دفتر و دفترچه
تراول ماگ و فلاسک
کتاب دغدغه ایران
"دغدغه ایران" کتابی است از "محمد فاضلی"، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی که در آن "راه هایی به سوی آزادی ، امنیت" را مورد ارزیابی قرار می دهد. وی در بخش اول این کتاب به سیاست گذاری های عمومی و عقلانیت توسعه می پردازد و در این راستا مسائلی همچون پایان دادن به کلی گویی، موفقیت های کوچک، دولت فروتن، درس های آموخته شده از حادثه ی پلاسکو، ورشکستگی در سیاست گذاری، حق گفت و گو و هم اندیشی ملی پیرامون قیمت ارز، بودجه ریزی جنگلی، معادن، توسعه و اشتغال، ایرانیان و مهاجرت بین المللی را تجزیه و تحلیل می کند.او در بخش دوم به اصلاحات اداری و حکمرانی اشاره می کند و مواردی چون چالش فیش های حقوقی، شفافیت در رای گیری مجلس، فساد و چرخه ی تولید مدیران فاسد را بررسی می کند. در بخش سوم کتاب "دغدغه ایران" از "محمد فاضلی" که به آب و محیط زیست اختصاص دارد، به سدها و توسعه و توهماتی که پیرامون مساله ی آب در ایران وجود دارد پرداخته می شود و بخش چهارم درباره ی سیاست صحبت می کند. بخش پنجم به سیاست اجتماعی اختصاص دارد و با بحث پیرامون نظام رفاهی کشور، واقعیت اجتماعی میان مایگی را توصیف می کند. بخش ششم در نقد اجتماع و فرهنگ نوشته شده و از آموزش پرورش گرفته تا روایت های سطح بندی شده ی عاشورا، موارد عمده ی فرهنگی و اجتماعی را به نقد می کشد. بخش پایانی کتاب "دغدغه ایران" به مسائل و راهکارها اختصاص دارد و در این راستا، برای بسیاری از مسائلی که در طول کتاب هم ذکر شد، راهکارهای منطقی و کاربردی را ارائه می دهد.
حدیث نو اندیشان دینی
معرفی کتاب حدیث نو اندیشان دینی
این کتاب شرح آرا برخی از متفکرانی است که بر آنند تا رحمت دینداری را به تصویر کشند. افرادی که می کو شند تا نه تصلبی به برداشت های گذشتگان نان دهند و نه به تمامه پشت پا بر آن نهند؛دین و دینداری را نه زنجیری به پای دینداران،که نردبانی برای عروج به آسمان معرفی کنند.یکی ابوالقاسم فنائی است که اخلاق را بر کشیده و از تقدم آن بر فهم دینی سخن به میان آورده است . او ه تصویر کشیده که اگر به زیور اخلاق مزین نیستی و گام در وادی دین نهاده ای ثمرات مبارکی به ارمغان نخواهی آورد.دیگری آرش نراقی است که نشان داده است در زمانه ای که از چرخ فلک سنگ پرسش های ایمان سوز می بارد و کمتر موضعی از دین است که به کلوخی حوالت داده نشود، می توان دل قوی داشت و به هر سوال و پرسشی خانه ویران نکرد و بنای دینداری را در همین جهان سرعت زده، همچنان استوار نگه داشت.و آن سوم سروش دباغ است.وی بر آن است که می توان به منظومه ای دل سپرد که هم سهم باورمها دینی را می نهد و هم خرد را پاس می دارد؛هم معنویت را وجهه همت ساخته است و هم می تواند رغبت دینی را در عصر مدرن به همراه آورد.این اندیشمندان متاخر اینک حدیث خویش را باز گفته اند. حدیثی که می توان آن را شنید و متاعش را سنجید حدیث نو اندیشان دینی،یک مسل پر از عبدالکریم سروش!
دولت در جامعه
معرفی کتاب دولت در جامعه:
جوئل میگدال اندیشمند برجسته ای که میان اندیشه ورزان علوم سیاسی بیش از هر چیز با اثر درخشان جوامع قوی و دولت های ضعیف شناخته شده،در این کتاب و در ادامه همان خط فکری به دنبال پاسخ به این پرسش است که چرا در عالم واقع فاصله زیادی بین ادعاها و سیاست های دولت ها و عنلکرد آنها برای تغییر جوامع شان وجود دارد.برای پاسخ به این پرسش میگدال بحث ماهیت دولت و نحوه ارتباطش با جامعه را مطرح نموده و در تلاشی قابل تحسین تعریف کلاسیک و بر از دولت را به چالش می کشد. وی در رویکرد خود که آن را دولت در جامعه می نامد،استدلال می کند که تعریف آرمانی و بر از دولت در عالم واقع و به ویژه در بسیاری از کشورهای جهان سومی به هیچ وجه مصداق ندارد.میگدال با استدلال قوی نشان می دهد که دولت ها نهادهایی منسجم و یکپارچه که انحصار اعمال اقتدار شروع را در اختیار دارند،نیستند.بلکه بازیگران نسبتا محدود شده ای هستند که همواره در جامعه با دیگر بازیگران برای نفوذ و سلطه رقابت می کنند.دولتها نه تنها درون خود دچار شقاق هستند،بلکه اقتدارشان را نیز با دیگر بازیگران در جامعه قسمت نموده اند.ماهیت دولت ها و جوامع ثابت نیست و این دو در تعاملاتشان به طور متقابل به یکدیگر شکل داده و همدیگر را دگرگون می سازند. در مجموع،این کتاب درکی عمیق از ماهیت دولت در کشورهایی نظیر ایران می دهد و مترجم مطالعه آن را اکیدا به همه اساتید و دانشجویان علوم سیاسی،جامعه شناسی و به ویژه جامعه شناسی سیاسی توصیه می کند.
کند و کاوی آسیب شناسانه در نظام انتخابات
معرفی کتاب کند و کاوی آسیب شناسانه در نظام انتخابات
این کتاب که اوراقش شما را به خواندن موضوعی به نام انتخابات دعوت می‌کند، حقیقتا به بررسی و تأمل و مداقه در مقوله‌ای بسیار مهم به لحاظ کارشناسی پرداخته است. به ویژه از منظری که نویسنده به قانون انتخابات و نظام برآمده از آن پرداخته، و در معرض نقد و واکاوی و آسیب شناسی قرار داده است. شاید بتوان گفت که کمتر اثر دیگری از چنین منظری به آسیب‌شناسی و برملا نمودن کاستی‌های قانون و نظام انتخابات و کم و کیف اصلاح آن پرداخته باشد. از طرفی دیگر، تردید نمی‌توان کرد که قانون انتخابات را می‌توان بعد از قانون اساسی با کمی تسامح، قانونی خاص و یا مادر قلمداد نمود و از آن به منزله مهمترین قانون که در واقع چارچوبی شکل دهنده برای رقم زدن سرنوشت آحاد مردم ایران و اداره امور کشور در تمامی ارکان نظام جمهوری اسلامی ایران است، یاد کرد. به تعبیری دیگر، قانون انتخابات پس از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مهمترین قانونی است که با تکیه بر آن، می‌توان به پی‌ریزی و بنا نمودن ساختمان اداره کشور و...
اولین رئیس جمهور
معرفی کتاب اولین رئیس جمهور اثر محمدجواد مظفر
سال ها پیش، مردم ایران به پای صندوق های رای رفتند، تا اولین رئیس جمهور کشور را انتخاب کنند. اهمیت این حادثه از آنجا ناشی می شد که در فردای فروپاشی دیر پاترین نظام سلطنتی در جهان به وقوع می پیوست. برای مردم و رهبری انقلاب اینکه چه کسی اولین ریئس جمهور ایران باشد محل تامل بسیار بود. پنج گفتگوی انجام شده که در این کتاب آمده، حاصل دغدغه گروهی از نسل جوان در آن سال های پر تلاطم است: جوانانی که دبیر خانه شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران را اراده می کردند. خواننده از میان مطالب این کتاب با نگرش ها، فضای سیاسی و صف بندی های تفکرات حاکم در آن زمان آشنا خواهد و بسیاری نا گفته ها و نانوشته ها را در آن خواهد یافت. در اهمیت این کتاب همین بس،که می دانیم سرانجام اولین رئیس جمهور ایران چه شد.
رژیم های غیر دموکراتیک
کتاب رژیم های غیر دموکراتیک که توسط آقای سمیعی اصفهانی ترجمه شده و از جانب نشر کویر انتشار می یابد از معدود کتاب هایی است که به مطالعه تطبیقی رژیم های غیر دموکراتیک به شیوه ای جامع و فراگیر پرداخته است.
در این اثر زمینه های پیدایش انواع رژیم های غفیر دموکراتیک به ویژه دیکتاتورهای نظامی و حزبی و فردی، شیوه های تحکیم قدرت و ابزار های کنترل و اقتدار آنها،سیاست ها و عملکرد آنها و نیز اشکال و زمینه های فروپاشی و گذار آنها به دموکراسی،با آوردن شواهد تاریخی بسیار و اطلاعات گسترده بررسی شده است.مطالعه این کتاب به ویژه برای کسانی که به مبحث گذار به دموکراسی علاقه مندند،بسیار سودمند خواهد بود.
کتاب زوال اندیشه سیاسی در ایران
جواد طباطبایی"، نظریه پرداز و مورخ برجسته اندیشه سیاسی در ایران، نظریه‌ای بحث برانگیز درباره علل "زوال اندیشه سیاسی در ایران" را طی چند قرن بررسی کرده و آن را نه به عنوان تکرار یک نزاع از تفکر سیاسی میان اهل قلم یا سیاستمداران، بلکه به عنوان مجموعه‌ای سازمان‌یافته از افکار و ایده‌ها، ارائه کرده است. ایده‌های او پیرامون "زوال اندیشه سیاسی در ایران"، بر بحث‌های فکری در مورد مدرنیته و دموکراسی که در حال حاضر در ایران در جریان است، تأثیر گذاشته است. تحقیقات طولانی مدت "جواد طباطبایی" حول این سوال می‌چرخد که چه شرایطی مدرنیته را در اروپا ممکن کرد و منجر به نفی آن در ایران شد؟.
او با اتخاذ یک رویکرد هگلی به این سوال پاسخ می‌دهد که خوانشی فلسفی از تاریخ را با این فرض که اندیشه فلسفی اساس و جوهر هر جامعه سیاسی و مبنای هر تحلیل انتقادی از آن است، امتیاز می‌دهد. این کتاب به طور انتقادی اندیشه‌های "جواد طباطبایی" را درباره بحران و انحطاط از طریق به چالش کشیدن شرح او از سنت ایرانی، اظهار می‌کند.
وی در کتاب "زوال اندیشه سیاسی در ایران" به بررسی سقوط و نزول تدریجی فلسفه و تفکر سیاسی در ایران پرداخته و این امر را تا آغاز سلسله صفویه پیگیر می‌کند. او معتقد است که جریان فلسفه سیاسی به دلایل مختلف با فارابی آغاز و متوقف شد؛ نخستین دلیل این بود که رساله‌ی سیاسی ارسطو هرگز به عربی بازگردانی نشد و از این رو مسلمانان با آن آشنا نشدند. در این اثر علاوه بر انسجام درونی، فلسفه نظام‌مند "جواد طباطبایی" جایگاه قابل توجهی دارد و این ویژگی بر جذابیت کتاب "زوال اندیشه سیاسی در ایران" می‌افزاید.
فرایند پیدایش بابیت و بهاییت از اندیشه شیخیه
کتاب «فرایند پیدایش بابیت و بهاییت از اندیشه شیخیه» نوشته «عبدالرحیم غروی» توسط نشر کویر منتشر شده است. این کتاب همانگونه که از عنوانش مشخص است به روند پیدایش جنبش بابیت میپردازد.
بابیت یا آیین بابی، به دینی گفته می‌شود که در سال ۱۲۶۰ قمری توسط سید علی‌محمد شیرازی ملقب به باب در ایران پدید آمد و پیروانی از تمامی قشرها و اصناف جامعه و از مناطق مختلف ایران به خود جذب کرد. سید علی‌محمد باب خود را پیامبری جدید و بشارت دهندهٔ دینی که قرار است پس از او توسط «من یظهره‌الله» (آنکه خداوند او را ظاهر خواهد ساخت)، ظاهر شود خواند و بارها در آثار خود به ظهور او اشاره کرد. پس از تیرباران باب، پیروانش که به «بابی» مشهور بودند بر طبق بیانات باب به دنبال «من یظهره الله» می‌گشتند. در سال ۱۲۷۹ قمری، بهاءالله خود را «من یظهره الله» یا همان موعود کتاب بیان خواند. اکثر بابیان به او ایمان آورده و بهائی نام گرفتند. گروه کوچک که به پیروی از میرزا یحیی صبح ازل، بابی باقی ماندند ازلی نام گرفتند که تعداد آنها اکنون اندک است.
