

خیز خام: کشاکش مستمندان و دیوانسالاران از 1309 تا 1320 در ایران
320,000 تومان
معرفی کتاب خیز خام: کشاکش مستمندان و دیوان سالاران از 1309 تا 1320 در ایران
دغدغهی اصلی نویسندهی کتاب خیز خام، بررسی زندگانی یکی از طبقات اجتماعی ایران است که پژوهشگران تاریخ معاصر کمتر به آن توجه کردهاند. طبقهای که محمد مالجو نام «مستمندترین مستمندان» را بر آنها نهاده است. او در این اثر بازهی زمانی مشخصی را در عصر پهلوی مطالعه میکند: اردیبهشت 1309 تا یکم شهریور 1320. اسناد آرشیوی مهمترین منبع این پژوهش هستند.
دربارهی کتاب خیز خام
وقتی متون تاریخی را میخوانیم، اغلب به نام پادشاهان و اشرافزادگانی برمیخوریم که اعمالشان از زاویهی دید یک نفر که همان تاریخنگار باشد، روایت شده است. اغلب در پژوهشهای تاریخی، مهمترین گروه، یعنی مردم عادی، نادیده گرفته میشوند.
حتی در عالم ادبیات، نویسندگان بسیاری معتقد بودند که زندگی مردم عادی، هیچ ارزشی ندارد و خوانندگان، وقتشان را با مطالعهی چنین آثاری هدر نمیدهند. اندکاندک پس از انقلابهای متعدد در سراسر جهان و بازتعریف طبقات اجتماعی، اهمیت مردم طبقات متوسط و پایین برای تاریخنگاران و نویسندگان بدیهی شد.
آنها میکوشیدند وضعیت اجتماعی انسانهای عادی مانند پیشهوران، طبقهی کارگر و بورژواها را در آثارشان منعکس کنند؛ اما همچنان تا مدتها شرایط زیست یک طبقه نادیده گرفته میشد. طبقهای که محمد مالجو، تعبیر «مستمندان» یا بهطورکلی «مستمندترین مستمندان» را برای آن مناسب دانسته است.
مالجو که خود پژوهشگر حوزهی اقتصاد سیاسی است، در دههی 90 شمسی بر آن میشود که چارچوبی تحلیلی برای کلیت اقتصاد سیاسی ایران ایجاد کند. او در خلال تحقیقاتش میفهمد که تاریخنگاران و اقتصاددانان در مطالعاتشان گروهی از مردم را نادیده میگیرند و عقیده دارند که افراد این گروه فاقد هرگونه فاعلیت اجتماعی هستند.
این گروه که از قضا تعدادشان کم نیست، در میان عوام به گدایان یا متکدیان شهرت دارند. این پژوهشگر بهسراغ تحقیقات اندک جامعهشناسان در باب زندگی این گروه از مردم میرود؛ اما چنین تحقیقاتی بیشتر او را در ابهام فرومیبرند و پاسخی به سؤالات بیشمار او نمیدهند.
مالجو تصمیم میگیرد در حد توان خود با کمک گرفتن از اسناد تاریخی، جواب مسائل خود را بیابد. او پس از چند سال تلاش، متوجه میشود که بررسی شرایط زندگی این طبقه از مردم در سالهای مشروطه تا انقلاب، کاری بس سترگ است و به چند دهه تحقیق و تفحص نیاز دارد.
در نتیجه بازهای از تاریخ معاصر ایران را برمیگزیند که از قضا از آن بهعنوان یکی از شکوفاترین دورانهای اجتماعی ایران معاصر یاد میشود: دوران سلطنت رضاشاه از سال 1309تا 1320. و از میان این مطالعات و پژوهشهای چندین ساله، کتاب خیز خام به وجود میآید.
اما چرا نام کتابْ خیز خام است؟ محمد مالجو در مقدمه میگوید که رضاشاه مدتی پس از رسیدن به جایگاه، مأموریت خود را «تهیهی رفاه حال عموم» تعریف میکند و به وزیرش، محمدعلی فروغی، و دیگر اعضای کابینه فرمان میدهد که تمام تلاش خود را برای این هدف مبذول دارند. دیوانسالاران برای رسیدگی به مستمندان خیز برمی دارند؛ اما این خیز، خام میماند و ناکام میشود.
فقط 1 عدد در انبار موجود است
خیز خام: کشاکش مستمندان و دیوانسالاران از 1309 تا 1320 در ایران
نویسنده |
محمد مالجو
|
مترجم |
—
|
نوبت چاپ | 2 |
تعداد صفحات | 432 |
نوع جلد | شومیز |
قطع | رقعی |
سال نشر | 1402 |
سال چاپ اول | —— |
موضوع |
تاریخ
|
نوع کاغذ | —— |
وزن | 0 گرم |
شابک |
9786225250291
|
وزن | 0.0 کیلوگرم |
---|
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: aisa
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
روزی روزگاری فوتبال: فوتبال و جامعهشناسی
معرفی کتاب روزی روزگاری فوتبال
کتاب روزی روزگاری فوتبال به قلم حمیدرضا صدر، تاریخچه فوتبال ملی و باشگاهی، قهرمانیها، جنبههای اجتماعی و سیاسی فوتبال را در ایران و سراسر جهان و بخصوص کشورهای صاحب سبک در این ورزش مانند انگلستان، ایتالیا، اسپانیا و… مورد مطالعه قرار میدهد. در این کتاب که از چهارده فصل تشکیل شده است، مطالبی درباره فوتبال ایران و جهان مورد بحث قرار گرفته و در هر فصل وضعیت ورزش فوتبال در یکی از کشورهای جهان مورد بررسی قرار میگیرد. این اثر از رویدادهای مهم در زمینه فوتبال جهان سخن میگوید و بازیکنان مشهور را معرفی میکند. روزی روزگاری فوتبال سفری پر تب و تاب از دنیایی به دنیایی دیگر را نشان میدهد. از زمینهای خاکی تهران تا آرژانتین و ایالات متحده، از مردم، تاریخ و سیاست فوتبال. حمیدرضا صدر در این کتاب از شیفتگی مهارناپذیر انسانهایی سخن میگوید که نمیتواننند دلهایشان را از فوتبال بکنند، برق چشمهای مشتاقی را توصیف میکند که نمیتوانند مستطیل سبز را تماشا نکنند. در بخشی از کتاب روزی روزگاری فوتبال میخوانیم: از سال 1321 مقارن با اشغال ایران، برگزاری مسابقات فوتبال ترکیب جدیتری گرفت. تیم ایران با تیم ارتش انگلستان که از بازیکنان مثل منین، میگر و بیک استفاده کرد در امجدیه رو به رو شد. در این دیدار برای اولین بار به طور رسمی بلیت فروخته شده. فدراسیون فوتبال ایران سال 1325 به وجود آمد و نخستین رئیس آن دکتر محمدعلی رکنی بود که چهار سال در آن مسند باقی ماند. ایران در آن دوران در المپیک لندن 1948 شرکت کرد و نام ورزشکاران ایران برای نخستین بار وارد آرشیوهای رسمی جهانی شد. همان سالی که محمدجعفر سلماسی یگانه مدال را در رشتهی وزنهبرداری، مدال برنز، برای ایران به ارمغان آورد. همان سالی که محمد نامجو در وزن پنجاه و شش وزنهبرداری پنجم شد. همان سالی که امانوئل آغاسی، پدر آندره آغاسی، بهعنوان مشتزن ملیپوش ایران در وزن پنجاه و چهار کیلوگرم، در مرحلهی اول برابر الولرو ویسنته دونش از اسپانیا شکست خورد و حذف شد. از دههی 1320 به بعد بود که برد و باختهای تیم ملی شمرده شدند. همه به پیروزیها بالیدند و شکستها را به رخ کشیدند. وقتی تیم ملی ایران در 1326 در امجدیه برابر ترکیه قرار گرفت و سه بر یک مغلوب شد، یگانه گل ایران را مسعود برومند به ثمر رساند که شاگردی از مکتب باشگاه شاهین بود. بازوبند کاپیتانی را محمد خاتمی بسته بود که بعدها داماد شاه شد و با درجهی ارتشبدی عنوان فرماندهی نیروی هوایی را یدک کشید. ترکها در استانبول شش گل به همان تیم زدند. پاکستانیها هم در تهران پنج گل دریافت کردند تا فوتبال ایران طعم پیروزی بر یکی از همسایگانش را بچشد.بئاتریس و ویرژیل
معرفی کتاب بئاتریس و ویرژیل اثر یان مارتل
طناب کشی
طناب کشي
در بخشی از کتاب طناب کشی میخوانیم
با بیبی راهی خانهی «او» میشویم. چهارراه عاملی مینیبوسها منتظر مسافرند. سربازان همهجا هستند، همینطور لباسشخصیها. من نمیبینمشان. به چشمم نمیآیند، با فهد شیطنت میکنیم. به سبیل رانندهها و سربازها میخندیم. تمام مردانی که بیرون خانه میبینیم مثل هماند. انگار همه یک پدر دارند: «او». عکسها و نقاشیهای دیواری و مردان سبیلو یکیاند. اینها را بعدها میفهمم. بزرگتر که میشوم، میفهمم «آنها» همهجا هستند. حتا کنار چرخ طوافی سبزیفروشیها. وقتی توی بازارچه بیجهت سرم را برمیگردانم عقب، میفهمم که ترسیدهام. از چی، نمیدانم! میفهمم که باید از کسی یا چیزی بترسم. آنها نیستند، ولی حضورشان حس میشود. من و فهد، برای دیدار با زنی میرویم که میگویند مادر ماست، ولی دور از ماست. بیبی اصرار دارد که هر چند وقت یکبار ما را ببرد به دیدار «او». انگار برهای را به آشنایی سینهی میشی میبرد. اگر او مادر ماست چرا ما پیش جدود و بیبی زندگی کنیم؟ مگر هر زنی بیوه میشود باید دیگران بچههایش را بزرگ کنند؟ این فکر همیشه با من بود. میخواهیم برویم نجف اشرف، شارع شیخ خطیب، در سوم. با لباس نو. بیبی کلی خرید کرده. همه سفارش «او» است. پولش را قبلاً خودش داده. قبل از اینکه از ده راه بیفتیم بیبی تلفن میزند به شهر، به نجف، به خانهی دخترش. بیبی گوشی تلفن را میآورد نزدیک گوشم، فکر میکنم میخواهد گوشی را بدهد من صحبت کنم. تا دست دراز میکنم طرف گوشی با دست دیگرش میزند پشت دستم. میخواهد فقط گوش کنم. گوشم را نزدیک میکنم به گوش بیبی تا بشنوم صدای آنطرف خط چه میگوید.مدیریت منابع انسانی
شاگرد قصاب
در بخشی از کتاب شاگرد قصاب میخوانیم
باران ناجوری میآمد. یک گوشهی خیابان ایستادم و تابلویی را تماشا کردم. یک مرد کچل که با چراغ نئون درست کرده بودند. وقتی چراغ خاموش بود کچل بود، ولی وقتی روشن میشد مو درمیآورد. عالی بود. چرا کچل شوید؟ با انواعواقسام رنگها این را مینوشت. تا آخر عمرم میتوانستم بایستم و تماشا کنم. صدای آواز یک دختر شنیدم. از کلیسا میآمد، رفتم تو. لباس سفید تناش بود و آهنگی راجعبه باغوبستان میخواند. به عمرم همچین آوازی نشنیده بودم. نتهای پیانو به شفافیت آب چشمه بودند که از صخره میریزد پایین و مرا یاد جو انداختند. اولینبار در کوچهی پشت خانهمان دیدمش. چهار پنج سالمان بیشتر نبود. کنار یک چاله بغل مرغدانی نشسته بود. چند هفته یخبندان بود و او هم داشت با یک تکه چوب میزد روی یخ. یککم نگاهش کردم و بعد بهش گفتم اگه صد میلیون میلیارد تریلیون دلار ببری چهکار میکنی؟ نگاهم نکرد، به زدن روی یخ ادامه داد. بعد بهم گفت چهکار میکند و همین سرمان را مدت زیادی گرم کرد. این اولینباری بود که جو پرسل را دیدم. آن روز یک گل نرگس برفی توی راهآب بود، یادم مانده چون فقط همان یکی بود. یکی از آن روزهایی بود که تقریباً میتوانستی صدای همهچیز را به شفافیت صدای این دختر بشنوی. بهترینِ روزها بود، آن روزها با جو. بهترین روزهای عمرم، قبل از بابا و نوجنت و شروع اینها. یک مدت طولانی آنجا نشستم، نمیدانم چهقدر. بعد خادم کلیسا آمد پیانو را هل داد و برد. وقتی دوباره نگاه کردم دختر لباسسفید رفته بود. ولی اگر با دقت گوش میکردی هنوز موسیقی را میشنیدی. اسم آهنگ بود در باغهای سالی. میخواستم اینقدر بنشینم که تمام رد آهنگ پاک شود. انگار توی نور رنگی خورشید عصر که از پنجره به داخل میریخت شناور بودم.حرکت در مه
«محمد حسن شهسواری» جادهی مهآلود نویسندگی و تمام فراز و نشیبهای آن را در کتاب «حرکت در مه» روشن کرده است. هدف اصلی این کتاب، آموزش نویسندگی به کسانی است که نابغهی نویسندگی نیستند، اما شیفتهی خلق اثری ماندگار و تاثیرگذار هستند.
در این کتاب، علاوهبر تجربیات نویسنده، از نظریات و منابع قابل استناد غربی هم استفاده شده است. حتی رد پای نظریات «ارسطو»، «رابرت مک کی» و «جمال میرصادقی» هم در کتاب حرکت در مه دیده میشود. با این که نویسنده کوشیده است تا اثری جامع از مفاهیم و اصطلاحات نویسندگی ارائه دهد، خودش در مقدمهی این اثر گفته که نزدیک به دوهزار و پانصد سال است که بزرگترین مغزهای جهان دربارهی معنای دقیق این مفاهیم به نتیجه نرسیدهاند.
با این حال، شهسواری تمام تلاشش این بوده تا کتابی روان و کاربردی برای تمام کسانی بنویسد که دنبال روشنترین مسیر برای نویسندگی هستند. حرکت در مه حتی برای علاقهمندان به نقد کتاب و فیلم هم مطالب مفید و آموزندهی زیادی دارد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.