کلیات سعدی اهوازی (یا با من مغولستان بیا)

معرفی کتاب تسخیر شدگان کتاب شیاطین (جن زدگان)، رمانی نوشته ی فئودور داستایفسکی است که با دقتی کم نظیر، وجود حکومت های تمامیت خواه را در قرن بیستم پیش بینی کرد و به یکی از برترین آثار سیاسی تمام تاریخ تبدیل شد. این رمان که بر اساس داستان واقعی قتل جوانی انقلابی توسط همرزمانش شکل گرفته، در زمان انتشار به خاطر ارائه ی توصیفاتی تند و ناملایم از روشنفکران، خداناباوران، سوسیالیست ها، آنارشیست ها و سایر گروه های تندروی روس باعث به وجود آمدن جنجال های زیادی شد. برخلاف تصاویر خشک و غیرانسانی داستایفسکی از تندروها و تفکرات خشونت آمیزشان که مانند شیاطین، آن ها را مسخ کرده، این نویسنده با شفقت و همزادپنداری قابل توجهی درباره ی مردم عادی و کارگرانی می نویسد که مورد ظلم و ستم قرار گرفته اند. رمان شیاطین (جن زدگان)، نشان دهنده ی نبوغ داستایفسکی در شخصیت پردازی و درک ژرفای ذهن بشر است و به عنوان یکی از شاهکارهای جاودان ادبیات روسیه شناخته می شود.

معرفی کتاب آواز کشتگان محمود شریفی استاد دانشگاهی است که به دلیل نوشته هایش علیه حکومت به زندان افتاده است. بعد از آزاد شدن سمت استادی اش از او گرفته می شود و او به عنوان یک کارمند اداری در دانشگاه مشغول می شود. محمود سعی می کند دور سیاست را خط بکشد، مطلب تحریک کننده ننویسد و فقط به همسر خود سهیلا و دخترش گلناز فکر کند. ولی زندگی عادی برای او ممکن نیست، ساواک همه جا او را زیر نظر دارد، دانشجویان به او عنوان یک رهبر نگاه می کنند، همکاران و دوستانش از کوچکترین معاشرت با او هراسانند. رمان فضایی بحرانی و در جدال دارد. بازگشت به گذشته بسیار به موقع و در جای خودش اتفاق می افتد. و البته نگاه و گذری است بر قسمتی از تاریخ سرزمین مان. آواز کشتگان در سه فصل نوشته شده و در هر فصل نویسنده با شگردهای خاص خود داستان را به گونه ای روایت می کند که مخاطب با داستان درگیر شود. نثر براهنی در این رمان می تواند به شکل یک کارگاه آموزشی عمل کند و خواننده پیگیر و علاقه مند را با زیرو بم های نوشتن آشنا کند. رمان آواز کشتگان با ساختاری آشفته، بیان گر وقایع دانشگاه تهران، نحوه تعامل یا تعارض استادان با دانشجویان روشنفکر و هم چنین عملکرد ماموران ساواک در مسائل مختلف فرهنگی، عقیدتی و سیاسی دانشگاه در دوران قبل از انقلاب اسلامی است. این رمان را می توان از نوع رمان های تاریخی به حساب آورد؛ زیرا براهنی در خلق این رمان، علاوه بر توصیف موقعیت های شغلی، مقامی، خلقی و روانی شخصیت ها، به صورت جسته و گریخته به پاره ای از حوادث تاریخی قبل از انقلاب پرداخته است. خوش پرداختی تیپ های شخصیتی، استیلای عنصر جدال بر فضای کلی رمان، تلفیقی بودن شیوه روایت (دانای کل و من روایتی)، بهره گیری از شیوه رجعت به گذشته، لحن طنزآمیز و طعنه گونه رمان، ناشاد و بحرانی بودن فضای کلی آن و… ارزش هنری این اثر را اعتلا بخشیده است.