم، 1381) است كه ميتوان آن را مكمل اين كتاب دانست. يان كرايب درجهي دكتري خود را از دانشگاه منچستر در 1973 گرفت، و تا زمان مرگش در سال 2002 در دانشگاه اسكس (Essex) به تدريس جامعهشناسي مشغول بود. يان كرايب در اين كتاب به بررسي تأثيرگذارترين متفكران كلاسيك، يعني ماركس، دوركيم، وبر و زيمل ميپردازد. او با ارائهي گزارشي از ايدههاي كليديِ نظريهي اجتماعيِ كلاسيك، مناسبت كنونيِ آنها، اهميت ماندگار آنها و سهم آنها را در فهم مسائل معاصر نشان ميدهد. نظريهي اجتماعيِ كلاسيك به سه بخش تقسيم ميشود: روششناسي، ساختار اجتماعي، و ماهيت تغيير اجتماعي و تحول تاريخي. هر بخش داراي چهار فصل است كه هر يك به يكي از اين چهار تن مربوط ميشود. اين شيوهي طرح ديدگاهها امكان بررسي تطبيقيِ آراءِ اين چهار تن را نيز فراهم آورده است.
تصویر مكبث (همراه متن انگليسي)(نمايشنامه)
کتاب تصویر مكبث (همراه متن انگليسي)(نمايشنامه): مكبث يكي از برجستهترين نمايشنامههاي شكسپير است. به اعتقاد اشلگل، پس از اورستيا نوشتهي آيسخولوس، « شعر تراژديايي چيزي بزرگتر و وحشتانگيزتر از مكبث نيافريده است». اين نمايشنامه در پنج پرده نوشته شده و جلوهاي است از جاهطلبيهاي شيطاني. نمايش با پيشگويي جادوگران مبني بر اين كه مكبث روزي پادشاه خواهد شد آغاز ميشود و با اغواگريهاي همسر مكبث كه با خشكاندن شير رأفت انساني در او، وي را به سوي جنايت سوق ميدهد و او را در دامِ راهي بيبازگشت مياندازد، ادامه مييابد. اما سرانجامِ كار چيزي نيست مگر سرانجام همهي تبهكاران و آزمندان: ليدي مكبث خودكشي ميكند، مكبث تبديل به جبار خونآشامي ميشود كه همگان از او نفرت دارند و سرانجام مانند جانوري درنده در كارزار شكار ميشود. مكبث نشان ميدهد كه چگونه جاهطلبي و آزمندي همه چيز و همه كس را به ورطهي فنا و نابودي ميكشاند. در اين چاپ، متن انگليسي در مقابل متن فارسي آورده شده است.
درنگ
نصرالله كسرائيان، عكاس زادهي لرستان، پدر عکاسي قومشناسي و مردمنگاري ايران لقب گرفته است. او مجموعههاي باارزشي از فرهنگها، قوميتها و مكانهاي ايران عكاسي و منتشر كرده است، از جمله قشقاييها، تختجمشيد، ابيانه، بازارهاي ايران، دماوند، ماسوله، شمال، بركناره، معماري ايران، اصفهان، كردهاي ايران، كويرهاي ايران و سرزمين ما ايران. مجموعه عكسهاي درنگ اما غالباً تصاويري است كه وي بهحسب تفنن در آنها به خلق مناظر بيجان و گاه مينيماليستي پرداخته كه از قضا بسيار زيبا درآمدهاند و نشان از چيرگي عكاس بر قاب و دوربين است